Στο εξής, οι Έλληνες πολίτες πρέπει να αποφεύγουν την ψήφο που δίνει αυτοδυναμία στα κόμματα εξουσίας. Από τη μεριά τους, οι πολιτικοί θα πρέπει να μετατρέψουν το εκλογικό σύστημα προς το αναλογικότερο. Τουλάχιστον για μία δεκαετία. Για να ξεπεράσουμε τα – φαινομενικά – ανυπέρβλητα προβλήματα δομών και νοοτροπιών και να προλάβουμε να ξεφορτωθούμε την επερχόμενη γενιά πολιτικών που «έμαθαν» κοντά στους παλιούς, αλλά μοιάζουν κατώτεροί τους και σίγουρα υπολείπονται των περιστάσεων. Ίσως φταίει και η αποσάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και ο απόλυτος κομματισμός των πανεπιστημίων, που «δημιούργησαν» πολιτικούς του κομματικού σωλήνα, οι οποίοι τα μόνα εύσημα που απέκτησαν ήταν «οι αγώνες στα κομματικά αμφιθέατρα» και η νομιμοφροσύνη σε κόμμα και εκάστοτε αρχηγό. Είναι μία χαμένη γενιά σαραντάρηδων, που ο πολιτικός τους λόγος κάνει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να φαντάζει μοντέρνος (παρά τις ιστορίες που διηγείται).
Είναι η χαμένη γενιά της πολιτικής που η παρακμή αρχών και αξιών την καθιστά ανενεργή προτού ακόμη αναλάβει. Ανώριμη πολιτικά, ξύλινη στο λόγο, εριστική στις διεκδικήσεις επειδή βλέπει τα χρόνια να περνούν, λιγότερη των περιστάσεων. Οι άνθρωποι αυτοί, που μοιραία – λόγω επετηρίδας – σιγά σιγά αποκτούν τα ηνία δεν πρέπει να αφεθούν να κυβερνήσουν χωρίς έλεγχο. Τα παλιά κομματικά συστήματα που κτίστηκαν στη βάση της αντιπαλότητας δεν έχουν καμμία αξία πλέον. Συντηρούν μόνο το επάγγελμα του πολιτικού, κατά καιρούς τον εύκολο πλουτισμός, τις πελατειακές σχέσεις, όλα εις βάρος της χώρας.
Πρώτα, πρέπει όλοι αυτοί να καταστούν πολιτικά ανενεργή. Γιατί; Απλά γιατί δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε άλλους πειραματισμούς. Sorry, sometimes life is tough.
Είναι σαφές ότι στην παρούσα φάση, μόνο οι ευρύτερες πολιτικές συνεργασίες θα βγάλουν την Ελλάδα από το τέλμα. Συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα. Μεταξύ αντίθετων ιδεολογικά πολιτικών, αντιπάλων κοινωνικών εταίρων, τοπικών κοινωνιών, ακόμη και τεχνοκρατών της πολιτικής, που – ως γνωστόν – κρατούν στα χέρια τους την ουσία της πολιτικής.
Παρά τις στρεβλώσεις του ισχύοντος εκλογικού νόμου (εξωπραγματικό – πολιτικά και ηθικά – το μπόνους στο πρώτο κόμμα), που στην ουσία θίγει τη δημοκρατία, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση ενδέχεται να μην υπάρχει αυτοδύναμη πλειοψηφία. Θα είναι μια καλή ευκαιρία για την ωρίμανση του πολιτικού συστήματος. Ένα εθνικό reset από τα προβλήματα που ταλανίζουν δεκαετίες τη χώρα. Τότε μπορεί και η διακυβέρνηση να πάψει να είναι αυτοσκοπός ή λόξα, και να αποκτήσει τον χαρακτήρα που επιτάσσει η σύγχρονη εποχή και οι ιδιαιτερότητες της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου