Παπανδρέου «Η Ελλάς υπό κηδεμονία». Η απολυτή εθνική ταπείνωση.

Του Γιάννη Παπαϊωάννου

Όπως σας έχουμε πει η χώρα έχει χρεοκοπήσει και μόνο η ένταξη στο ευρώ την εποχή του Κωστα Σιμήτη δεν έχει κάνει την χρεοκοπία τυπική. Η στήριξη Αλμούνια σήμερα ήρθε με την προϋπόθεση την άμεση εφαρμογή του plan Β. O συνήθως αισιόδοξος πρωθυπουργός γράφοντας Ιστορία και αποδεχόμενος την σκληρή πραγματικότητα, αναγκάστηκε να αναφερθεί με εξαιρετικά δραματικούς τόνους για την κατάσταση λέγοντας ότι “η χώρα βρίσκεται υπό κηδεμονία”.

Πως φτάσαμε ως εδώ. Ας πούμε ακόμη μερικές αληθείες.

Οι Έλληνες για πολύ καιρό αντιμετώπισαν το ευρώ αδιάφορα έως Εχθρικά. Ακόμη και σήμερα ο πρωθυπουργός εμφάνισε την Ελλάδα θύμα ενός πολέμου δολαρίου ευρώ στο οποίο η Ελλάδι υφίσταται τα βέλη καθώς είναι ο αδύναμος κρίκος. Η θεώρηση αυτή δείχνει την εθνοκεντρική σκέψη που απομονώνει την Ελλάδα.

Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα μη θεωρώντας το ευρώ δικό της νόμισμα δεν το προστάτεψε με αποτέλεσμα να βρουν πρόσφορο έδαφος οι κερδοσκόποι και να δράσουν εναντίων του.

Η Ελλάδα που αν ήταν σε επαφή με την πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι ένας από του βασικούς προστάτες του ενιαίου νομίσματος, μεταβλήθηκε σε απολυτό υπονομευτή του. Το ευρώ όμως είναι το νόμισμα μας και αυτό πρέπει να το χωνέψουμε όλοι. Μαζί με εμάς το νόμισμα Εκατομμυρίων ευρωπαίων και έχουμε κοινές ευθύνες.

Δεν υπήρχε περίπτωση λοιπόν να αφήσουν οι ευρωπαίοι το νόμισμα τους να υποτιμάται ή να γίνεται βορά των κερδοσκόπων για χάρη της Ελλάδας. Έδωσαν αρκετό χρόνο στην Ελληνική πλευρά να δράσει και να πάρει τα αναλογούντα μέτρα για να το σώσει. Η Ελλάδα έπρεπε να κανεί το καθήκον της και να επιστρέψει από την αναξιοπιστία της τελευταίας περιόδου Καραμανλή. Ήταν ηθικά υποχρεωμένη. Αντί αυτού άρχισε να αμύνεται εναντίων των όσων είχε ηθική υποχρέωση να κάνει και να υπονομεύει το ευρώ.

Στην Ελλάδα είδαμε ότι μετά τις εκλογές κυριάρχησαν αγοραφοβικές τάσεις και ιδεολογήματα εχθρότητας προς τις αγορές την ΕΕ και τους ευρωπαίους.

Ετσι όχι μόνο δεν πήρε μέτρα σωτηρίας για την ιδια και το ευρώ , όχι μόνο δεν κατανόησε το μομεντουμ και το τι παράγει η μη δράση της, άλλα άρχισε να διαπραγματεύεται με χώρες και φορείς εκτός ΕΕ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις στο ευρώ να ενταθούν και η χώρα να εμφανίζεται ως δούρειος ίππος στην ζώνη του ευρώ.

Αυτό βεβαίως είναι εχθρική κίνηση και το έχουμε πει. Οριακά πολεμική εχθρική κίνηση εναντίων του ευρώ. Δεν υπήχρε περίπτωση να γίνει ανεκτό. Χάσαμε και αυτό βεβαίως έχει την τιμωρία του η οποία είναι η κηδεμονία. Πρόκειται για την απολυτή εθνική ταπείνωση.

Από εδώ και πέρα για τους ευρωπαίους ο μονός στόχος είναι η διάσωση του ευρώ και όσο αφορά την εχθρική Ελλάδα και την οικονομία μας, ας γίνει στάχτη και μπούλμπερη.

Οι Έλληνες έκαναν τις επιλογές τους το 2004 το 2007 και το 2009 και η Ιστορία το λέει καθαρά: ουε τοις ηττημένοις.