Περί θρησκευτικών συμβόλων

Γράφει ο Ευθύλογος

Οι θρησκείες έχουν δυο όψεις.

Η μια όψη τους είναι ότι αποτελούν πηγή – μορφή εξουσίας, καταπίεσης, φόβου και χειραγώγησης των ανθρώπων, εκμεταλλευόμενες την αγωνία και την άγνοιά μας για το «μετέπειτα».
Άλλωστε πολύ συχνά βλέπουμε άλλες μορφές εξουσιών – θεσμοθετημένες ή άτυπες – να βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με την θρησκευτική - μεταφυσική εξουσία.
Το δίπολο «φύλαρχος – μάγος» εξακολουθεί και σήμερα να λειτουργεί σε σύγχρονη και βελτιωμένη μορφή βέβαια, ελέγχοντας ασφυκτικά πολλάκις τη ζωή των ανθρώπων.
Ακόμη κι αν γλυτώσεις από τον ανθρώπινο νόμο δεν θα γλυτώσεις από τον θείο νόμο.
Δεν είναι τυχαίο εκείνο το μεγάλο «μάτι» στις εκκλησίες που βλέπει τα πάντα ώστε να αποδώσει - εν ευθέτω ή μη χρόνω – δικαιοσύνη, ούτε είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα κι από ένα θεό.
Να μη μπορείς να γλυτώσεις από πουθενά.
Και σήμερα ακόμη η επέμβαση των θρησκειών στην προσωπική ζωή των ανθρώπων αλλά και στη διαμόρφωση της κουλτούρας των λαών είναι τόσο καταπιεστική ώστε σε κάποια μέρη, οποιαδήποτε απόκλιση από το θρησκευτικό “comme il faut” να συνεπάγεται μαρτυρικό, συνήθως δια λιθοβολισμού θάνατο.
Ας μη ξεχνάμε ότι η δυτική Ευρώπη έζησε έναν θρησκευτικό μεσαίωνα από τον οποίο δεν την χωρίζουν πολλοί αιώνες, έτσι δικαιούται αλλά και υποχρεούται να είναι περισσότερο ευαίσθητη σε θέματα θρησκευτικού φονταμενταλισμού.
Η ανάρτηση ή επίδειξη θρησκευτικών συμβόλων μιας θρησκείας, δίνει το δικαίωμα και σε οπαδούς άλλων θρησκειών να διεκδικήσουν ισότιμη μεταχείριση.
Ας σκεφτούμε λίγο που μπορεί να οδηγήσει κάτι τέτοιο!

Η άλλη όψη των θρησκειών είναι ότι αποτελούν ελπίδα για πολλούς απελπισμένους αλλά και διαμαρτυρία εναντίον της ανθρώπινης εξαθλίωσης.
Η προσμονή μιας επουράνιας δικαίωσης ή μιας μεταθανάτιας τιμωρίας ίσως να καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική συμπεριφορά αρκετών ανθρώπων.
Η θρησκεία είναι η παρηγοριά, το βάλσαμο, μια ...[...]