Η στάση του Μεϊμαράκη είναι η μεγαλύτερη, μέχρι στιγμής, απογοήτευση για μένα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος που έχει ΤΕΤΟΙΕΣ απόψεις ήταν επί τόσα χρόνια γραμματέας του κόμματος. Εάν εμείς, το πιό δημοκρατικό κόμμα στη χώρα, δεν θέλουμε να δώσουμε στον απλό λαό τη δυνατότητα να ψηφίσει το νέα του αρχηγό, δείχνουμε σαν να φοβόμαστε τη δημοκρατία. Δείχνουμε σαν να θέλουμε να περιορίσουμε τη Νέα Δημοκρατία στα στενά πλαίσια ενός φεουδαρχικού μηχανισμού που δεν έχει καμμία σχέση με τον 21ο αιώνα. Τί είναι αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ που φοβάται ο Μεϊμαράκης και οι οπαδοί της Ντόρας; Με τι μούτρα θα ζητήσουν από τον απλό λαό να μας ψηφίσει στις επόμενες εκλογές ΕΑΝ δεν του έxουν δώσει το δικαίωμα να αποφασίσει για τον αρχηγό του κόμματος; Μήπως είμαστε πρόβατα και δεν το ξέρουμε; Ζητούν σωστή κρίση από εμάς για να ψηφίσουμε στις εκλογές τη Ν.Δ. αλλά δεν θεωρούν αρκετά καλή την κρίση μας όταν εκλέγουμε αρχηγό; Αυτή η νοοτροπία μας προσβάλλει σε προσωπικό επίπεδο. ΚΛΕΙΣΤΟ ΚΛΑΜΠ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΟΙ ΛΙΓΟΙ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΙΜΑΡΑΚΗΣ; Αυτά τα πράγματα είναι ντροπή για ένα κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία. Ούτε σαν ιδέα δεν έπρεπε να έχει περάσει από το μυαλό σας κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον να το προπαγανδίζετε, κύριε. Μήπως έχετε ιδιοκτησιακή σχέση με τη Νέα Δημοκρατία και δεν το έχουμε καταλάβει; ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΛΛΟΥ. Ντροπή, κύριε Μεϊμαράκη. Ντροπή. Ελπίζω να κάνετε ΑΜΕΣΩΣ αυτό που αρμόζει στην προσβλητική για τη Ν.Δ. συμπεριφορά σας.
Όπως το καταλαβαίνω από τους τρείς υποψηφίους ο Αντώνης Σαμαράς αντιπροσωπεύει το καινούργιο, η Ντόρα Μπαγογιάννη το παλιό και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι η ενδιάμεση κατάσταση. Ας μιλήσουμε λίγο για τα δύο άκρα, χωρίς μικροπρέπειες και λαϊκισμό. Δεν είναι σωστό ούτε να αναφερόμαστε στον Καραβέλα, ούτε στην Πολιτική Άνοιξη, ούτε να καταδικάζουμε τη Ντόρα που έσπρωχνε για πρόωρες εκλογές ούτε τον Αντώνη για την ψήφιση του Στεφανόπουλου το 1995. Είναι γελοία και κατινίστικα αυτά τα επιχειρήματα και δεν ταιριάζουν σε ένα κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία. Πιστεύω ότι όλοι μέσα μας έχουμε κάποιο δίλημμα σε ότι αφορά και τους δύο υποψήφιους. Να ξεκινήσουμε με μία κοινοτυπία. ΕΑΝ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΡΙΖΙΚΑ, ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ. Οι πρόσφατες απώλειες είναι τόσο μεγάλες που δεν γίνεται δουλειά με μπαλώματα και απλή διαχείριση της υφιστάμενης κατάστασης. Η Ν.Δ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΤΙΣΙΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. Στις πρόσφατες εκλογές έχασε ψήφους από δεξιά και αριστερά και ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ έχασε ένα σωρό ψηφοφόρους της που ΑΠΑΞΙΩΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΟΥΝ. ΑΡΑ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ. ΟΙ ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ ΔΟΛΑΡΙΩΝ: ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΩΤΗ: Είναι ο Αντώνης Σαμαράς αρκετά δυναμικός για να αναδιοργανώσει εκ βάθρων το κόμμα σε όλα τα επίπεδα (ιδεολογικά, μεθοδολογικά και στελεχιακά); Η λύση Σαμαρά εμπεριέχει δύο ρίσκα, πρώτο, να μην έχει ο ίδιος τις προσωπικές δυνατότητες για τόσο μεγάλη ανατροπή και δεύτερο, να είναι τόσο μεγάλη η αντίδραση των ντορικών αλλά και κάποιων "βολεμένων" καραμανλικών, που να διασπάσουν το κόμμα. ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Έχει προσωπικά η Ντόρα Μπακογιάννη τη δυνατότητα να ξετινάξει από πάνω της τις "στάμπες" ότι είναι η "κόρη του Μητσοτάκη", ότι είναι αμερικανόφιλη και ότι είναι μαριονέτα των καναλαρχών σαν το Γιωργάκη; Εάν η Ντόρα αποτελεί εύκολο στόχο για το πασόκ που σήμερα κυριαρχεί στο κέντρο, αυτό σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία θα χάσει σίγουρα και τις επόμενες εκλογές, ακόμη και εάν ο σαμαράς σταθεί βράχος δίπλα της. Άρα, ο Αντώνης Σαμαράς αντιπροσωπεύει την υποψηφιότητα που υπόσχεται ριζική ανανέωση και κυβερνητική προοπτική αλλά έχει το ρίσκο της διάσπασης, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη αποτελεί, βραχυπρόθεσμα, μία πιό ασφαλή για την ενότητα λύση αλλά με μειωμένες τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Νέας Δημοκρατίας. Ο λαός της Νέας Δημοκρατίας καλείται να αποφασίσει. Αυτή τη στιγμή η καλύτερη προσφορά που μπορούν να κάνουν προς το κόμμα τους οι υποψήφιοι αρχηγοί είναι ΝΑ ΚΑΛΕΣΟΥΝ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ. Όσο περισσότεροι ψηφίσουν τόσο κερδισμένοι θα είμαστε όλοι: Πρώτον θα σταλεί στο σύνολο της κοινωνίας το μήνυμα ότι οι νεοδημοκράτες είμαστε ενωμένοι, ξέρουμε τί και ποιόν θέλουμε και δεν είμαστε απλά κόμμα διαμαρτυρίας στη μονοκρατορία του πασόκ. Δεύτερο, όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή του κόσμου τόσο μεγαλύτερη θα είναι η συνοχή του κόμματος και άρα η ισχύς του (της) νέου αρχηγού.
by Panic.blog
2 σχόλια:
Η στάση του Μεϊμαράκη είναι η μεγαλύτερη, μέχρι στιγμής, απογοήτευση για μένα.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος που έχει ΤΕΤΟΙΕΣ απόψεις ήταν επί τόσα χρόνια γραμματέας του κόμματος.
Εάν εμείς, το πιό δημοκρατικό κόμμα στη χώρα, δεν θέλουμε να δώσουμε στον απλό λαό τη δυνατότητα να ψηφίσει το νέα του αρχηγό, δείχνουμε σαν να φοβόμαστε τη δημοκρατία.
Δείχνουμε σαν να θέλουμε να περιορίσουμε τη Νέα Δημοκρατία στα στενά πλαίσια ενός φεουδαρχικού μηχανισμού που δεν έχει καμμία σχέση με τον 21ο αιώνα.
Τί είναι αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ που φοβάται ο Μεϊμαράκης και οι οπαδοί της Ντόρας;
Με τι μούτρα θα ζητήσουν από τον απλό λαό να μας ψηφίσει στις επόμενες εκλογές ΕΑΝ δεν του έxουν δώσει το δικαίωμα να αποφασίσει για τον αρχηγό του κόμματος;
Μήπως είμαστε πρόβατα και δεν το ξέρουμε;
Ζητούν σωστή κρίση από εμάς για να ψηφίσουμε στις εκλογές τη Ν.Δ. αλλά δεν θεωρούν αρκετά καλή την κρίση μας όταν εκλέγουμε αρχηγό;
Αυτή η νοοτροπία μας προσβάλλει σε προσωπικό επίπεδο.
ΚΛΕΙΣΤΟ ΚΛΑΜΠ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΟΙ ΛΙΓΟΙ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΙΜΑΡΑΚΗΣ;
Αυτά τα πράγματα είναι ντροπή για ένα κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία.
Ούτε σαν ιδέα δεν έπρεπε να έχει περάσει από το μυαλό σας κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον να το προπαγανδίζετε, κύριε.
Μήπως έχετε ιδιοκτησιακή σχέση με τη Νέα Δημοκρατία και δεν το έχουμε καταλάβει;
ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΛΛΟΥ.
Ντροπή, κύριε Μεϊμαράκη.
Ντροπή.
Ελπίζω να κάνετε ΑΜΕΣΩΣ αυτό που αρμόζει στην προσβλητική για τη Ν.Δ. συμπεριφορά σας.
Όπως το καταλαβαίνω από τους τρείς υποψηφίους ο Αντώνης Σαμαράς αντιπροσωπεύει το καινούργιο, η Ντόρα Μπαγογιάννη το παλιό και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι η ενδιάμεση κατάσταση.
Ας μιλήσουμε λίγο για τα δύο άκρα, χωρίς μικροπρέπειες και λαϊκισμό.
Δεν είναι σωστό ούτε να αναφερόμαστε στον Καραβέλα, ούτε στην Πολιτική Άνοιξη, ούτε να καταδικάζουμε τη Ντόρα που έσπρωχνε για πρόωρες εκλογές ούτε τον Αντώνη για την ψήφιση του Στεφανόπουλου το 1995.
Είναι γελοία και κατινίστικα αυτά τα επιχειρήματα και δεν ταιριάζουν σε ένα κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία.
Πιστεύω ότι όλοι μέσα μας έχουμε κάποιο δίλημμα σε ότι αφορά και τους δύο υποψήφιους.
Να ξεκινήσουμε με μία κοινοτυπία.
ΕΑΝ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΡΙΖΙΚΑ, ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ.
Οι πρόσφατες απώλειες είναι τόσο μεγάλες που δεν γίνεται δουλειά με μπαλώματα και απλή διαχείριση της υφιστάμενης κατάστασης.
Η Ν.Δ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΤΙΣΙΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.
Στις πρόσφατες εκλογές έχασε ψήφους από δεξιά και αριστερά και ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ έχασε ένα σωρό ψηφοφόρους της που ΑΠΑΞΙΩΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΟΥΝ.
ΑΡΑ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ.
ΟΙ ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ ΔΟΛΑΡΙΩΝ:
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΩΤΗ: Είναι ο Αντώνης Σαμαράς αρκετά δυναμικός για να αναδιοργανώσει εκ βάθρων το κόμμα σε όλα τα επίπεδα (ιδεολογικά, μεθοδολογικά και στελεχιακά); Η λύση Σαμαρά εμπεριέχει δύο ρίσκα, πρώτο, να μην έχει ο ίδιος τις προσωπικές δυνατότητες για τόσο μεγάλη ανατροπή και δεύτερο, να είναι τόσο μεγάλη η αντίδραση των ντορικών αλλά και κάποιων "βολεμένων" καραμανλικών, που να διασπάσουν το κόμμα.
ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Έχει προσωπικά η Ντόρα Μπακογιάννη τη δυνατότητα να ξετινάξει από πάνω της τις "στάμπες" ότι είναι η "κόρη του Μητσοτάκη", ότι είναι αμερικανόφιλη και ότι είναι μαριονέτα των καναλαρχών σαν το Γιωργάκη; Εάν η Ντόρα αποτελεί εύκολο στόχο για το πασόκ που σήμερα κυριαρχεί στο κέντρο, αυτό σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία θα χάσει σίγουρα και τις επόμενες εκλογές, ακόμη και εάν ο σαμαράς σταθεί βράχος δίπλα της.
Άρα, ο Αντώνης Σαμαράς αντιπροσωπεύει την υποψηφιότητα που υπόσχεται ριζική ανανέωση και κυβερνητική προοπτική αλλά έχει το ρίσκο της διάσπασης, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη αποτελεί, βραχυπρόθεσμα, μία πιό ασφαλή για την ενότητα λύση αλλά με μειωμένες τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Νέας Δημοκρατίας.
Ο λαός της Νέας Δημοκρατίας καλείται να αποφασίσει.
Αυτή τη στιγμή η καλύτερη προσφορά που μπορούν να κάνουν προς το κόμμα τους οι υποψήφιοι αρχηγοί είναι ΝΑ ΚΑΛΕΣΟΥΝ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ.
Όσο περισσότεροι ψηφίσουν τόσο κερδισμένοι θα είμαστε όλοι:
Πρώτον θα σταλεί στο σύνολο της κοινωνίας το μήνυμα ότι οι νεοδημοκράτες είμαστε ενωμένοι, ξέρουμε τί και ποιόν θέλουμε και δεν είμαστε απλά κόμμα διαμαρτυρίας στη μονοκρατορία του πασόκ.
Δεύτερο, όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή του κόσμου τόσο μεγαλύτερη θα είναι η συνοχή του κόμματος και άρα η ισχύς του (της) νέου αρχηγού.
Δημοσίευση σχολίου