ΠΑΜΕ; Που πάμε;

Του Θανάση Μαυρίδη

Οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ αποφάσισαν χτες να προχωρήσουν σε μία κίνηση μέγιστης επαναστατικής σημασίας. Απέκλεισαν το κάστρο του καπιταλισμού, το Χρηματιστήριο Αθηνών, και επιχείρησαν να ματαιώσουν τη συνεδρίαση. Θα ήταν ένα καίριο κτύπημα στην καρδιά του συστήματος.

Σε μία κρίσιμη περίοδο για τη χώρα, κάποιοι είχαν μία ακόμη φαεινή ιδέα για το πώς θα δώσουν επιπλέον τροφή στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για τη σύγχρονη Ελλάδα. Μπορεί να ονειρεύονται την πτώση του καπιταλισμού, να φαντασιώνονται ότι μπορούν να ιδρύσουν την πρώτη νέα «Λαϊκή Δημοκρατία στην Ευρώπη» μετά από την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος.

Αυτοί, λοιπόν, ζουν μέσα σε μία παράνοια. Το συντεταγμένο κράτος που βρίσκεται για να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας; Ως πότε όποιος θέλει θα κάνει ό,τι θέλει, δίχως συνέπειες;

Η διοίκηση του Χρηματιστηρίου τι σκοπεύει να κάνει; Θα μηνύσει όσους απείλησαν χτες τα συμφέροντά του; Αμφιβάλλουμε...

Αν αύριο το πρωί μαζευτούμε καμιά διακοσαριά άτομα και αποφασίσουμε να αποκλείσουμε τις εγκαταστάσεις της Τυποεκδοτική, θα λέγανε ή δεν θα λέγανε ότι «το διεθνές καπιταλιστικό κεφάλαιο κήρυξε πόλεμο στην εργατική τάξη»;

Οι πράξεις τους είναι ανόητες. Όπως ανόητες ήταν και όλες εκείνες οι πράξεις που έδιωξαν από την Ελλάδα διεθνείς επενδυτές και έφεραν τη χώρα στα σημερινά της χάλια. Η χτεσινή πράξη ήρθε να προστεθεί σε δεκάδες άλλες που γίνονται δήθεν στο όνομα της Δημοκρατίας, αλλά είναι πράξεις βαθιά αντιδημοκρατικές.

Ο καθένας από εμάς έχει δικαίωμα να διατηρεί τις δικές του απόψεις. Εδώ, όμως, δεν μιλάμε γι΄αυτό, για την έκφραση μιας άποψης. Μιλάμε για λογικές που δεν έχουν θέση σε μία δημοκρατική κοινωνία, σε μία κοινωνία που πράγματι ο ένας σέβεται τον άλλον.