Ολα έγιναν «νομότυπα», οι προσφορές των κοινοπραξιών TRS και SAIC ήταν «τεχνικά ισοδύναμες», αλλά η δεύτερη υπέβαλε την «οικονομικότερη προσφορά» κι εν πάση περιπτώσει οι αποφάσεις ελήφθησαν υπό την «σκέπη» του ΚΥΣΕΑ. Καθώς «το ΚΥΣΕΑ είχε την αποφασιστική αρμοδιότητα για την κατακύρωση του έργου».
Αυτό είναι το διά ταύτα των καταθέσεων στον ανακριτή για την υπόθεση του C4Ι, των Ευάγγ. Μαλέσιου, πρώην υφυπουργού Δημόσιας Τάξης και προέδρου της Επιτροπής Σχεδιασμού και Παρακολούθησης του Εργου, και Βασ. Κωνσταντινίδη, διευθυντή της διεύθυνσης ασφάλειας Ολυμπιακών Αγώνων.
Για Τρεπεκλή
Μάλιστα ο Ευάγγ. Μαλέσιος κλήθηκε να πάρει θέση και για το «πολιτικώς ορθόν» της επαγγελματικής συνεργασίας του Γ. Τρεπεκλή με τη SAIC, καθώς ο ανακριτής επιμένει να συνδέει τον ρόλο του στο C4Ι με τη σχέση του με την οικογένεια Παπανδρέου.
Ρωτήθηκε ο πρώην υπουργός:
«Θεωρείτε φυσιολογικό, άτομο που ασχολήθηκε έστω και ως γενικός γραμματέας με την πολιτική και κατείχε τη θέση αυτή επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ να εκπροσωπεί εταιρεία στην ανάληψη δημοσίου έργου επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ;».
Μαλέσιος: «Δεν ξέρω με ποια κριτήρια τον επέλεξε η αμερικανική εταιρεία, ίσως για τις επιχειρηματικές του γνώσεις. Είκοσι χρόνια ο Τρεπεκλής είχε χαθεί, δεν ασχολήθηκε με την πολιτική. Δεν γνωρίζω αν έχει σχέσεις με την οικογένεια Παπανδρέου».
Ο Ευάγγ. Μαλέσιος υποστηρίζει ακόμη:
- Για τον ρόλο του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ) ότι είχε την αποκλειστική αποφασιστική αρμοδιότητα για την κατακύρωση του έργου, ενώ την προετοιμασία της πρότασης προς το ΚΥΣΕΑ την είχαν κάνει οι διαγωνιστικές επιτροπές.
- Οι απαιτήσεις των εμπλεκομένων φορέων εξετάζονταν με βάση τη σπουδαιότητα, την αναγκαιότητα και τα χρήματα που είχαν διατεθεί από τον προϋπολογισμό για την υλοποίηση του έργου. «Επειδή ο προϋπολογισμός ήταν περιορισμένος, αναγκαζόμασταν να ιεραρχούμε τις ανάγκες των φορέων και να περικόπτουμε όσες μπορούσαμε. Ολα, μετά από έγκριση της μεγάλης διυπουργικής επιτροπής στην οποία συμμετείχε ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη από τον Αθήνα 2004».
«Είχα παραιτηθεί»
- Η σύμβαση με την SAIC υπογράφηκε Ιούνιο 2003 «δύο μήνες μετά την παραίτησή μου από τη θέση του υφυπουργού, μετά από δημοσιεύματα της "Αυριανής", σύμφωνα με τα οποία είχα παραχωρήσει το έργο της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων στη SAIC με αντάλλαγμα τη φιλοξενία μου στο σπίτι του κ. Αθανασούλη (της Altec, εκ των υπεργολάβων)».
- Ερωτηθείς για τον ρόλο του Αλ. Πολυμενόπουλου, παλαιότερου συμβούλου σε θέματα εξοπλισμών του υπουργείου Εθν. Αμυνας, ο οποίος έχει αποβιώσει, καταθέτει ότι λίγους μήνες μετά την τοποθέτησή του τον απήλλαξε των καθηκόντων του. «Πληροφορήθηκα ότι τον επισκέπτονταν στο γραφείο του αξιωματικοί του στρατού και στελέχη του υπουργείου Εθν. Αμύνης για το διαγωνισμό του C4Ι. Δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου ότι προωθούσε συμφέροντα συγκεκριμένης εταιρείας, προέβην όμως στην αποπομπή του, προκειμένου να μη δημιουργηθούν εντυπώσεις στα πλαίσια οδηγίας τού τότε υπουργού Χρυσοχοΐδη», αναφέρει.
Ο ανακριτής του επισημαίνει ότι ο Αλ. Πολυμενόπουλος είχε καταθέσει στο στάδιο της προκαταρκτικής ότι κατά τα πρακτικά αξιολόγησης της πρώτης επιτροπής, η πρόταση της κοινοπραξίας TRS ήταν τεχνικά πολύ ανώτερη. Κατά τον κ. Μαλέσιο πάντως «ποιοτικά οι δύο προσφορές ήταν επαρκείς και αξιόπιστες».
Ο Κωνσταντινίδης
Ο Β. Κωνσταντινίδης αναφέρει ότι «οι δύο προσφορές των κοινοπραξιών ήταν τεχνικά ισοδύναμες», ενώ κάνει λόγο και για τις αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ, υποστηρίζοντας ότι «επέλεξε ως προτιμητέα ανάδοχο για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων την κοινοπραξία SAIC λόγω της διαφοράς που υπήρχε στην οικονομική προσφορά».*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου