Για τον Τιμούρ Κετσπάγια και την πρόσληψή του από τον Ολυμπιακό παραδέχομαι ότι έχω γράψει ελάχιστα και ομολογώ πως δεν έχω ιδία άποψη όχι τόσο επειδή δεν τον είχα μελετήσει παρακολουθώντας πέρυσι την Ανόρθωση όσο προσπαθώντας να καταλάβω τι σχέδια και τι πλάνα έχει. Διευκρινίζω (κάτι το οποίο ισχύει και για το προηγούμενο άρθρο και με πολλά σχόλιά σας σε αυτό θα ασχοληθεί η στήλη μετά τη ρεβάνς της Πράγας) πως η θέση του προπονητή είναι και πρέπει να είναι σεβαστή. Δηλαδή αν δεν ξέρει αυτός που βλέπει τους παίκτες κάθε μέρα στην προπόνηση, ποιος ξέρει; Ο κάθε ξεροκέφαλος δημοσιογράφος; Είπαμε, το σινάφι μας δεν εξαιρείται.
Ο Κετσπάγια λοιπόν παρέταξε μια ομάδα κυρίως ορθολογική. Εβαλε όσους παίκτες είδε ότι «τραβούσαν» στην προετοιμασία, πίστεψε στην άμυνά του, πίστεψε πως υπάρχει μια άλφα λειτουργία στη μεσαία γραμμή και έριξε μέσα έντεκα παίκτες με ισάριθμες ξεχωριστές εντολές.
Κακά τα ψέματα, ο Κόκκαλης προσέλαβε έναν προπονητή που μπορεί να διώξει χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν και εφόσον κρίνει σκόπιμο να το κάνει. Με την κάνουλα κλεισμένα και τα φράγκα λιγοστά (ειδάλλως Μαρκ Γκονζάλες και Μπομπό όχι μόνο θα είχαν αποκτηθεί αλλά θα είχαν παίξει και στην Μπρατισλάβα!), απέναντι στη Σλόβαν επέλεξε να κάνει αυτό που έμαθε στην Ανόρθωση.
Δεν είναι ρίσκο να μην παίξει ένας ανέτοιμος παίκτης, όπως έκανε ο Κετσπάγια με τον Μπελούτσι και τον Ντιόγο. Είναι ορθολογικό. Ενώ, αντιστοίχως, η απουσία του ανέτοιμου Κατσουράνη μια ημέρα νωρίτερα από τον Παναθηναϊκό στην Πράγα θεωρήθηκε ως λάθος του αντίστοιχου προπονητή!
Θα τρελαθούμε δηλαδή…
Το δυστύχημα για τον Ολυμπιακό θα είναι να περιμένει να αγοράσει παίκτες το αν καταφέρει να περάσει στους ομίλους του Champions League, διότι προς τα εκεί πάει το πράγμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου