Την αποφυλάκιση του Ρόνι Μπιγκς ενέκρινε χθες ο υπουργός Δικαιοσύνης της Βρετανίας Τζακ Στρο. Ογδόντα ετών σήμερα (κυριολεκτικά, αφού γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου 1929) ο εγκέφαλος της πασίγνωστης «μεγάλης ληστείας του τρένου», που έγινε το 1963, πάλι στις 8 Αυγούστου, στο Λέντμπουρν του Μπάκιγχαμσάιρ, αποχαιρετά οριστικά τις φυλακές του Νόργουιτς και όλα δείχνουν ότι θα εορτάσει ελεύθερος τη σημερινή επέτειο των γενεθλίων του.
Σε ανακοίνωση του βρετανικού υπουργείου Δικαιοσύνης αναφέρεται ότι η απελευθέρωσή του αποφασίστηκε για ανθρωπιστικούς λόγους καθώς ο διαβόητος πλην ατυχήσας στα τέλη του βίου του ληστής πάσχει από μόλυνση του αναπνευστικού συστήματος, μια βαριάς μορφής πνευμονία που κατέστησε αναγκαία την επιστροφή του στο νοσοκομείο του Νόρφολκ, όπου ως χθες νοσηλευόταν φρουρούμενος από τρεις δεσμοφύλακες.
«Ελπίζω ότι ο πατέρας μου θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει μερικούς μήνες ελεύθερης ζωής» δήλωσε ο γιος του Μάικλ. «Εχει μετανοήσει γνωρίζοντας πολύ καλά ότι διέπραξε έγκλημα. Και όταν λέει ότι δεν μετανιώνει για τη ζωή που έζησε, υπονοεί ότι, αν ήταν άλλη η ζωή του, μπορεί να μην είχε αποκτήσει εμένα σαν γιο».
Καθηλωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα, ο κ. Μπιγκς δεν μπορεί να γράψει, να διαβάσει, να μιλήσει, ούτε να φάει ή να πιει χωρίς βοήθεια. Θα μεταφερθεί σε οίκο ευγηρίας στο Μπάρνετ του Βορείου Λονδίνου, κοντά στην κατοικία του γιου του.
Γεννημένος στο Λάμπεθ του Νοτίου Λονδίνου, ο Ρόνι Μπιγκς πήρε τον στραβό δρόμο στη ζωή. Είναι ένας από τους «εγκεφάλους» της συμμορίας 15 ατόμων που έκαναν τη ληστεία του αιώνα. Τη νύχτα της 8ης Αυγούστου 1963 σταμάτησαν την ταχυδρομική αμαξοστοιχία που εκτελούσε το δρομολόγιο ΓλασκώβηΛονδίνο και άρπαξαν 120 σάκους που περιείχαν μεταχειρισμένα (και άρα μη αναγνωρίσιμα) χαρτονομίσματα 2,6 εκατ. στερλινών, ποσό τεράστιο για την εποχή.
Η Σκότλαντ Γιαρντ δεν άργησε να εντοπίσει τους δράστες και κυρίως τον Ρόνι Μπιγκς, ο οποίος συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια κάθειρξη. Στη φυλακή όμως δεν έμεινε παρά μόνο 15 μήνες. Το 1965 δραπέτευσε από τις φυλακές Βάντσγουορθ σκαρφαλώνοντας τον ύψους 10 μέτρων περιμετρικό τοίχο του κτιριακού συγκροτήματος. Ενα φορτηγάκι τον περίμενε απ΄ έξω και εξαφανίστηκε, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, πρώτα στην Ισπανία, μετά στην Αυστραλία και, τέλος, στη Βραζιλία. Εν τω μεταξύ, με ειδική πλαστική επέμβαση είχε αλλάξει το πρόσωπό του για να μην αναγνωρίζεται.
Εζησε ως φυγάς αλλά το 2001 αναγκάστηκε να επιστρέψει στην πατρίδα του για να νοσηλευτεί και έτσι, έπειτα από 30 χρόνια, ξαναμπήκε στη φυλακή οικειοθελώς, άρρωστος, ταλαιπωρημένος και προφανώς αδέκαρος.
Πηγή - Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου