Το μυστικό σχέδιο για τις τράπεζες

του Κώστα Στούπα

Λένε ότι το ταμπλό δεν κάνει ποτέ λάθος. Εγώ τα έλεγα, το ταμπλό συνήθως δεν κάνει λάθος ιδίως όταν τις τιμές στο χρηματιστήριο τις διαμορφώνουν τα δυνατά χέρια και όχι η μαρίδα.

Προς τι το πάρτι χθες στις μετοχές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Αγροτικής Τράπεζας;

Τις τελευταίες μέρες υπήρχε έντονη η φημολογία ότι στην ατζέντα της νέα κυβέρνησης υπήρχε σχέδιο δημιουργίας μιας κρατικής υπερ-τράπεζας, που σαν στόχο θα είχε την ανακούφιση των πληγέντων από τη λαίλαπα της κρίσης αλλά και την απληστία των λοιπών εμπορικών τραπεζών τα τελευταία χρόνια να πουλήσουν δάνεια όχι απλά σε αυτούς που δεν τα χρειάζονταν, αλλά και αυτούς που ευθύς εξ αρχής ήταν φανερό ότι δεν θα μπορούσαν να τα αποπληρώσουν.

Η τράπεζα αυτή θα είχε σαν στόχο και τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων που δεν μπορούν να πάρουν δάνεια από τις άλλες τράπεζες προκειμένου να μην χαθούν θέσεις εργασίας.

Με λίγα λόγια μιλάμε κάτι σαν την τράπεζα της Κούβας την εποχή που τραπεζίτης ήταν ο Τσε. (Στην πρώτη συνεδρίαση του επαναστατικού συμβουλίου ο Κάστρο ρώτησε την ομήγυρη των μπαρπούδος, υπάρχει εδώ κανείς οικονομολόγος. Σήκωσε το χέρι ο Τσε. Αναλαμβάνεις την τράπεζα, είπε ο Κομαντάντε. Αργότερα όταν ρωτήθηκε ο Τσε γιατί σήκωσε το χέρι, απάντησε. Ρώτησε ο Φιντέλ αν υπάρχει κάποιος εκονομίστα. Εγώ νόμισα ότι είπε κομμουνίστα και σήκωσα το χέρι...)

Ένας ισχυρός κρατικός τραπεζικός πυλώνας στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν δώρο στους ισολογισμούς των λοιπών εμπορικών τραπεζών. Θα συγκέντρωνε όλα τα προβληματικά δάνεια και πιθανόν θα έδινε παράταση ζωής σε μερικές χιλιάδες προβληματικές επιχειρήσεις που είτε λόγω κρίσης είτε γιατί ο καιρός τους έχει παρέλθει, έχουν λάβει την άγουσα για την ιστορία.

Μιλάμε δηλαδή για κάτι μεταξύ του παλιού ΟΑΕ και μιας Bad Bank χωρίς όρους, προϋποθέσεις και κυρίως μερίδιο ευθύνης και συμμετοχής των εμπορικών τραπεζών.

Αλλά αν συνέβαινε αυτό, το πιθανότερο είναι οι μετοχές να έκαναν λιμιτ νταουν και όχι λιμιτ απ.... Πρώτα οι μετοχές του δυο τραπεζικών ιδρυμάτων και μετά οι μετοχές του ελληνικού δημοσίου, που θα εγγυόταν όλη αυτή την κατάσταση... Όπερ, θα εγγυόταν την φραγή του πίθου των Δαναΐδων... Άλλο όμως το φλουρί το κωνσταντινάτο και άλλο το βαρέλι χωρίς πάτο...

Εγώ δέχομαι την ερμηνεία ότι το πανηγύρι στις δυο μετοχές έγινε απλά γιατί απομακρύνθηκε το ενδεχόμενο ΤΤ και ΑΤΕ να αναλάβουν το ρόλο της κολυμβήθρας του Σιλωάμ του τραπεζικού συστήματος, όχι γιατί δημιουργείται η κρατική υπερτράπεζα. Αυτό τις εξομοιώνει με τις άλλες τράπεζες και επειδή είχαν υστερήσει σε απόδοση προσπάθησαν να την καλύψουν. Με λίγα λόγια γιατί απομακρύνεται το σενάριο της κρατικής υπερ τράπεζας που θα επηρεάζει την αγορά, θα εξομαλύνει την αισχροκέρδεια και αλλά τινά τερπνά, πονηρά και προβληματικά.

Σ’ αυτό συνηγορεί και η άρνηση που εισέπραξε η Ιταλία πριν λίγες μέρες από την Κομισιόν στο αίτημα για αλλαγή χρήσης των πακέτων στήριξης του τραπεζικού συστήματος. Το πακέτο των εγγυήσεων και χρηματοδότησης της οικονομίας μπορεί να περάσει μόνο μέσα από τα τραπεζικό σύστημα. Το χθεσινό ρεπορτάζ του Capital.gr "Η νέα τράπεζα στη ατζέντα του ΥΠΟΙΚ και η θέση της Κομισιόν", είναι ενδεικτικό.