Το πρώτο που κάνει είναι να αδυνατίζει θεαματικά τον σκληρό πυρήνα των επιχειρημάτων Μπακογιάννη. Η υποψήφια πρόεδρος της ΝΔ, πρώτα έκανε ένα σημαντικό λάθος: Στρατηγικά εγκατέλειψε τη δυνατότητά της να υπενθυμίζει την πολιτική διαδρομή Σαμαρά την περίοδο 1993-2000, διαβεβαιώνοντας ότι «τα ζητήματα αυτά τα έχω αφήσει πίσω». Στη συνέχεια έκανε το δεύτερο λάθος: Σχεδόν ταύτισε την υποψηφιότητά της με την πολιτική φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας επί Κώστα Καραμανλή, σε μια περίοδο που η βάση του κόμματος ζητούσε αλλαγή, αλλαγή εδώ και τώρα, η Μπακογιάννη περιέγραφε μια πολιτική πρόταση α λα Καραμανλή. Το τρίτο λάθος της ήταν οι ύμνοι προς τον Αβραμόπουλο στο Συνέδριο, την ώρα που –ως φαίνεται- δεν είχε εξασφαλίσει τη στήριξή του. Και το τέταρτο, ίσως το σημαντικότερο όλων, λάθος της Ντόρας Μπακογιάννη ήταν ότι επέλεξε να χαρακτηρίσει την πολιτική πρόταση του Σαμαρά ως μια πρόταση που περιορίζει τη Νέα Δημοκρατία στην παραδοσιακή Δεξιά. Μετά τη σημερινή τοποθέτηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου, ολόκληρη η στρατηγική αντιμετώπισης του Σαμαρά εκ μέρους του στρατοπέδου Μπακογιάννη, τινάχθηκε στον αέρα.
Το δεύτερο, βέβαια, ζήτημα που δημιουργεί η συμπόρευση Σαμαρά- Αβραμόπουλου είναι η επαύξηση της κοινωνικής δυναμικής της υποψηφιότητας του Μεσσήνιου πολιτικού. Όλοι παραδέχονται ότι η κούρσα για την ηγεσία της ΝΔ ξεκίνησε με την Ντόρα Μπακογιάννη ως πλήρες και απόλυτο φαβορί, για να εξελιχθεί ως σήμερα (10-11-09) σε ένα ντέρμπι στήθος με στήθος. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται η δυναμική Σαμαρά στην κοινωνία. Η προσχώρηση του Αβραμόπουλου στον Σαμαρά εκτιμάται ότι...[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου