Στη Δημοκρατία –το ξέρετε αυτό- δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Ούτε όμως και θεσμικά κενά. Κι η απουσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από την πολιτική σκηνή είναι (υπό φυσιολογικές συνθήκες) μεγάλο κενό στη λειτουργάι του δημοκρατικού μας συστήματος.Έτσι, το ρόλο της αντιπολίτευσης επέλεξε να παίξει το… ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος Χρήστος Παπουτσής, ο οποίος (όπως άλλοτε έκανε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης) από του βήματος της Βουλής με τον πιο επίσημο τρόπο είπε ότι το σχεδιαζόμενο από την κυβέρνηση πάγωμα των μισθών είναι ένα μέτρο που πλήττει κυρίως τα ασθεέστερα στρώματα του πληθυσμού και αντιβαίνει προς τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Γιώργου Παπανδρέου.
Υπάρχει κανένας εχέφρων ο οποίος να πιστεύει ότι ο Παπουτσής –διαχρονικό εξαπτέρυγο του Παπανδρέου- θα έκανε αυτή την κίνηση διαφοροποίησης, με τον τρόπο και στον τόπο που επέλεξε να την εκφέρει, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τον πρωθυπουργό; Ακόμα κι αν υπήρχε κάποιος, η άμεση συμμόρφωση της κυβέρνησης με το πνεύμα των θέσεων Παπουτσή δεν αφήνει καμία αμφιβολία: Ο Παπανδρέου ήταν ενήμερος- αν δεν είχε ο ίδιος δώσει την εντολή- για την κίνηση Παπουτσή.
Τι κι αν δεν υπάρχει Αξιωματική Αντιπολίτευση; Ο Παπανδρέου φαίνεται να έχει αντιληφθεί ότι όταν έλθει η ώρα του, θα κριθεί από τη σχέση που θα έχει αναπτύξει με τους πολίτες κι από τα αποτελέσματα του κυβερνητικού του έργου, κι όχι από το πόσο καλές σχέσεις θα έχει με τους υπουργούς του ή με άλλα κριτήρια πολιτικού καθωσπρεπισμού. Έκανε, λοιπόν, το κόμμα του να είναι η ουσιαστική… αντιπολίτευση στην κυβέρνησή του. Να λειτουργεί, δηλαδή, όπως οι παλιές ύτρες ταχύτητας: Όταν η πίεση στο εσωτερικό της χύτρας έφτανε στο μη περαιτέρω, η βαλβίδα στο καπάκι ενεργοποιούταν κι η πίεση εύρισκε. Αυτο το ρόλο, της αποσυμπίεσης κοινωνικών εντάσεων, θεσμικά στο πολιτικό μας σύστημα τον έχει η αντιπολίτευση, που –όντας συνητικά η εναλλακτική λύση διακυβέρνησης- διατηρεί την κοινωνική συνοχή κι ενότητα, ακόμα κι όταν η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς μια κυβέρνηση έχει διαρραγεί.
Σήμερα, βέβαια, η αντιπολίτευση εξαντλείται στο αν η Μπακογιάννη θα κάνει ντιμπέιτ με τον Σαμαρά ή όχι. Άλλο ρόλο δεν μπορεί να παίξει. Γι αυτό ο Παπανδρέου, γνωρίζοντας ότι τα κενά σε μια Δημοκρατία καλύπτονται από τις υφιστάμενες δυνάμεις, εκμεταλλεύεται την γαλάζια αδυναμία και παίζει ο ίδιος άλλοτε το ρόλο της χύτρας, που συσσωρεύει κοινωνική πίεση, κι άλλοτε το ρόλο της βαλβίδας που αποσυμπιέζει. Γι αυτό, περιμένετε κι άλλα κρούσματα τύπου Παπουτσή στο μέλλον…-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου