ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ
Το διαβάσαμε πριν λίγη ώρα στον αγαπητό μας μπλόγγερ Bang-gr και η αλήθεια είναι ότι πάθαμε σόκ. Έφυγε ο Μήτσος ρε γαμώτο γιατί; Καλό ταξίδι ρε Μητσάρα δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουμε τα αισθήματα μας...
Εδω και πολλες μερες γιναμε για αλλη μια φορα - χωρις την θεληση μας - μαρτυρες σε αυτο το τσιρκο που ονομαζεται "νεκρολογια των celebrities". Η αφορμη ηταν ο θανατος του επονομαζομενου και "βασιλια της ποπ", Μαικλ Τζακσον. Ο χαμος του υπερσκιασε μαλιστα αντιστοιχα γεγονοτα, οπως η απωλεια των Φαρα Φωσετ και Ντειβιντ Καρανταιν. Λογικο, θα πουνε καποιοι, αφου ο Τζακο ηταν ο αδιαμφισβητητος "μεγαλος" - The King of Pop!
Στο παρον κειμενο δεν εχω ουτε σκοπο, ουτε λογο να γραψω επικηδειο για καποιον απο τα προαναφερθεντα προσωπα - την δουλεια αυτη την εχουν αναλαβει τα λογης παπαγαλακια και οι γνωστοι μας "διαμορφωτες κοινης γνωμης". Προτιμω να ασχοληθω με καποιον, ο οποιος δεν ανηκε στην κλικα των πλουσιων και διασημων. Με εναν καθημερινο ανθρωπο, που παλευε για το μεροκαματο. Με τον Μητσαρα, τον ιδρυτη του ιστολογιου http://www.kolotrixes.blogspot.com/
>
Τον Μητσαρα δεν τον γνωριζα προσωπικα. Εντελως τυχαια επεσα στο ιστολογιο του. Μου αρεσε. Μου αρεσε ο τροπος που εγραφε. Πως σχολιαζε τα γεγονοτα της καθημερινης ζωης, την πολιτικη, την τηλεοραση. Ο ανθρωπος ειχε φοβερο χιουμορ. Με αυτα που εγραφε, ετσι οπως τα εγραφε, σου εφτιαχνε την μερα! Υπηρχαν φορες που αισθανομουν ψυχολογικα ασχημα. Μολις διαβαζα κειμενα του Μητσαρα, εσκαγα απο τα γελια και ξεχναγα τα προβληματα μου! Μπορει να χρησιμοποιουσε πολλες ακραιες εκφρασεις και αισχρολογια στα κειμενα του, αλλα αυτο δεν ενοχλουσε και τοσο. Αλλωστε, ενα ιστολογιο ειναι και ο καθενας μπορει να επιλεξει αν θα το διαβασει η´ οχι. Απο καποια αποψη, το χιουμοριστικο υφος του Μητσαρα μου θυμιζε λιγο το υφος του Τζιμακου, του Τζιμη Πανουση. Μονο που ο τελευταιος ειναι καπως πιο...σκοτεινος... πιο gothic κατα την γνωμη μου. Ο Μητσαρας ερχεται πιο αναλαφρος, πιο cool. Το στυλακι του ειναι πιο παρειστικο. Ειναι ο τυπος που βγαινεις μαζι του στις καφετεριες και σε διπλωνει στα δυο απο τα γελια με τα αστεια που λεει. Απο τα κειμενα του αναδυεται η αυρα του καθημερινου νεοελληνα που παλευει για το μεροκαματο και ριχνει μπηχτες στους πολιτικους. Που κριτικαρει θεματα της επικαιροτητας, αλλα με χιουμορ.Το τελευταιο του κειμενο γραφτηκε και αναρτηθηκε στις 04/05/09, 7.36 μ.μ. Ασκουσε κριτικη, στο γνωριμο υφος του, στα τηλεσκουπιδια που μας κατακλυζουν. Εκτοτε σιωπη. Διαφοροι σχολιασαν τι απεγινε ο Μητσαρας. Καποια στιγμη, πριν λιγες μερες, καποια αναγνωστρια με το ψευδωνυμο Ντινα, εγραψε οτι ο Μητσαρας σκοτωθηκε σε τροχαιο, αφηνωντας τη γυναικα του και τα δυο ανηλικα παιδια τους πισω.
Πολλοι που διαβασαν το σχολιο αυτο σοκαριστικαν. Τους ηταν δυσκολο να πιστεψουν πως θα μπορουσε να συμβει κατι τετοιο. Και εγω ο Ταλας, συγκαταλεγω τον εαυτο μου σε εκεινους. Πως εγινε αυτο το πραγμα; Γιατι; Γιατι ο Μητσαρας ρε γαμωτο; Νομιζα οτι καποιος θελει να κανει πλακα. Φανταζομουν οτι απο στιγμη σε στιγμη θα ανεβει κανα κειμενακι και θα εμφανιστει και παλι ο Μητσαρας να γραφει τα αστεια του.
Εχουν περασει ομως περισσοτερο απο 2 μηνες και δεν εχει γινει κατι. Το τελευταιο σχολιο, ειναι ανωνυμο. Απο αυτα που γραφει ομως, καταλαβαινει ο αναγνωστης οτι ειναι η γυναικα του Μητσαρα. Η γυναικα του γραφει οτι ο χρονος της σταματησε στις 08/05/09, 4.15 π.μ. Ειχαν μοχθησει και οι δυο να φτιαξουν τον δικο τους κοσμο για τα παιδια τους. Ομως ο Μητσαρας εφυγε, προτου μπορεσει να απολαυσει το εργο της ζωης του. Η γυναικα του εχει μεινει μονη, μαζι με δυο μωρα παιδια. Μονη σε ενα χωρο, στον οποιο αισθανεται την παρουσια του Μητσαρα...
Απο τις σελιδες του δικου μου ιστολογιου θελω να εκφρασω τα συλλυπητηρια μου στην οικογενεια του Μητσαρα. Και η οικογενεια των μπλογγερς εχασε ενα μελος της. Σε εμας εχουν μεινει τα κειμενα του να μας τον θυμιζουν.
Καλο ταξιδι Μητσαρα. Δεν σε γνωρισα προσωπικα, δεν ειμαστε ουτε φιλοι, ουτε γνωστοι, αλλα συνοιδηποροι στο διαδικτυο και τον κοσμο του ιστολογιου. Δεν θα ξεχασω το εργο σου. Με τα δεικτικα σου κειμενα εχεις κερδισει προ πολλου την εκτιμηση και τον σεβασμο μου. Αιωνια σου η μνημη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου