Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Το κράτος και η "κουλτούρα" του Καραγκιόζη

Του Γιώργου Κράλογλου

Η λαϊκή «κουλτούρα» του Καραγκιόζη ως ψεύτη, μπαγάσα, τσάμπα-μάγκα και κουτοπόνηρου καταφερτζή έχει γίνει πλήρως αποδεκτή από την ελληνική κοινωνία. Άλλωστε κανείς δεν διανοήθηκε, με τα χρόνια, να δείξει ότι προσβάλλεται από το πρότυπο του Καραγκιόζη.
Συνεπώς το θέμα δεν είναι τι εκφράζει η «κουλτούρα» του Καραγκιόζη αλλά ποιόν εκφράζει.
Παραδοσιακά έχει επικρατήσει ότι ο Καραγκιόζης εκφράζει τον καταπιεσμένο Έλληνα πολίτη. Τα τελευταία χρόνια όμως η «κουλτούρα» του Καραγκιόζη δείχνει περισσότερο να εκφράζει τη συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας, ως κράτος, και πολύ λιγότερο τον Έλληνα πολίτη.
Γιατί τον Έλληνα πολίτη τον εκφράζει στην κυριολεξία ο Χατζιαβάτης ως άνθρωπος της σφαλιάρας. Ως ο προσκυνημένος των Πολυχρονεμένων Πασάδων της εξουσίας.
Δεν υπάρχει λόγος να πάμε μακριά και να ξύσουμε πληγές για να ερμηνεύσουμε το κράτος μέσα από τη συμπεριφορά του Καραγκιόζη. Μας φθάνουν τα τελευταία 5-6 χρόνια.
Τα χρόνια αυτά που έχουμε να κάνουμε με ένα κράτος ψεύτη. Ένα κράτος που δεν μας λέει ποτέ την αλήθεια. Δεν μας λέει αν έχουμε χρήματα. Δεν μας λέει πόσα χρήματα έχουμε.
Και πάνω απ όλα πραγματικά πόσα χρήματα χρωστάμε.
Το ίδιο έκανε και ο Καραγκιόζης. Τραγούδαγε και χόρευε δείχνοντας στην φαμίλια του ότι όλα είναι καλά και ωραία. «Βλέπω στον ουρανό ένα ψωμί διπλό και εκατό δράμια ελιές... πω πω τι λιχουδιές...» τραγούδαγε.Το θυμάστε;
Τα τελευταία χρόνια λοιπόν φούντωσε το κράτος - μπαγάσας με τους Πασάδες και τους Βεζίρηδες να τρώνε, να πίνουνε και να σπαταλάνε. Και όταν τους σώζονται τα λεφτά βάζουνε φόρους. Ένα κράτος που φροντίζουν να το συντηρούν σε όλη του την έκταση για τους φυλάει και να τους κρατάει στην εξουσία. Ένα κράτος πελατών της «αυτοκρατορίας» μέσα από το οποίο τρέφονται και ως άτομα και ως πολιτικοί. Το κράτος του μπαγάσα που ξέρει να βάζει πρόστιμα όταν του χρωστάνε, αλλά δεν πληρώνει μία όταν αυτό χρωστάει.
Ένα κράτος κουτοπόνηρο που συντηρεί στρατό κατοχής της χώρας με περισσότερους από 1.000.000 κρατικούς υπηρέτες των κρατικών και των προσωπικών τους συμφερόντων στο όνομα (δήθεν) του ελληνικού λαού. Πρόκειται για το παραμύθι των δήθεν τομέων στρατηγικής σημασίας που πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο. Το παραμύθι της δήθεν προστασίας των συμφερόντων του ελληνικού λαού που πέρασε και στις συντεχνίες των ΔΕΚΟ που για να πάνε σπίτι τους, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες ή ακόμη και με κανονική σύνταξη πρέπει να πάρουν ακόμη δύο σπίτια και μετρητά για να τα επιπλώσουν... Και όλα αυτά με χρήματα που πληρώνουν όλοι οι Έλληνες χωρίς να τους ζητήσει την άδειά τους το κράτος.
Ένα κράτος κουτοπόνηρο που με βλακώδεις πολιτικές αποφεύγει να εφαρμόσει τις οδηγίες και τις υποχρεώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σκοπό να οδηγούμαστε στα Δικαστήρια για να εφαρμόζουμε αναγκαστικά, πλέον, τις οδηγίες επειδή δήθεν μας υποχρεώνουν οι «κακοί» Ευρωπαίοι.
Ένα κράτος κουτοπόνηρο που βαφτίζει (ανάλογα των αντιδράσεων των συντεχνιών) τις κρατικοποιήσεις σε μετοχοποιήσεις ή προώθηση δήθεν στρατηγικών επενδυτών. Έτσι για να μην έχουμε αναταράξεις και πολιτικό κόστος.
Ένα κράτος καταφερτζή που παίρνει πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πασάρει στους «ιθαγενείς Έλληνες» ως χρηματοδότηση αναπτυξιακής πολιτικής. Αλλά «τσεπώνει» και από τους πόρους αυτούς όσα χρειάζεται για να τα σπαταλήσει το άχρηστο ελληνικό κράτος σε επενδύσεις δήθεν εκσυγχρονισμού και βελτίωσης των υπηρεσιών προς τον πολίτη.
Ένα κράτος τσάμπα-μάγκα που αλλάζει συνεχώς την φορολογική του πολιτική για να σιτίσει τα στρατεύματα κατοχής των κρατικών υπαλλήλων με το οποία δεν μπορεί να συγκρουστεί. Αλλά εμφανίζει τους πόρους αυτούς ως κυνήγι των εχόντων και των προνομιούχων. Είναι άπειρα τα παραδείγματα του τσάμπα-μάγκα κράτους. Περιορίζομαι σε ένα παράδειγμα από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Θα υποχρεώνει λέει τις επιχειρήσεις να πληρώνουν προκαταβολικά τις ασφαλιστικές εισφορές βάσει του τζίρου και στο τέλος του χρόνου θα τα βρίσκουνε. Αλλά ποιος τα έχει βρει με το κράτος για να τα βρουν και στην περίπτωση αυτή. Παρ΄ όλα αυτά αν αντιδράσουν οι επιχειρήσεις στην τελευταία αυτή αρπαχτή και κλείσουν ή φυγαδεύσουν τις μονάδες του στην Βουλγαρία τότε θα έχουμε να κάνουμε με κακής ποιότητας επιχειρηματίες.

Το τσάμπα-μάγκας κράτος θα παραμείνει ως μοναδικός προστάτης των «ιθαγενών Ελλήνων».

Το τσάμπα – μάγκας κράτος θα μείνει και θα κάνει τον πρωταγωνιστή.

Αλλά πρωταγωνιστής είναι και ο Καραγκιόζης.

1 σχόλιο:

ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ είπε...

Επιτέλους βρήκαμε τους ενόχους της κατάντιας μας. Ποιοι είναι ? Το κράτος !! Αυτό μας λετε. Το κράτος φταιει για όλα. Ποιοι είναι το κράτος ? Αυτοί, όχι εμείς. Οι άλλοι, όχι εμείς. Εμείς είμαστε καλοί, οι άλλοι (ποιοι άλλοι ?) είναι οι κακοί. Εμείς δεν ξέραμε, ενώ οι άλλοι (το κράτος ?) ήξεραν. Εμείς απλώς, τα τελευταία 50 χρόνια, τους ψηφίζαμε, τρέχαμε «ξωπίσω» τους στις συγκεντρώσεις τους, τσακωνόμασταν μεταξύ μας για «πάρτι» τους, τους είχαμε κάνει ήρωες, σωτήρες, αρχηγούς. Δεν ξέραμε όμως, ήμασταν αθώοι και τους πιστέψαμε, και αυτοί μας εξαπάτησαν. Εμείς που χειροκροτούσαμε τον εθνάρχη, τον Αντρέα, τον Μητσοτάκη, τον Σημίτη, τον «καταλληλότερο», τον ΓΑΠ, δεν ξέραμε, είμαστε αθώοι, άβουλοι υπήκοοι μιας παρέας «καραγκιόζηδων».
Εμείς ποτέ δεν «λαδώσαμε» τον υπάλληλο της πολεοδομίας για κάτι παραπάνω μέτρα στο εξοχικό μας, εμείς δεν δώσαμε ποτέ φακελάκι στον γιατρό του νοσοκομείου για να μας βρει κρεβάτι, εμείς ποτέ δεν δώσαμε «πουρμπουάρ» στον εφοριακό που ήρθε να μας κάνει έλεγχο, ποτέ δεν πληρώσαμε «γρηγορόσημο», εμείς ποτέ δεν είπαμε «δεν θέλω απόδειξη» για να μην πληρώσουμε τον ΦΠΑ, εμείς πληρώναμε όλο αυτόν τον καιρό τους φόρους μας στο ακέραιο. Εμείς είμαστε αθώοι. Οι άλλοι φταινε. Το κράτος, λες και δεν είμαστε εμείς το κράτος. Το κράτος είναι οι άλλοι, οι φαύλοι, οι κλέφτες, οι ψεύτες. Όλη αυτή η «φάρα» συγκεντρώνεται κάθε 4 χρόνια στα ψηφοδέλτια, και εμείς οι αθώοι, μη γνωρίζοντας, μη ξέροντας πηγαίνουμε και τους ψηφίζουμε.
Αλλά όπως είχε πει και κάποιος παλιός πολιτικός «τόσοι κλέφτες και απατεώνες που έχει η κοινωνία μας, δεν θα έπρεπε να έχουν και αυτοί τους αντιπροσώπους τους μέσα στην Βουλή ?». Θυμάμαι και έναν blogger που είχε αναρωτηθεί «μήπως για όλα τα δεινά μας φταιει ο Κολοκοτρώνης ?».
Να σταματήσει πλέον η καραμέλα ότι «το κράτος φταιει για όλα». Αυτό είναι το άλλοθι των πραγματικών «καραγκιόζηδων».

«Ο πρώτος αναμάρτητος, πρώτος τον λίθο βαλέτω».