«Είναι η οικονομία, ανόητε», ήταν η φράση που σημάδεψε την προεκλογική εκστρατεία του Mπιλ Κλίντον το 1992 ενάντια στον πατέρα Μπους. Ήταν η εποχή που στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ο Μπους εθεωρείτο ανίκητος, μετά τα τέλη του Ψυχρού Πολέμου και τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου. Έτσι, ο διαβόητος σύμβουλος στρατηγικής Τζέιμς Κάρβιλ, υπεύθυνος της προεκλογικής εκστρατείας Κλίντον διέδωσε τη φράση, τοποθετώντας στα κεντρικά γραφεία του Clinton Campaign έναν πίνακα με τις φράσεις: «Change vs. more of the same, The economy, stupid. Don’t forget health care.»
Αυτά στην Αμερική, πριν από πολλά χρόνια. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Η διακυβέρνηση Κλίντον θεωρείται από τις πιο πετυχημένες κυρίως σχετικά με ένα ζήτημα. Την επιβίωση του επικεφαλής της, ακόμη και από το σκάνδαλο Λουίνσκι. Θυμάστε, η κυρία που είχε ένα φόρεμα με έναν προεδρικό λεκέ…
Αυτά στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα, έχουμε τον Λούλη, τον οποίο οι εφημερίδες φέρουν ως μυστικοσύμβουλο του Καραμανλή. Ο Λούλης θεωρείται (άγνωστο ποιος το διέδωσε πρώτος) ο εμπνευστής του λεγόμενου «μεσαίου χώρου». Επιστρέψτε μου να προσπεράσω με αυτό το ζήτημα. Για τους περίεργους και για όποιον ενδιαφέρεται, αρκεί μία έρευνα στο google με τις εξής λέξεις κλειδιά: Αnthony Downs, An Economic Theory of Democracy, 1957. Εκεί υπάρχουν και εξηγούνται όλα. Μετά το ανάγνωσμα, μπορεί κανείς να σκεφτεί την έννοια του μύθου, της δοξασίας του αυτονόητου και της μιντιακής δύναμης του πρωτολαλήσαντος, αυτού δηλαδή που, μέσω προνομιακής σχέσης με τα Μέσα, τού δίδεται η δυνατότητα να «εξηγεί πρώτος τα πράγματα».
Για αυτούς και άλλους...διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου