Έχουμε τονίσει πολλές φορές πως, γύρω στα 1989, είχε ήδη κλείσει ο κύκλος που άνοιξε με τη μεταπολίτευση. Ένας κύκλος που, σε συνθήκες κρίσης της αμερικανικής ηγεμονίας και της παραδοσιακής διαχείρισης της ελληνικής κοινωνίας από τη Δεξιά –η οποία κατέρρευσε με την εθνική καταστροφή της Κύπρου–, επέτρεψε έναν ριζικό μετασχηματισμό των κοινωνικών σχέσεων και των σχέσεων κράτους και «κοινωνίας των πολιτών»· αυτή τη νέα κοινωνικο-πολιτική πραγματικότητα είχαμε χαρακτηρίσει σε ένα βιβλίο μας, του 1982, ως «Μικρομεσαία Δημοκρατία»:
Το κράτος ανέλαβε να υποκαταστήσει το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο και να απαντήσει στην καταπληκτική ζήτηση δημοκρατίας και ελευθερίας που αναδυόταν από την ελληνική κοινωνία. Και η απάντησή του δεν μπορούσε παρά να σφραγίζεται από τη λογική και την ιδεολογία των αριθμητικά και ιδεολογικά κυρίαρχων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Από τη λογική και την ιδεολογία των μικρομεσαίων.
Έτσι, η διόγκωση του κράτους δεν θα εξοπλίσει τη χώρα με ένα παρεμβατικό οικονομικά κράτος, που ήταν ιδιαίτερα αναγκαίο, καθώς εξαφανιζόταν η δασμολογική προστασία με την είσοδο στην ΕΟΚ. Αντίθετα, το κράτος θα γίνει ένα αναποτελεσματικό τέρας, ικανό μόνο να διοχετεύει το κρατικό χρήμα στις τσέπες των ιδιωτών, μικρών και μεγάλων...[συνέχεια....]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου