Σχολιάζοντας την αναφορά της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter στους Έλληνες εθελοντές στη Σερβική Δημοκρατία και την επιμονή της στα ίδια ψεύδη, ότι δηλαδή συμμετείχαν σε σφαγές κατά το διάστημα του πολέμου στη Βοσνία, 1993 - 1995, ο δημοσιογράφος και εκπρόσωπος Τύπου του Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου κ. Σταύρος Βιτάλης, δήλωσε:
«Ως πιστοί μαθητές του εμπνευστή της μαύρης προπαγάνδας συμπατριώτη τους Τζότζεφ Γκαίμπελς, οι κύριοι της Frankfurter επιμένουν στη λογική του «όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα, τόσο πιο εύκολα θα γίνει πιστευτό» και ακόμη του «λέγε ψέματα συνέχεια, στο τέλος κάτι θα μείνει».
Χωρίς κανένα στοιχείο στα χέρια τους, με αναφορές του τύπου «κάποιος, κάπου, κάτι είπε» κλπ μπουρδολογήματα, επιμένουν να λένε το ίδιο ψέμα, που ως ηχώ, όλη η νεοταξική συμμορία ανά τον κόσμο, επαναλαμβάνει χωρίς ντροπή.
Φυσικά δεν μας κάνει εντύπωση η λογική της Frankfurter. Όντας μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας εκείνης, που ανέλαβε εργολαβικά την διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, προκαλώντας το αιματοκύλισμα που επακολούθησε, δεν μπορεί παρά να αναπαράγει τα συμπλέγματά της για την κάλυψη των ενοχών της. Αναδεικνύοντας και αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το άσβεστο μίσος του κεντρικού διαχειριστικού συστήματος που κυβερνάει τη Γερμανία από την εποχή του Αντενάουερ μέχρι σήμερα, εναντίον των λαών εκείνων που αντιστάθηκαν στους Ναζί, όπως οι παρτιζάνοι Σέρβοι των Τίτο και Μιχαήλοβιτς και οι αντάρτες Έλληνες του ΕΛΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, των Βελουχιώτη και Ζέρβα. Ένα μίσος διαμετρικά αντίθετο μάλιστα με τα φιλοσερβικά και φιλελληνικά αισθήματα του Γερμανικού λαού.
Τα ψεύδη της Frankfurter, δεν θα μείνουν αναπάντητα. Θα κληθούν και αυτοί να λογοδοτήσουν ενώπιον της ελληνικής και γερμανικής δικαιοσύνης. Και φυσικά εκεί, δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν την προπαγάνδα των γεωπολιτικών παιχνιδιών που υπηρετούν, αλλά θα κληθούν να παρουσιάσουν τα στοιχεία τους εναντίον των Ελλήνων εθελοντών, τα οποία απόλυτα γνωρίζω ότι δεν υπάρχουν, γιατί πολύ απλά, ποτέ δεν υπήρξαν.
Σε σχέση με τις κατηγορίες για εθνικισμούς κλπ γνωστές καραμέλες τις οποίες αναπαράγουν εναντίον μου, θα ήθελα να πω τα εξής:
Είμαι περήφανος που ακολούθησα σε όλη μου τη διαδρομή την παράδοση της αντίστασης κατά του φασισμού, του ολοκληρωτισμού και του εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που μου άφησε η νοσοκόμα του ΕΛΛΑΣ, μητέρα μου, Μορφούλα Ασσαρίδου. Μια παράδοση που την κράτησα ως οδηγό μου, από τα γεγονότα στο μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου και το Πολυτεχνείο το 1973, έως την πρόσφατη φυλάκισή μου στις φυλακές των Διαβατών. Όταν ως Πρόεδρος του ανεξάρτητου Συνδικάτου Αγροτών Πέλλας και Ημαθίας, αρνήθηκα να δεχθώ την ποινικοποίηση των αγώνων μου για την προστασία των φτωχομεσαίων αγροτών, και επέλεξα τον δρόμο των φυλακών.
Είμαι περήφανος που πολέμησα τον φασισμό, τον ολοκληρωτισμό και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, μαζί με το Frente Santinista LIberacion National κατά των αμερικανοκίνητων μισθοφόρων Contras στη Νικαράγουα, μαζί με το Farabunto Marti (FMLN) κατά του φασιστικού καθεστώτος του Ναπολέοντα Ντουάρτε και των Ταγμάτων Θανάτου στο Ελ Σαλβαδόρ, μαζί με την PLO για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης, μαζί με το PKK για τα δικαιώματα των Κούρδων, μαζί με το Polisario των Sahraui για την απελευθέρωση της Δυτικής Σαχάρας, μαζί με τους Ιρακινούς κατά της άθλιας αμερικανοαγγλικής εισβολής στη χώρα τους, μαζί με τις αντιστασιακές οργανώσεις της Τουρκίας, κατά του φασιστικού κεμαλικού καθεστώτος, μαζί με τους Σκοπιανούς πατριώτες κατά του εθνικιστικού υστερικού καθεστώτος του VMRO και του Γκρούεφσκυ και τέλος μαζί με τους Σέρβους κατά της διεθνούς συμμορίας που ξέσχισε τις σάρκες του σερβικού λαού, βομβαρδίζοντας αμάχους, γέφυρες, τηλεοπτικούς σταθμούς και κλέβοντας τα σπίτια τις περιουσίες και την αξιοπρέπειά τους.
Στους μουσουλμάνους τους οποίους προσπαθούν να ξαναβάλουν στο παιχνίδι της αναπαραγωγής μίσους εναντίον μας οι νεοταξίτες - όπως με ευκολία έκαναν στη Βοσνία, οδηγώντας δυο λαούς στην αλληλοεξόντωση ? υπενθυμίζω αν και το γνωρίζουν:
Δεν ξεχωρίσαμε κανέναν σε σουνίτη, σιίτη, μαρωνίτη, αλεβίτη κλπ, όταν αγωνιστήκαμε πλάι-πλάι με τους μουσουλμανικούς λαούς, στους αγώνες τους για ελευθερία και δικαιοσύνη και πιο συγκεκριμένα όταν:
Σταθήκαμε δίπλα στον αγωνιζόμενο για την ελευθερία του λαό Σαχραούι και του κινήματος Πολισάριο της Δυτικής Σαχάρας. Ενισχύσαμε με φάρμακα και βοήθεια τον Ιρακινό λαό σε Βασόρα, Βαγδάτη και Μοσούλη όταν οι διεθνείς συμμορίες του επιτέθηκαν για να του κλέψουν τα πετρέλαια. Ορθώσαμε το ανάστημά μας στις σφαγές της Σάμπρα και Σατίλα δίπλα στους Παλαιστίνιους και ήμασταν οι μόνοι που ζητήσαμε δημοσίως την σύλληψη Ισραηλινών αξιωματούχων σε ευρωπαϊκό έδαφος, στο πρόσφατο έγκλημα του Ισραήλ στη Γάζα. Ενισχύσαμε με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα του Κουρδικού λαού για ελευθερία. Συνεργασθήκαμε με αντιστασιακές τούρκικες οργανώσεις, κατά του φασιστικού κεμαλικού καθεστώτος της Τουρκίας.
Ακόμη τους υπενθυμίζω πως προσωπική και δική μου ήταν η παρέμβαση στο Γενικό Επιτελείο της Voiska Republika Srpska (Στρατός της Σερβικής Δημοκρατίας), από το οποίο και έγινε αποδεκτό πως οι Έλληνες εθελοντές, δεν βρίσκονται στη Σερβική Δημοκρατία απέναντι στους μουσουλμάνους, αλλά απέναντι στους άθλιους μισθοφόρους της Νέας Τάξης, που σακάτεψαν την περιοχή για τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα. Μια τοποθέτηση, που και οι μουσουλμάνοι της Βοσνίας αλλά και τα διεθνή ΜΜΕ γνωρίζουν, μια που έγινε και δημοσίως, όταν διατυπώθηκε στο Σαράγεβο το 1995, μερικές μόνο μέρες πριν 250.000 Σέρβοι διωχθούν από τα σπίτια τους, στη μεγάλη συγκέντρωση των κατοίκων της Γκρμπαβίτσα, όπου ήμουν κεντρικός ομιλητής.
Κλείνοντας, καλώ τους Έλληνες Εθελοντές να μην προβληματισθούν ούτε στιγμή για το αν έκαναν καλά που βρέθηκαν δίπλα στον βασανισμένο σερβικό λαό. Είχαμε την τιμή να σταθούμε κοντά στον λαό αυτό, που οι διεθνείς συμμορίες είχαν αποφασίσει να τον εξαφανίσουν από τον χάρτη, γιατί είχαν ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί του, από την εποχή που οι Σέρβοι Παρτιζάνοι του δεν άφηναν σε χλωρό κλαρί τους κατακτητές Ναζί και τους συμμάχους τους Ούστασα. Το ίδιο κάνουν εξάλλου και με την πατρίδα μας την Ελλάδα, η οποία αν και πολέμησε δίπλα τους κατά των Γερμανών Ναζί, αν και της αναγνωρίσθηκε από τον Τσώρτσιλ το δικαίωμα να λέγεται λαός ηρώων, βιώνει σήμερα το μίσος τους. Ένα αβυσσαλέο μίσος που εκφράζεται με την κάλυψη των τουρκικών παρανομιών σε βάρος της Κύπρου και του εθνικού μας χώρου στο Αιγαίο, αλλά και με την στήριξή τους στο εθνικιστικό καθεστώς Γκρουέφσκυ, για την κλοπή του ονόματός της Μακεδονίας μας και φυσικά στο πλαίσιο της προσπάθειάς τους για κονιορτοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων.
Για επίλογο, σχετικά με το ερώτημα που πλανάται για το αν βρεθούμε στη Χάγη, στα λευκά κελιά της Στουντγκάρδης ή στο Γκουαντανάμο της Κούβας, προσπαθώντας να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε? ελέφαντες και ως μήνυμα προς τους Έλληνες, θα κλείσω με δυο στροφές από παλιότερο τραγούδι του Νιόνιου του Σαββόπουλου: Ζήτω η Ελλάδα και κάθε τι μοναχικό στον κόσμο αυτό. Η Ελλάδα που πονάει, η Ελλάδα που ελπίζει, η Ελλάδα που αντιστέκεται».
http://pammet.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου