Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να κάνουμε αλλά και να δεχόμαστε κριτική σε όλους τους τομείς και για όλα τα θέματα!
Πρώτα όμως πρέπει να μάθουμε που πρέπει να γίνεται και πότε πρέπει να γίνεται η κριτική. Δηλαδή ο «χώρος και το timing» της κριτικής
Σήμερα όλοι γινόμαστε δέκτες της κριτικής συμπεριφοράς που επικρατεί στην πολιτική σκηνή του τόπου μας, κυρίως από βουλευτές που υποτίθεται ότι ανήκουν στην «πλειοψηφία» και στηρίζουν την κυβέρνηση.
Ένας παραλληλισμός των κομμάτων με τις οικογένειες ή τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα θα μας έδινε την σωστή απάντηση στα δύο ανωτέρω ερωτημάτων ( που, πότε) πρέπει να γίνεται η «εποικοδομητική κριτική», η οποία είναι απαραίτητη σε όλους τους οργανισμούς είτε αυτή είναι θετική είτε είναι αρνητική.
Τα κόμματα, οι οικογένειες και οι επιχειρήσεις είναι οργανισμοί που είτε αναπτύσσονται, είτε συρρικνώνονται, είτε εξαφανίζονται.
Έχουν σχεδόν τις ίδιες αρχές λειτουργίας και ουσιαστικά τους ίδιους στόχους.
Την ανάπτυξη τους, την ωφέλεια τους στο κοινωνικό σύνολο και την διαιώνιση τους στον χρόνο!
Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα στα κόμματα αλλά και στις επιχειρήσεις που εξαφανίσθηκαν, για τους λόγους ότι ασκήθηκε έντονη κριτική σε λάθος χρόνο και σε λάθος χώρο!
Επίσης οικογένειες εξαφανίσθηκαν, όχι επειδή δεν υπήρχε διάδοχη κατάσταση, αλλά γιατί δεν υπήρχε σύμπνοια μεταξύ των μελλών της!
Ας αναλογισθεί κανείς ότι σε μία επιχείρηση ασκείται κριτική για τα προϊόντα που παράγει, την ποιότητα τους, την τιμή τους, τους ανθρώπους της διοίκησης κλπ, Η δημόσια κριτική δεν ασκείται από τους πελάτες της ή τους ανταγωνιστές της, αλλά από τους δικούς της εργαζόμενους ή από τα μέλη της Διοίκησης της. Η κριτική αυτή ασκείται δημόσια στις εφημερίδες, τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, επηρεάζοντας το καταναλωτικό κοινό με τα γνωστά και προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα σε όλους μας.............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου