Ήταν ένα βράδυ χωρίς φεγγάρι. Σχεδόν μπουσουλώντας έφτασα στο σημείο συνάντησης. Δεν ήταν σπίτι, ούτε καν αποθήκη. Ήταν ένα παγκάκι, στο οποίο κάποιος είχε ξεχάσει τα αποφάγια του. Δεν μας πείραξε καθόλου. Πετάξαμε στον κάδο απορριμμάτων τα σκουπίδια. Μετά ο Διογένης άναψε το φανάρι του και η κουβέντα άρχισε...[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου