Σε κάθε περίπτωση, με τσιγάρο ή χωρίς, οι στιγμές αυτές είναι ιδιαίτερες. Καταστρώνεις σχέδια, μετράς τα δεδομένα, εξετάζεις τις κινήσεις του αντιπάλου, προσπαθείς να διακρίνεις τις προοπτικές σου.
Ο πρωϊνος καφές στην Ελλάδα έχει συνδεθεί με μία διαδικασία ανασυγκρότησης για το ξεκίνημα της ημέρας. Στην πολιτική, τα σύνθετα δεδομένα καθιστούν τη συνήθεια αυτή απαραίτητη. Στου Μαξίμου, σε υπουργεία, σε μεγάλα πολιτικά γραφεία και φυσικά στα γραφεία της αντιπολίτευσης, αυτές τις ημέρες, τα πρωϊνά είναι κρίσιμα.
Και αυτό διότι, παρά το ελληνικό θέρος, η όψη των πραγμάτων δεν είναι διόλου καλοκαιρινή. Στο ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμοι για όλα, περιμένοντας τους γνωστούς – πλέον – αιφνιδιασμούς του Πρωθυπουργού, ο οποίος συχνά αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο αναπάντεχο και το αποτελεσματικό. Στη ΝΔ, ο πρωϊνός καφές είναι μάλλον διαδικαστικού χαρακτήρα γιατί όλοι κρατούν την αναπνοή τους για τις αλλαγές που (δεν) έρχονται.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των καφε-συναθροίσεων, το ξεφύλλισμα της καθημερινότητας, η ανταλλαγή απόψεων, και οι πολιτικές ρητορείες από την πλευρά του καθενός. Εντός των τειχών, σε χαρτί ή λάπτοπ, τα δεδομένα εξετάζονται ξανά και ξανά, με όλους τους καφερήτορες να έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Την προσμονή για κάτι άλλο από αυτό που βιώνουμε σήμερα.
Όλοι επιθυμούν την αλλαγή. Προς το καλύτερο, προς το τελείως διαφορετικό, ο καθένας όπως το βλέπει. Υπάρχουν και ορισμένοι, οι οποίοι αποφεύγουν την έκθεση στην ουσία των πραγμάτων. Αυτοί δεν είναι αγορητές των καφενείων, όπως θα έλεγε και ο Παπαδιαμάντης. Στέκονται στη γωνία, σφυρίζουν αδιάφορα, και επιθυμούν σφόδρα τη διαιώνιση της πολιτικής αστάθειας, είτε προς ίδιον όφελος, είτε απλά, ως αναχωρητές, γιατί κουράστηκαν να ασχολούνται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου