Η Ελλάδα του Καραμανλή κατώτερη ακόμα και από την... Μποτσουάνα 71η θέση ανάμεσα σε 133 κράτη

Της Κατερίνας Κοσμά


Την ώρα που ο Κ. Καραμανλής ζητεί εκλογές με πρόσχημα την οικονομία, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ φανερώνει την οικονομική γύμνια της Ελλάδος, αποκαλύπτοντας ότι η ανταγωνιστικότητά της είναι μικρότερη αυτής του Καζακστάν και της Μπουτσουάνα!

Μομφή στα οικονομικά πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή αλλά και στο επιχείρημα του πρωθυπουργού ότι μόνο η κυβέρνησή του μπορεί να βγάλει την οικονομία από την κρίση, αποδίδει έκθεση-καταπέλτης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η οποία εμφανίζει την Ελλάδα ως τελευταίο... τροχό της αμάξης σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας τόσο εντός των ευρωπαϊκών συνόρων όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Την ώρα που ο κ. Καραμανλής ζητά νωπή λαϊκή εντολή και ψήφο εμπιστοσύνης από τους Έλληνες για να προχωρήσει σε γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές, που κρίνονται απαραίτητες για να εξέλθει η χώρα από την κρίση, η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ τον αφήνει έκθετο:

Η αδυναμία της κυβέρνησης να εφαρμόσει αποτελεσματικά το μεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα και να προσαρμοστεί στις τρέχουσες οικονομικές προκλήσεις, παρά τις αλλεπάλληλες δεσμεύσεις για βελτίωση της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας, είχαν ως αποτέλεσμα να κατρακυλήσει η χώρα στον δείκτη ανταγωνιστικότητας (στον οποίο μετέχουν 133 κράτη) κατά τέσσερα σκαλοπάτια στην 71η θέση. Έτσι από το 2007 οι χαμένες θέσεις ανέρχονται πλέον σήμερα σε δέκα!

Ειδικότερα, σύμφωνα με τη Διεθνή Έκθεση Ανταγωνιστικότητας 2009-2010 του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, που δημοσιοποιήθηκε την Τρίτη, η Ελλάδα, δηάδή η χώρα με το 27ο υψηλότερο ΑΕΠ στον κόσο, καταλαμβάνει την 71η θέση ανάμεσα σε 133 κράτη ενώ πέρυσι βρισκόταν στην 67η. Μεταξύ των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 35η, ενώ χειρότερη επίδοση εμφανίζουν μονάχα η Βουλγαρία και η Ρουμανία.

Μάλιστα, σε παγκόσμιο επίπεδο την ξεπερνούν σε επίδοση χώρες όπως η Αίγυπτος, η Κολομβία, το Καζακστάν και το Μαυροβούνιο!

Υψηλότερα στην κατάταξη βρίσκεται και η γειτονική Τουρκία, που φέτος είναι 61η, βελτιώνοντας κατά δύο θέσεις την παρουσία της στον κατάλογο.

Επιδόσεις-ντροπή

Στην έκθεσή του, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, αποκαλύπτει μια... άλλη Ελλάδα από αυτήν που περιγράφουν στα τηλεοπτικά παράθυρα τα κυβερνητικά στελέχη κι άλλη από αυτήν που... διαφήμισε ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στην Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης:

Από την ανάλυση των επί μέρους στοιχείων της έκθεσης προκύπτει ότι η ελληνική «αχίλλειος πτέρνα» είναι η μακροοικονομική σταθερότητα, κατηγορία στην οποία η Ελλάδα καταλαμβάνει την 103η θέση μεταξύ 133 χωρών! Η κάκιστη αυτή επίδοση αντανακλά το τεράστιο πρόβλημα που εμφανίζουν τα δημοσιονομικά της χώρας, όχι μόνο φέτος αλλά σε βάθος χρόνου, ακυρώνοντας το επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι η επιδείνωσή τους ισχύει για την περίοδο από το 2008 και μετά και οφείλεται στη διεθνή οικονομική κρίση.

Είναι ενδεικτικό ότι η Ιρλανδία, το τεράστιο έλλειμμα της οποίας επικαλέστηκε ο κ. Καραμανλής για να σχετίσει τη δεινή δημοσιονομική θέση της Ελλάδας με τη διεθνή κρίση, έρχεται 25η στον γενικό δείκτη ανταγωνιστικότητας του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρου, ενώ στη μακροοικονομική σταθερότητα έρχεται 65η.

Με άλλα λόγια, αν έχεις υγιή δημοσιονομικά, η κρίση σε ρίχνει μέχρι τη μέση της λίστας κι όχι στον... πάτο.

Ακόμα χειρότερη ωστόσο είναι η επίδοση της Ελλάδας στην κατηγορία της αποδοτικότητας της αγοράς εργασίας, όπου η χώρα καταλαμβάνει την 116η θέση επί συνόλου 133 χωρών!

Με άλλα λόγια, οι Έλληνες μπορεί να δουλεύουν τόσο ώστε να παράγουν το 27ο υψηλότερο ΑΕΠ στον κόσμο (με βάση και τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ), αλλά ο κόπος τους πιάνει ελάχιστο τόπο, καθώς έχει αποδοτικότητα αντίστοιχη των χειρότερων οικονομιών του τρίτου κόσμου!

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ισπανία, την οποία επίσης επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός λόγω της υψηλής ανεργίας της (17%), καταλαμβάνει την 50η θέση ως προς την αποδοτικότητα της αγοράς εργασίας της.

Δυσμενής, εξάλλου, παραμένει η κατάταξη της Ελλάδας στην καινοτομία (65^η), τη λειτουργία των επιχειρήσεων (66^η), την αποδοτικότητα της αγοράς αγαθών (75^η), την ανάπτυξη της χρηματαγοράς (83^η) και την τεχνολογική ετοιμότητα (53^η).

Κάπως καλύτερο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το πλασάρισμά της στις υποδομές (47^η), το μέγεθος της αγοράς (34^η), την ανώτερη εκπαίδευση και κατάρτιση (43^η), καθώς επίσης στην υγεία και βασική εκπαίδευση (41^η).

Ωστόσο, αυτό το καλό πλασάρισμα αχρηστεύεται από τη στιγμή που η αποδοτικότητα της αγοράς εργασίας έχει πιάσει κυριολεκτικά πάτο.

Κι όμως, το εργατικό δυναμικό της χώρας εμφανίζεται υψηλού ηθικού και μορφωτικού επιπέδου. Οπότε, τι είναι αυτό που βάζει «φρένο» στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας;

Η απάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ είναι αμείλικτη για την κυβέρνηση Καραμανλή:

Ως μακράν το μεγαλύτερο πρόβλημα (25,3%) εμφανίζεται στην έκθεση η κρατική γραφειοκρατία, ενώ οι περιορισμοί σχετικά με την αγορά εργασίας (14,2%) είναι αντίστοιχα μεγάλο πρόβλημα με τη διαφθορά (14%) και τη φορολογία (12%), ποσοστά που καταδεικνύουν τα βασικά μέτωπα στα οποία θα κληθεί να δόσει μάχη η όποια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου.