Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Τι φοβάται ο Πρωθυπουργός;

του Γιώργου Κακαρελίδη ( Αντίβαρο )


Προφανώς όχι την διεθνή οικονομική "κρίση". Πρωτα από όλα γιατί ούτε κρίση είναι ούτε αφορά την Ελλάδα αμέσως. Εξηγούμαι:

-αυτό που τα αμερικάνικα κατευθυνόμενα Μέσα Μαλάκυνσης Εγκεφάλου (ΜΜΕ) σε αγαστή συνεργασία με 'επιστήμονες' και με τους ντόπιους υποτελείς θεωρούν οικονομική κρίση, δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό, που έγινε στο χρηματιστήριο Αθηνών (1999) σε άλλη κλίμακα. Η Αμερική επέτρεψε (αν δεν έστησε) μια -παγκόσμιας εμβέλειας, απάτη, με προϊόντα φούσκες. Πρώτον της Lehman Brothers, την οποίαν αφειδώς δάνειζαν οι τράπεζες παρ' ότι ήταν φανερό πού πήγαινε η συγκεκριμένη αγορά και δεύτερον όλα τα χρηματοπιστωτικά παράγωγα και υποπροϊόντα, που επί μισό αιώνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά αέρας κοπανιστός. Μέχρι και την μελλοντική συμπεριφορά της φύσης (παραγωγή φυσικών προϊόντων) κάναν τζόγο. Εφηύραν μάλιστα και το σορτάρισμα δηλαδή αγοροπωλησία χωρίς να κατέχεις. Διερωτώμαι γιατί κυνηγάμε τους παπατζήδες, που μπροστά στον απερίγραπτο αυτό τζόγο μοιάζουν με παιδιά του .... κατηχητικού.


Μεταπολεμικά η Αμερική μονοπωλούσε τις αγορές, επέβαλλε (για τους άλλους ) θεσμούς και Νόμους που ουδέποτε η ίδια τηρούσε, ζούσε με ελλείματα εις υγείαν των κορόϊδων και εφήρμοζε στρατηγικές “ανοιχτής κοινωνίας” με τα πολεμικά αεροπλάνα και με ‘δημοκρατικούς’ βομβαρδισμούς, στέλνοντας τον λογαριασμό στους άλλους. Μετά την αφαίμαξη του πλούτου δεκάδων χωρών έσκασε η φούσκα και αμέσως ‘πανεπιστημιακοί’ φερέφωνα μαζί με δημοσιογράφους έρριξαν το ανάθεμα στον πρόεδρο της κεντρικής Τράπεζας (FED) και στον Υπουργό των Οικονομικών για το “λάθος” και απέδωσαν το όλο θέμα στην κακιά ..στιγμή. Για να μην ζητήσουν οι ξένες κυρίως αγορές (Κίνα, Ινδία, Ευρώπη) τα ρέστα και αποζημιώσεις από την Αμερική. Μάλιστα ζήτησαν κατεπειγόντως μέτρα που έχουν σαν στόχο από τα 600 τρις δολλάρια του φεσιού, το 1 να πληρώσουν οι φορολογούμενοι της Αμερικής και τα 599 τρις οι …άλλοι (!!), ακόμα και κάποιοι Ελληνες που είδαν εκατομμύρια ευρώ τους να γίνονται καπνός.[Εξοχη ανάλυση υπάρχει στο βιβλίο του Γιάννη Γεράση: Η Ελλάδα στην δίνη της Οικονομικής Κρίσης, 2009, Εκδόσεις Ροές]. Ετσι η Αμερική θα συνεχίσει την αλλόφρονα στρατηγική της σ’ όλο τον κόσμο.


Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας αμέσως παρενέβη ανακοινώνοντας το ομώνυμο σχέδιό του και περίπου θεοποιήθηκε από τα ΜΜΕ και τους ‘αναλυτές’, ενώ για την Μέρκελ της Γερμανίας που τους είπε απατεώνες και να πληρώσουν αυτοί την νύφη, ξαφνικά τα ΜΜΕ (εν όψει μάλιστα εκλογών ) άρχισαν να την ‘ζωγραφίζουν’ κατάλληλα. Το ίδιο και τον Σαρκοζί που είδε την δημοτικότητά του να κάνει ‘βουτιά’ επειδή δεν συνετάχθη.


