“Ως πότε, παλληκάρια, θα ζώμεν στα στενά; Μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες, στα βουνά;” Ο Θούριος του Ρήγα μας ταιριάζει, στις μέρες που ζούμε. Με την κοινωνία μας να έχει κοπεί φέτες από τους αριστοτέχνες της “πάλης των τάξεων”. Η μια κοινωνική- επαγγελματική τάξη στρέφεται εναντίον των άλλων κι ανερυθρίαστα τους ζητά και… συγνώμη για την ταλαιπωρία. Όλοι ζητούμε θυσίες από τους διπλανούς μας για να αντιμετωπιστεί η πρωτοφανής οικονομική κρίση, αλλά κάνουμε σα λυσσασμένες γάτες όταν οι άλλοι μας ζητήσουν να μπούμε κι εμείς στο χορό των θυσιών.Ως πότε παλληκάρια θα ζώμεν στα στενά; Με την παιδεία μας να παράγει στην καλύτερη περίπτωση μηχανές απόδοσης στις εξετάσεις και παπαγάλους που άκριτα αποστηθίζουν για να κυνηγήσουν το βαθμό, να μπουν σε μια σχολή -όποια νάναι…- και μετά… ποιος ζει ποιος πεθαίνει για μετά…[συνέχεια...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου