Του Γιώργου ΦακίτσαΓεια σας,
όλοι ακούσαμε το χθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού. Γνωρίζαμε ότι η κατάσταση της οικονομίας ήταν τραγική. Γνωρίζαμε ότι έπρεπε να ληφθούν μέτρα. Και αφού ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε τα νέα μέτρα, οι αντιδράσεις είναι περιορισμένες και μοιάζουν σαν εθιμοτυπική αντίδραση των συνδικάτων και των κομμάτων της Αριστεράς (ΚΚΕ & ΣΥΡΙΖΑ).
Βέβαια κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ευχάριστα όταν του ζητάνε να βάλει το χέρι στην τσέπη. Αυτό είναι δεδομένο. Όμως, έχω την εντύπωση ότι το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα της οικονομικής μας κατάστασης.
Ακούω και διαβάζω τον τελευταίο καιρό σχόλια σχετικά με την καλύτερη κατάσταση που θα είχαμε, αν δεν είχε αλλάξει το νόμισμά μας και είχαμε παραμείνει στην δραχμή. Αυτή η αστεία εμμονή μας με το παρελθόν πρέπει να σταματήσει. Αν είχαμε δραχμή, θα είχε γίνει υποτίμηση και εκτός από την μείωση στους μισθούς, θα υπήρχε και ανάλογη μείωση στην αξία των καταθέσεων (όποιες υπάρχουν). Με το ευρώ, το πάγωμα στους μισθούς παραμένει μόνο σε αυτόν (τον σημαντικό βέβαια) παράγοντα και δεν προχωράει και στα υπόλοιπα μεγέθη.
Επίσης, πολλοί κάνουν λόγο για απολύσεις στο δημόσιο. Μα από το δημόσιο δεν μπορείς να απολύσεις. Μπορείς βέβαια να συνταξιοδοτήσεις πρόωρα, όμως και πάλι το κράτος θα κληθεί να πληρώσει. Ακόμα όμως και αν μπορούσε να κάνει κάποιος απολύσεις στο δημόσιο, έχουμε αναλογιστεί το ποσό των αποζημιώσεων που θα έπρεπε να καταβληθούν και την πρόσθετη επιβάρυνση από το επίδομα ανεργίας που θα είχαν δικαίωμα να εισπράξουν οι απολυμένοι?
...[συνέχεια...]
όλοι ακούσαμε το χθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού. Γνωρίζαμε ότι η κατάσταση της οικονομίας ήταν τραγική. Γνωρίζαμε ότι έπρεπε να ληφθούν μέτρα. Και αφού ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε τα νέα μέτρα, οι αντιδράσεις είναι περιορισμένες και μοιάζουν σαν εθιμοτυπική αντίδραση των συνδικάτων και των κομμάτων της Αριστεράς (ΚΚΕ & ΣΥΡΙΖΑ).
Βέβαια κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ευχάριστα όταν του ζητάνε να βάλει το χέρι στην τσέπη. Αυτό είναι δεδομένο. Όμως, έχω την εντύπωση ότι το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα της οικονομικής μας κατάστασης.
Ακούω και διαβάζω τον τελευταίο καιρό σχόλια σχετικά με την καλύτερη κατάσταση που θα είχαμε, αν δεν είχε αλλάξει το νόμισμά μας και είχαμε παραμείνει στην δραχμή. Αυτή η αστεία εμμονή μας με το παρελθόν πρέπει να σταματήσει. Αν είχαμε δραχμή, θα είχε γίνει υποτίμηση και εκτός από την μείωση στους μισθούς, θα υπήρχε και ανάλογη μείωση στην αξία των καταθέσεων (όποιες υπάρχουν). Με το ευρώ, το πάγωμα στους μισθούς παραμένει μόνο σε αυτόν (τον σημαντικό βέβαια) παράγοντα και δεν προχωράει και στα υπόλοιπα μεγέθη.
Επίσης, πολλοί κάνουν λόγο για απολύσεις στο δημόσιο. Μα από το δημόσιο δεν μπορείς να απολύσεις. Μπορείς βέβαια να συνταξιοδοτήσεις πρόωρα, όμως και πάλι το κράτος θα κληθεί να πληρώσει. Ακόμα όμως και αν μπορούσε να κάνει κάποιος απολύσεις στο δημόσιο, έχουμε αναλογιστεί το ποσό των αποζημιώσεων που θα έπρεπε να καταβληθούν και την πρόσθετη επιβάρυνση από το επίδομα ανεργίας που θα είχαν δικαίωμα να εισπράξουν οι απολυμένοι?
...[συνέχεια...]
1 σχόλιο:
k. Φακιτσα μου,συμφωνω μεν,αλλα μια υπομνηση.
Ο υπαλληλικος κωδιξ,λεει,οτι ο δημοσιος υπαλληλος,ειναι μονιμος,αλλα οχι ισοβιος,οπως πχ ο δικαστης.
Η διαφορά,ειναι σοβαρη,γιατι με τον μονιμο,μπορεις να κανεις απολυση αν θελεις,με την πρυποθεση,οτι θα καταργησεις ολοκληρη υπηρεσια,ή οργανισμο.Τοτε,ο υπαλληλος,απολυεται ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣ.Πα να πει,χωρις καμια αποζημιωση,ουτε συνταξη,αν δεν εχει φτασει σε ηλικια που να μπορει να διεκδικησει συνταξη.
Η θεση δηλαδη του υπαλληλου,ειναι μονιμη,οχι ο υπαλληλος.Αν λοιπον καταργηθει η θεση,απολυεται ο υπαλληλος.
Δεν εχεις παρα να διαβασεις τον υπαλληλικο κωδικα,για να το επιβεβαιωσεις.
Δημοσίευση σχολίου