Σας θυμίζει κάτι αυτό; μα την απόφαση του Πρωθυπουργού να μην αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες και την αγοραστική δύναμη (να μην υπεραγοράζει δηλαδή αμερικάνικα προϊόντα, ούτε να πληρώνει αναλογικά τα ελλείματα της Αμερικής) κατά παράβαση των επιθυμιών της Μητρόπολης και του Μπράουν και την απόφασή του να εξυπηρετήσει τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ελλάδος με τα Σκόπια και με τον αγωγό, ενάντια στην τυχοδιωκτική συμπεριφορά της Αμερικής, στην περιοχή. Ας σημειωθεί ότι η συμμετοχή της Ελλάδος στις φούσκες ήταν μικρή. [Το πρόβλημα της Ελλάδος ευρίσκεται στην αδυναμία (όπως κατήντησε) παραγωγής της που την εξαρτούν από άμεσο δανεισμό μαζι με τα άλλα προβλήματά της].


Ετσι είδαμε, για πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία, ένα άνευ προηγούμένου κράξιμο του Πρωθυπουργού από ΜΜΕ και άλλα παπαγαλάκια, ανεύρεση υποτιθέμενων ‘σκανδάλων’, διάλυση πανεπιστημίων, στήσιμο πορτοκαλί δεκεμβριανών ανταρσιών, μια γενικευμένη υπονόμευση κρατικών θεσμών όπως Παιδεία, Δικαιοσύνη, Σώματα Ασφαλείας (αλλά και Πολιτειακών) και μια έκρηξη καθοδηγούμενης λαθρομετανάστευσης.


Μια τόσο συντονισμένη υπονόμευση, που χρησιμοποίησε τέτοια τεχνολογικά μέσα, μόνο από μητροπολιτικά κέντρα ισχύος μπορούσε να οργανωθεί.Το χειρότερο όμως είναι ότι είδαμε ανθρώπους της διανόησης μαζί με πολιτικούς να παρέχουν αυτοκαταστροφικά (;), καιροσκοπικά(;), ασυνείδητα(;), ιδεολογικό και πολιτικό στήριγμα στην πρωτοφανή υπονόμευση της χώρας.


Αυτά, αλλά κυρίως την επανάληψή τους, φαίνεται ότι φοβήθηκε ο Πρωθυπουργός μαζί με την αυτοκτονική συμπεριφορά του Χριστόφια για το Κυπριακό και των εγχώριων κοκκινογραμμιτών για τα Σκόπια και προκήρυξε εκλογές. Και είμαστε βέβαιοι ότι για πρώτη φορά θα ευχήθηκε να υπήρχε απλή αναλογική ώστε να μην παέι φούντο η Ελληνική Δημοκρατία εξ αιτίας ενός κόμματος. Γιατί η Δημοκρατία έχει ως προϋποθεση την ελευθερία. Πράγμα που απαιτεί πολιτικούς και όχι οικονομικούς χειρισμούς.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ενόψη των εκλογών θέλω να θυμίσω ότι η διεθνής οικονομία είναι βαριά, πολύ βαριά, άρρωστη και καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό συνεχώς.
Η κρίση στην αρχή ήταν credit crunch (δηλαδή έλλειψη πίστωσης) και ήλθε απότομα και γιαυτό υποφέρουν συγχρόνως όλες οι χώρες και όλοι οι κλάδοι των οικονομιών, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο.
Τώρα που έριξαν δημόσιο χρήμα οι κυβερνήσεις σώθηκαν οι ναυαγοί από τον πνιγμό αλλά δεν έχει έλθει ακόμη άλλο πλοίο για να σώσει τους ναυαγούς.
Οι τράπεζες δεν δανείζουν πιά λεφτά τόσο εύκολα όσο παλιά γιατί ξέρουν ότι έρχονται δύσκολες μέρες γιαυτές. Ξέρουν ότι δεν θα πάρουν τα λεφτά τους από πολλά από τα δάνεια που έχουν δώσει, τόσο προς ιδιώτες (που χάνουν τη δουλειά τους) όσο και επιχειρήσεις (που πτωχεύουν). Όλοι ξέρουμε ότι χωρίς τράπεζες δεν υπάρχει οικονομική δραστηριότητα, γιαυτό οι κυβερνήσεις μειώνουν το κόστος χρήματος για να μειώσουν τις πτωχεύσεις και άρα την ανεργία.
Το φαινόμενο άρχισε τον Οκτώβριο του 2007 με τα προβλήματα της Bear Sterns και σιγά σιγά άρχισε να αναδύεται και να αποτιμάται η σοβαρότητά του σε όλο τον κόσμο.
ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΚΑΘΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΛΙΓΑΚΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΨΗΓΜΑΤΑ ΕΛΠΙΔΑΣ ΓΙΑ ΑΝΑΚΑΜΨΗ.
Στην Ελλάδα τα πράγματα έχουν ως εξής:
Η δημοσιονομική κατάσταση που άφησε ο Σημίτης το 2004 ήταν πολύ πιό τραγική από όσο όλοι νομίζαμε. Ξέραμε ότι είχει πέσει μαγείρεμα αλλά ΤΕΤΟΙΟ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ δεν είχε ματαγίνει.
Ο Αλογοσκούφης προσπάθησε να εξορθολογίσει να δημόσια οικονομικά (μείωση δημόσιας σπατάλης, αύξηση των ιδιωτικοποιήσεων, μείωση των ελλειμμάτων) και το πέτυχε, σε μεγάλο βαθμό. Απέτυχε σε δύο τομείς: στο φοροεισπρακτικό μηχανισμό και στην καταπολέμηση των ολιγοπωλίων (δηλαδή της ακρίβειας).
Φίλοι πασόκοι λέτε ότι η ΝΔ άφησε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι, αλλά μέσω της υπεραπλούστευσής σας γίνεστε άδικοι.
Εάν μπορώ να ποσοτικοποιήσω παραστατικά την εξέλιξη τα τελευταία χρόνια θα έλεγα ότι εάν το 2004 ήμασταν 10 βήματα πίσω από το μέσο όρο της Ε.Ε. επί πενταετίας Αλογοσκούφη βρεθήκαμε 5 βήματα πίσω, μια σαφής βελτίωση. Αλλά ακόμη πίσω από το μέσο όρο, σε αυτό έχετε δίκιο, αλλά θαύματα δεν γίνονται με τα οικονομικά.
Το μεγάλο πρόβλημα των Ελλήνων Υπουργών Οικονομίας ήταν είναι και θα είναι το χρέος που μας δημιουργεί μόνιμο βραχνά κάθε μήνα.
Είναι πολλοί μα πάρα πολλοί οι τόκοι από τα παλιά δάνεια.
Υπολογίζω ότι θα πάρει τουλάχιστον μιά δεκαετία ακόμη για να ανασάνουμε, διότι σε σύγκριση με την παραγωγική δυναμικότητα της χώρας το χρέος είναι πολύ μεγάλο (% στο ΑΕΠ).
Για να καταλάβουμε το μέγεθος έχουμε (σαν απόλυτο νούμερο) μεγαλύτερο χρέος από την Τουρκία των 70 εκατομμυρίων κατοίκων.
Θα συνιστούσα στο ΓΑΠ να είναι πιο προσεκτικός όταν τάζει λαγούς με πετραχήλια, γιατί όπως λέει ο σοφός λαός, όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο σας που τολμάτε και τα λέτε!
Έτσι φαίνεται ότι είναι τα πράγματα. Γιατί όμως οι φωνές των Ελλήνων μουγγάθηκαν? Υπάρχει τη σήμερον ημέρα ελληνική διανόηση, και αν ναι πού κρύβεται και γιατί?
Γιατί η Ελλάδα μας κατήντησε έτσι?
Είμαι πολύ λυπημένος/η.