Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Τουρκοανατολίτικη πονηριά Vs Δυτικής Αφέλειας

Εάν υποθέσουμε πως η Τουρκία έπαιρνε κατ’ ευθείαν μια πορεία «Νεοαδεσμεύτων» τύπου Ιραν, Β. Κορέας, Βενεζουέλας κλπ, πιστεύει κανείς πως η Δύση θα την άφηνε να «ισχυροποιηθεί»;



Όχι βέβαια. Αντιθέτως, θα επιστρέφαμε στην «εποχή της Καλλίπολης» και η Τουρκία θα έβρισκε απέναντί της να ορθώνεται για μια ακόμη φορά ο εφιάλτης της ολοκληρωτικής καταστροφής και του διαμελισμού της.

Δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως το ’22 χάρη στην αμέριστη υποστήριξη της Δύσης (αλλά και της Ρωσίας) είναι που επιβίωσε.

Όπως και το ότι επίσης χάρη στη Δύση κέρδισε την πίστωση χρόνου των τελευταίων 80 ετών που την ισχυροποίησαν δημογραφικά, οικονομικά, κοινωνικά και κυρίως στρατιωτικά.

Για να βγαίνει σήμερα το Αμερικανάκι – το τουρκοπαντρεμένο – ο Μπράϊζα και να δηλώνει στην Κύπρο :

«…Δεν είναι 1960, ’70 και ’80 για να μπορούμε να πιέσουμε την Τουρκία. Τότε μπορούσαμε. Σήμερα όχι, καθόσον η Τουρκία είναι ήδη περιφερειακή υπερδύναμη…»

Και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό κύριοι έξυπνοι της Δύσης;

Ερώτημα δίχως απάντηση φυσικά.

Καθώς η Δύση δεν εννοεί να καταλάβει πως η Τουρκία είναι κοντά πια στο να κατακτήσει τον απώτερο στόχο της.

Να γίνει παγκόσμια υπερδύναμη.

Και το παρελθόν της...διαβάστε τη συνέχεια

Δεν υπάρχουν σχόλια: