του Πάνου Ψυρίλλου
Στη πολιτική, μάλλον, συμβαίνει ό,τι και στην φύση. Γι’ αυτό είναι ευθυνόφοβο να πιστεύεται ότι το πολιτικό πρόβλημα της χώρας θα λυθεί από ένα νέο μεσσιανισμό. Έχει πολύ πιο σοβαρές πιθανότητες όμως να λυθεί από την συνειδητοποίηση της αποτυχίας των μεσσιανισμών. Διότι με την ευθύνη συμβαίνει ακριβώς αυτό που δεν συμβαίνει με τα θύματα. Είναι πάντοτε μοιρασμένη.
Μέρος αυτής της ευθύνης ανέλαβαν όσοι ψήφισαν στις εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου στην Ν.Δ. Το ζήτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πολύ σοβαρό για όλους –εντός κι εκτός Ν.Δ.-, αλλά κατά την γνώμη μου η Ν.Δ. ούτε έπασχε ούτε πάσχει από την έλλειψη ηγέτη αλλά από την έλλειψη πολιτικής ταυτότητας. Και πολιτική ταυτότητα δεν αποκτάται με τους ανά την επικράτεια δεκάρικους για την μεγάλη «κεντροδεξιά» «μας».
Η περίπτωση του κ. Ψωμιάδη ανήκει περισσότερο στον χώρο του θεάματος και πολύ λιγότερο της πολιτικής, αν και τα ποσοστά που κατόρθωσε στην προαιρετική εσωκομματική διαδικασία, που προηγήθηκε, θα πρέπει να αποτιμηθούν με σοβαρότητα και όχι να προσπεραστούν ως μια γραφική περίπτωση.
Η κ. Dora Μητσοτάκη – Κούβελου, οι σχέσεις της με τα εξωθεσμικά κέντρα και η υπακοή της στις υπερατλαντικές προτεραιότητες καθιστούσαν την υποψηφιότητά της μια αυτοκτονική επιλογή για τη Ν.Δ. Παρά τα ερείσματά της στους μηχανισμούς χειραγώγησης και στον κομματικό στρατό –ερείσματα που οικοδομήθηκαν συστηματικά και για αρκετά χρόνια- δεν κατάφερε να πείσει ούτε για την ειλικρίνεια των προθέσεών της ούτε για την ευκρίνεια των θέσεών της....[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου