Σάββατο 13 Ιουνίου 2009
Η ατζέντα ...
Του Γίαννη Πρετεντέρη
Αναγνώστης της εφημερίδας καταθέτει την εξής ιστορία. Την Τρίτη, 9 Ιουνίου, στις 13.00, πηγαίνει με τη μηχανή του για μια δουλειά στην οδό Ευριπίδου. Καθ΄ οδόν προκύπτουν τα εξής:
Πρώτα ξεσπάει μπροστά στα μάτια του ένα άγριος καβγάς μεταξύ έγχρωμων μεταναστών. Ο ένας πέφτει μαχαιρωμένος στο έδαφος και οι άλλοι τον ποδοπατούν- ο αναγνώστης τρέχει να φύγει, μην τον πάρουν χαμπάρι...
Υστερα, στο ύψος Μενάνδρου και Σοφοκλέους, ο αναγνώστης δέχεται επίθεση από έναν έγχρωμο και έναν λευκό, οι οποίοι είτε υποψιάζονται ότι πρόκειται για αστυνομικό είτε θεώρησαν ότι πήγε να τους χαλάσει μια συναλλαγή πρέζας.
Τέλος, στο ύψος Μενάνδρου και Ευριπίδου, ένας έγχρωμος πέφτει πάνω στη μηχανή του αναγνώστη, ενώ άλλοι τον κυκλώνουν σε μια προφανή επιχείρηση καταλήστευσής του. Ο αναγνώστης, ευτυχώς, δεν χάνει την ψυχραιμία του, πατάει γκάζι και φεύγει...
Αυτά συμβαίνουν σε ένα διάστημα 20 λεπτών και μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της Αθήνας. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι τι δουλειά είχε ο αναγνώστης στην οδό Ευριπίδου: πήγαινε σε ένα συγκεκριμένο βιβλιοπωλείονα παραλάβει τα συγγράμματα της κόρης του, πρωτοετούς φοιτήτριας στο Πάντειο.
Ο άνθρωπος γύρισε σπίτι του ταραγμένος, αγανακτισμένος, αλλά, όπως μου εξομολογήθηκε, και ανακουφισμένος που επέλεξε να πάει ο ίδιος να πάρει τα βιβλία της κόρης του και δεν χρειάστηκε το κορίτσι να διασχίσει την κόλαση.
Η μικρή αυτή ιστορία περιλαμβάνει τα πάντα. Από τη βλακεία των ελληνικών πανεπιστημίων που στέλνουν παιδιά να παραλάβουν βιβλία μέσα σε μια ζούγκλα πρέζας και μαχαιρωμάτων ως την παντελή απουσία αστυνόμευσης στο εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας.
Μετανάστες και λαθρομετανάστες υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Πουθενά, όμως, η παρουσία τους δεν έχει συνδεθεί τόσο με ανομία, παραβατικότητα, βία και εγκληματικότητα όπως στην Ελλάδα. Γιατί αυτό; Ερχονται στην Ελλάδα ειδικά τα χειρότερα αποβράσματα; Ή μήπως εδώ βρίσκουν και τα κάνουν; Διότι, αν ισχύει το δεύτερο, τότε η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα μετανάστευσης. Εχει πρόβλημα αστυνόμευσης. Εχει πρόβλημα επιβολής της τάξης. Εχει πρόβλημα ασφάλειας. Εχει πρόβλημα εξασφάλισης ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης και γειτνίασης στους κατοίκους πολλών περιοχών της πρωτεύουσας.
Δεν ξέρω αν αυτά τα απλά πράγματα αποτελούν «δεξιά ατζέντα». Μεταξύ μας, δεν το πιστεύω. Διότι, από την άλλη πλευρά, μού είναι αδύνατον να δεχτώ ότι «αριστερή ατζέντα» είναι να σφάζουν ανενόχλητοι στην Αθήνα οι Αφγανοί τους Σομαλούς, οι Σομαλοί τους Σουδανούς και όλοι μαζί τους Ελληνες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου