Το λίκνο του ανθρωπισμού σύρεται στον μεσαίωνα του καπιταλισμού.

Από το www.Olympia.gr

Ο καπιταλισμός βασίζεται στην εθνοκάθαρση. Το είδαμε στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, το βλέπουμε και στην Ελλάδα. Στο τέλος του άρθρου υπάρχει και μία είδηση – έκπληξη.
(γράφαμε στις 24/5) Έμποροι, εκμεταλλευτές και δολοφόνοι ανηλίκων, ναρκωτικών, ενηλίκων, αποδέκτες προϊόντων εγκλήματος (όπως το μαύρο χρήμα της Εργένεκον), μεσάζοντες δανείων έχουν μεγαλύτερη ισχύ και προβολή από οποιονδήποτε αρθρώνει λόγο ηθικής και φιλανθρωπίας. Ηθική και φιλανθρωπία δεν πληρώνουν βλέπετε πολιτικούς και εφημερίδες, σε αντίθεση με τις λοιπές δραστηριότητες. Απολαύστε τους:



Οποιοσδήποτε πολίτης με στοιχειώδη νοημοσύνη θα νόμιζε πως ο δημόσιος βίος διακατέχεται από σύνδρομο σχιζοφρένειας έπειτα από τις τελευταίες δημόσιες προσεγγίσεις του θέματος με το “Κοράνι“. Μέγα λάθος. Σχιζοφρενής είναι όποιος πιστεύει πως υπάρχει η οποιαδήποτε αξία ανώτερη του χρηματικού κέρδους. Τις τελευταίες δεκαετίες κριτήριο επιτυχίας ήταν ο πλουτισμός ανεξαρτήτως μέσου. Ο Κύριος Χριστοφοράκος πχ, ήταν τοτέμ για κάθε Κωστόπουλο, Λαλιώτη, Ντόρα, κανάλι, “αγωνιστή” που όλοι έτρεχαν να του κάνουν τεμενάδες ως οσφυοκάμπτες στον πανίσχυρο Σουλτάνο. Δανεικά τα ονόματα, διακριτοί όμως οι ρόλοι. Η οργανωμένη δολοφονία ενός ανήλικου παιδιού το Δεκέμβρη έγινε αφορμή να θησαυρίσουν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ντόπιοι μεσάζοντες. Όπως και τώρα, η διατήρηση του φυλετικού και θρησκευτικού μίσους είναι μια κερδοφόρος διαδικασία από τον “κοινωνικό αγωνιστή” – πρεζέμπορο εως το ΔΝΤ. Το ανησυχητικό είναι πως η οπερέτα στήνεται τελείως άκομψα θυμίζοντας τις τελευταίες ημέρες πριν από την είσοδο του Μουσολίνι στη Ρώμη. Δεν κρατιώνται καν τα προσχήματα...[...]