Βελιγράδι, του Νίκου Πέλπα
Η έναρξη των νατοϊκών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας με βρήκε στην Πρίστινα, σε κάποια σοκάκια κοντά στη λαϊκή αγορά, όπου αναζητούσα...πανικό.
Πανικό δεν συνάντησα ποτέ, η πόλη έσφυζε από ζωή λες και βγήκαν στους δρόμους ακόμη και εκείνοι που σπάνια κατέβαιναν στο κέντρο.
Η μοναδική εικόνα που πρόδιδε κάποια αναστάτωση ήταν οι μεγάλες ουρές έξω από φούρνους, όπου, όποιος έμπαινε… έβγαινε με μια αγκαλιά ψωμιά.
Στις 19:40 όταν ήχησαν οι σειρήνες όλοι εξαφανίστηκαν. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα οι μαγαζάτορες έκλεισαν τα μαγαζιά τους, οι καφετέριες άδειασαν, οι μάνες πανικόβλητες τράβηξαν τα παιδιά μέσα στο σπίτι. Η πόλη ερήμωσε! Έπιασε σούρουπο, ο εφιάλτης άρχιζε…
Μερικές ώρες νωρίτερα στην καφετερία, έξω από το ξενοδοχείο Grand, δεν έπεφτε καρφίτσα.
Δημοσιογράφοι, ασφαλίτες, μαυραγορίτες και κλεφτρόνια περίμεναν το μοιραίο για να αναλάβουν δράση. «Λιάζουμε τα αρχ....α μας για να προκαλέσουμε το ΝΑΤΟ» μου λέει ο «Τσαούς» - γνωστός Σέρβος μαυραγορίτης – που διαισθάνεται ότι φτάνουν, για αυτόν, οι «καλύτερες μέρες».
Αλβανός, δεν τολμούσε να πατήσει το πόδι του στο Grand, από το 1998 όταν μετά την ενοχοποίηση των Σέρβων για τη σφαγή στο Ράτσακ, κρίθηκαν από τη διεύθυνση του ξενοδοχείου ανεπιθύμητοι.
Έτσι λοιπόν...
, οι αλβανοί οπερατέρ που δούλευαν για ξένους καθόντουσαν...η συνέχεια στο theinsider
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου