Ένα χρόνο νωρίτερα, τον Μάιο 2008 ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ είχε εξαγγείλει δέσμη μέτρων για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Μετά από σιωπή και απραξία ενός χρόνου η Κυβέρνηση θυμήθηκε σήμερα και πάλι ότι «στην Ελλάδα υπάρχει ένα πολύ μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα, το θέμα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα».
Σήμερα λοιπόν η κυβέρνηση αποφάσισε να αναγγείλει ξανά «ανακυκλωμένα» τα μέτρα για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τις οδικές μεταφορές στα αστικά κέντρα, ξεχνώντας μάλλον ότι πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσε τα σχέδιά της για νέους αυτοκινητόδρομους στην Αττική, στη συνέχεια (και όχι πριν το σχεδιασμό των έργων, όπως θα έπρεπε) παρουσίασε την πρόταση για νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο με έμφαση στις οδικές μεταφορές, υποβαθμίζοντας τις πράσινες μεταφορές και ξεχνώντας την ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ πρόσφατα έδινε κίνητρα για την αγορά αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού. Τα υπενθύμισε άραγε κανείς αυτά στη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής, η μήπως η κυβέρνηση Καραμανλή θεωρεί την ασυνέπεια και την ασυνεννοησία μεταξύ υπουργείων κανονική πλέον κυβερνητική πρακτική;
Η επιβολή περιβαλλοντικών τελών κυκλοφορίας δεν έχει στην πραγματικότητα στόχο την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Αποτελεί απλά το δεύτερο εισπρακτικό μέτρο μετά από αυτό των ημιυπαίθριων με πρόσχημα το περιβάλλον, και μάλιστα σε βάρος των πιο αδύναμων οικονομικά νοικοκυριών, σε μια νέα προσπάθεια να εξασφαλίσει χρήματα για τη μαύρη τρύπα των δημοσίων εσόδων.
Από την άλλη, προωθώντας αποσπασματικά την απόσυρση των παλαιών οχημάτων και την ανανέωση του στόλου επιβαρύνεται η ελληνική οικονομία και το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών της χώρας, αφού όλα τα οχήματα είναι εισαγόμενα.
Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είχε το χρόνο να εφαρμόσει πολιτικές για τη μείωση των ΙΧ και την προώθηση των μέσων μαζικής μεταφοράς και σταθερής τροχιάς, που βρίσκονται σε συνεχή υποχώρηση. Θα εξηγούσε με ποιούς ελεγκτικούς μηχανισμούς θα αξιολογήσει την πραγματική περιβαλλοντική επιβάρυνση των κινητήρων. Θα λάμβανε μέτρα για την παρακολούθηση της ποιότητας των καυσίμων. Και φυσικά θα έδινε προτεραιότητα στην προστασία και ανάδειξη των χώρων πρασίνου μέσα και γύρω από τις πόλεις, που αποτελούν τη φυσική άμυνα απέναντι στη ρύπανση, αντί να προωθεί με κάθε ευκαιρία την εμπορευματοποίηση τους.
Φαίνεται όμως πως το ΥΠΕΧΩΔΕ αντί να ασχοληθεί σοβαρά με το περιβάλλον αποφάσισε απλώς να το δανείσει στην εισπρακτική προσπάθεια της κυβέρνησης Καραμανλή. Όμως αυτή η πολιτική Δρ. Τζέκυλ και Μιστερ Χαιντ του ΥΠΕΧΩΔΕ και της κυβέρνησης δεν πείθει πια κανέναν. Προδίδει μόνο τον πανικό και την απώλεια ελέγχου της κυβέρνησης. Οι ρύποι δεν μειώνονται με δηλώσεις και επικοινωνιακές φανφάρες, αλλά απαιτείται δράση, βούληση και προπαντός υπευθυνότητα και συνέπεια.
2 σχόλια:
Η κυβέρνηση μετά την αποδοκιμασία της στην κάλπη των Ευρωεκλογών, όπου οι πολίτες ζήτησαν ξεκάθαρα αλλαγή πορείας, αποφάσισε να ακολουθήσει την επικοινωνιακή πεπατημένη. Ο σημερινός πρωθυπουργός άρχισε με τη συνοδεία της τηλεοπτικής κάμερας επισκέψεις, σε υπηρεσίες και οργανισμούς, και κάνοντας το άσπρο, μαύρο, παρουσιάζει το «μεταρρυθμιστικό» έργο της κυβέρνησης του. Φυσικά δεν πείθει. Όχι μόνο επειδή πια όλοι γνωρίζουν ότι ο κ. Καραμανλής είναι πρώτος στα μεγάλα και κούφια λόγια, αλλά επειδή βιώνουν καθημερινά τα αποτελέσματα της άδικης και καταστροφικής πολιτικής του. Οι παραστάσεις του πρωθυπουργού, το μόνο που καταφέρνουν είναι να μεγαλώσουν την οργή των πολιτών. Δεν φτάνει που δεν έχουν να παρουσιάσουν καμία απολύτως λύση στα προβλήματα τους, αλλά τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα λέγοντας τους, ότι εδώ και πέντε χρόνια ζουν σε ένα μεταρρυθμιστικό παράδεισο.
ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ θα γίνουν τον Μάρτιο βρέξει χιονίσει. Επομένως η Νέα Δυστυχία που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Να τις κάνει τον Οκτώβριο για να προλάβει την πανωλεθρία. Γιατί κάθε μέρα που περνάει μεγαλώνει η ψαλίδα. Γιατί κάθε μέρα ο Καραμανλής στέλνει γρηγορότερα τον Γιώργο στην αυτοδυναμία. Επομένως το γοργόν και χάριν έχει. Έτσι λέει ο Λαός. Έτσι δεν θέλει ο αρχηγός. Σε τι ελπίζουν; Σ΄ ένα γιγαντιαίο τίποτα. Σκάνδαλα, οικονομική κρίση, ανεργία, φορολογία. Όλα, ακόμα και ο Βλαστός, τους σπρώχνουν προς την πανωλεθρία. Μοιάζει με αυτοκτονία. Πού τέτοια ευαισθησία... Κλασική κομματική μπακαλολαγνεία. Αφού σου λέει θα χάσουμε που θα χάσουμε, ό,τι προλάβουμε μέχρι την άνοιξη να αρπάξουμε. Αυτή η μέγιστη στρατηγική της Δεξιάς επιδημίας. Να φάμε να πιούμε και γαία πυρί μειχθήτω. Ποιος ξέρει πότε άλλοτε θα τους προκύψει μια τέτοια ευκαιρία να βάλουν χέρι σε όλα τα ταμεία. Πατριωτισμός και Δεξιά, δύο κόσμοι εντελώς χωριστά!
Δημοσίευση σχολίου