Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Ελλάδα: Μια μετασοβιετική Δημοκρατία της Νοτίου Αμερικής σε πολιτική κρίση

Από το http://taxalia.blogspot.com

Παρακολουθώντας τους τελευταίους μήνες, την αγωνιώδη προσπάθεια του τελευταίου Γενικού Γραμματέα του αποσαρθρωμένου ελληνικού Σοβιέτ, Γιώργου Παπανδρέου, να προσπαθεί να πείσει τους Ευρωπαίους και Αμερικάνους δανειστές μας να μας ξαναδανείσουν με ευνοϊκότερους τοκογλυφικούς όρους, συνειδητοποίησα το τεράστιο σφάλμα των

Ευρωπαίων: μας φέρονται σαν να είμαστε μια σύγχρονη δημοκρατία σε οικονομική κρίση ενώ στην πραγματικότητα είμαστε μια μετασοβιετική δημοκρατία με αύρα Κολομβιανού καρτέλ σε πολιτική κρίση!

Διότι συγκρίνοντας τη χώρα μας με μια πρώην σοβιετική δημοκρατία των αρχών της δεκαετίας του 1990, θα βρούμε τρομακτικές ομοιότητες, που αν τις αναμείξουμε με την οικονομία των καρτέλ που ισχύει στη χώρα μας τα τελευταία τριάντα περίπου χρόνια, θα έχουμε την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας!

Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι οικονομικό. Είναι βαθιά...

 
ΠΟΛΙΤΙΚΟ.

Αυτό πρώτα από όλα έπρεπε να το πουν οι πολιτικοί μας στον ελληνικό λαό και μετά να το λέγανε και στους Ευρωπαίους. Ξεκάθαρα πράγματα.

Να εξηγήσουν στους εταίρους μας στην Ευρώπη, ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα της οποίας το πολίτευμα είναι η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η δημοκρατία τύπου ΜΑΤΡΙΧ.

Να τους εξηγήσουν για παράδειγμα, ότι στη χώρα μας η εκτελεστική εξουσία είναι πάνω από όλους τους νόμους, πάνω από όλους τους θεσμούς και άρχει των πάντων!
Να τους εξηγήσουν, ότι οι πολιτικοί στην Ελλάδα, είναι ένα είδος Αιγυπτιακού τύπου ιερατείο, το οποίο βρίσκεται στο απυρόβλητο. Μπορούν να βάζουν το χέρι στα κρατικά ταμεία για το δικό τους καλό όποτε θέλουν, να κάνουν όποια παρανομία θέλουν, να συμμαχούν με την τέταρτη εξουσία των ΜΜΕ στο πλιάτσικο και να υπνωτίζουν τους πολίτες.

Να τους εξηγήσουν ότι στην Ελλάδα δεν κάνουν κουμάντο εδώ και είκοσι περίπου χρόνια οι πολιτικοί, αλλά οι έχοντες και κατέχοντες οικονομικοί μεγαλοπαράγοντες, οι μεγαλοεργολάβοι και οι μεγαλοπρομηθευτές του ελληνικού δημοσίου!
Με λίγα λόγια να τους πουν ότι η εκτελεστική εξουσία, η νομοθετική εξουσία, η δικαστική εξουσία και η …4η εξουσία των ΜΜΕ, είναι ΕΝΑ και το ΑΥΤΟ!
Δεν υπάρχει ελληνική δημοκρατία, αλλά μεταλλαγμένη ελληνική δημοκρατία.

Το τεράστιο και ΜΟΝΑΔΙΚΟ πρόβλημα της χώρας μας έχει όνομα:
ΘΕΣΜΙΚΗ ΑΝΙΣΣΟΡΟΠΙΑ.

Πολιτικό λοιπόν το πρόβλημά μας και όχι οικονομικό.

Αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στους Ευρωπαίους. Οι οποίοι αντί να ζητούν περικοπές και μειώσεις μισθών και επιδομάτων και να απειλούν με πρόσθετα μέτρα τον ελληνικό λαό για να μας δανείσουν, πρέπει να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ από το ανίκανο πολιτικό προσωπικό της χώρας μας!

Αυτό πρέπει να είναι το αντάλλαγμα που πρέπει να ζητήσουν και όχι οικονομικά μέτρα.
Πρέπει να μας αντιμετωπίσουν με τους ίδιους όρους που αντιμετώπισαν όλες εκείνες τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες και να μας βοηθήσουν οικονομικά ζητώντας όμως όχι οικονομικές θυσίες από το λαό, αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΜΕΣ και πραγματικούς δημοκρατικούς θεσμούς από τους πολιτικούς μας!

Γιατί και ο πρωτοετής φοιτητής των Πολιτικών Επιστημών γνωρίζει, ότι για να εδραιωθεί μια δημοκρατία σε μια χώρα, απαιτούνται θεσμικές διευθετήσεις, απαιτείται διαχωρισμός και έλεγχος της εξουσίας, πράγματα που λειτουργούν ανεξάρτητα από την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Γιατί και ο πρωτοετής φοιτητής Οικονομικής σχολής γνωρίζει, ότι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης μια χώρας, δεν μπορούν να τη σώσουν, αν την ίδια ώρα οι θεσμοί δεν δίνουν ισόρροπη επιρροή και δύναμη στις πολιτικές της δυνάμεις και τα οικονομικά οφέλη δεν διαχέονται σε όσο το δυνατόν περισσότερες κοινωνικές ομάδες!

Άρα λοιπόν, οι Ευρωπαίοι και οι λοιποί δανειστές μας, πρέπει να πειστούν πρώτα, ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που βρίσκεται στη διαδικασία ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΥ!

Ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα, που μοιάζει τραγικά με τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της δεκαετίας του 90 και πρέπει να χρηματοδοτηθεί με όρους που να ενισχύουν τους δημοκρατικούς της θεσμούς. Την Ελλάδα αυτή τη στιγμή την διοικεί ένα αυταρχικό καθεστώς, ένα μίγμα πολιτικών και οικονομικών οικογενειών με δομή κολομβιανού καρτέλ, το οποίο έχει αποσταθεροποιήσει επικίνδυνα της σταθερότητα της ελληνικής δημοκρατίας.
Και εδώ έχει ρόλο κομβικό η νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά ο νέος πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς. Γιατί όπως έχει πει και ίδιος δεν χρωστάει σε ΚΑΝΕΝΑΝ.

Ο Αντώνης Σαμαράς λοιπόν, καλείται σήμερα, να αναλάβει το τεράστιο έργο να πείσει τον διεθνή παράγοντα να βοηθήσει την ελληνική οικονομία, αλλά με πολιτικά ανταλλάγματα της πολιτικοοικονομικής ελίτ που κυβερνάει τη χώρα και όχι με οικονομικές θυσίες από τους Έλληνες πολίτες.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας πρέπει να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους μας, ότι το Ελληνικό πρόβλημα δεν είναι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ αλλά είναι κυρίως ΠΟΛΙΤΙΚΟ.
Η μεταπολίτευση ως αποτυχημένη γεροντοκόρη, πρέπει να κλειστεί στο κελί της μετάνοιας, μαζί με τη λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου που παρέδωσε τη χώρα στην κολομβιανή οικονομική νομενκλατούρα και η αθλιότητα που κυριαρχεί σήμερα παντού, να δώσει τη θέση της στην ΕΛΠΙΔΑ.


Αναστάσιος Καζαντζίδης

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τωρα,να πω οτι εχεις αδικο;Ε,δεν εχεις.
Ομως,μπαινουμε στο παιγνιδι της κοττας και του αυγου.
Ο κοσμος δηλαδη,δεν φερει καμιαν ευθυνη για ο,τι εχει γινει;
Ποιος πηγαινε και εγλειφε τους πολιτικαντες καραγκιοζηδες,που μας κυβερνουσαν ολα αυτα τα χρονια;Εγω;
Ας τα λουστει τωρα,για να μαθει.
Εγω ομως,που δεν εκανα τιποτα απ αυτα,οπως και αλλοι βεβαια,τι φταιμε;machub

Ανώνυμος είπε...

Προηγούμενε ανώνυμε, η θέση σου φαινομενικά είναι σωστή αλλά δεν είναι.
Όταν ο Καζαντζίδης λέει ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό, προφανώς αυτό συμπεριλαμβάνει και τον τρόπο που οι πολιτικοί "χειρίζονται" το λαό.
Ο λαός μας αγκάλιασε την οικονομική και κοινωνική του καταστροφή όταν ο Α. Παπανδρέου τομν μπόλιασε με το λαϊκισμό.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη δεκαετία του 80 το σλόγκαν ¨νόμος είναι το δίκιο τυο εργάτη".
Αυτό το απεχθές για τη δημοκρατία σλόγκαν έγινε ύμνος των λαϊκιστών σε όλη τη χώρα.
Ο λαϊκισμός έχει το χαρακτηριστικό ότι ευνοεί μία συντεχνιακή ομάδα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, το αρνητικό αποτέλεσμα όμως γίνεται"προίκα" ολόκληρης της κοινωνίας.
Επειδή στα οικονομικά το zero sum είναι αξίωμα, όσο τρώγαμε από τα έτοιμα δεν μας πείραζε η σπατάλη. Μετά, όταν τέλειωσαν αυτά το ρίξαμε στα δανεικά. Τέλος φάγαμε και τις περισσότερες επιδοτήσεις της Ε.Ε. και σήμερα είμστε ταπί και ψύχραιμοι.
Άστο το ψύχραιμοι, άκυρο, πανικοβλημένοι είμαστε.
Άρα τις εγκεφαλικές στρεβλώσεις στα μυαλά του μέσου Έλληνας τις καλλιέργησαν οι πολιτικοί και ιδιαίτερα το πασόκ.
Δεν είνα απλά, το αυγό έκανε τη κότα ή η κότα το αυγό.
Ο λαός έγινε σαν το κακομαθημένο παιδί μιας φτωχής οικογένειας που το μεγάλωσαν σαν πριγκηπόπουλο.
Πώς να δεί τις πικρές αλήθειες της πραγματικής ζωής ένας δεκαοκτάχρονος που η μανούλα του του έκανε όλα τα χατήρια, κάνοντας το σκατό της παξιμάδι;
Το παιδί φταίει ή η μανούλα;
Τί λές;
Τέλος πάντων, τώρα ο καφές έχει χυθεί και αυτό δεν αλλάζει.
Επειδή το Blame game δεν τελειώνει ποτέ, προσωπικά εύχομαι να πάμε στο Δ.Ν.Τ., που κατά τη γνώμη μου είναι η μοναδική μακροπρόθεσμα σωστή λύση, παρόλο που θα υποφέρουμε μερικά χρόνια.
Ολα τα άλλα είναι τρίχες και χάσιμο χρόνου.

Ανώνυμος είπε...

Το σλογκαν που αναφερεις φιλε μου,ειναι του ΚΚΕ,και οχι του πασοκ,που δεν ειναι βεβαια αθωο του αιματος,καθε αλλο μαλιστα.
Και πραγματι,αυτα γινανε απο το 81 και μετα,που νομιζε ο γεροπαπαντρεας,οτι με καποιο ελεγχομενο πληθωρισμο,θα κανει ο,τι εγινε το 64-65 με τον πατερα του,που βαλανε μπροστα την οικομνομια,δινοντας παραπανω μισθους στον κοσμο.
Αλλα τοτε,οι συνθηκες,ηταν διαφορετικες,και το κολπο επιασε.

Ανώνυμος είπε...

Ma βλεπεις οτι οι Ελληνες,αποφασισαν να μην κανουν καποιες εργασιες οι ιδιοι,διοτι κατα τη γνωμη τους δεν ταιριαζαν στο γαλαζιο αιμα τους,και τις ανεθεσαν στους "δουλους",δηλαδη στους μεταναστες.
Και θεωρουν,οτι τα παιδια τους,πρεπει καλα και σωνει,να τεειωσουν το Λυκειο,αλλοιως η οικογενεια,δεν στεκει στην κοινωνια.
Μυτιτσα που λενε.
Αυτο ομως,αποτελει υβριν,και εχει συνεπειες,που τωρα,τις πληρωνουμε.