Κάποτε ήταν ένα παιδάκι 10 χρονών. Πανέμορφο κοριτσάκι και οι γονείς του καμάρωναν για τον καρπό τους.
Καμάρωναν όμως πολύ, πάρα πολύ και άρχισαν να επαίρονται και μετά την έπαρση άρχισε η επίδειξη. Άρχισαν να επιδεικνύουν το κοριτσάκι, αριστερά και δεξιά.
Μετά σκέφτηκαν ότι μπορούσαν να βγάλουν λεφτά από αυτό το δώρο που τους χαρίστηκε.
Σκέφτηκαν να εκμεταλλευτούν το δώρο και άρχισαν να πουλάνε την επίδειξη. Έτρεχαν και έσερναν το κοριτσάκι από show σε show. Και βγάζανε λεφτά αλλά το αίσθημα της έπαρσης ήταν ακόρεστο.
Το κοριτσάκι, μεγάλωσε, έγινε όμορφη κοπέλα, αλλά δεν είχε αγάπη, δεν ένιωθε αγάπη, επειδή ποτέ δεν είχε πάρει αγάπη. Ένας ψυχρός άνθρωπος ήταν, τώρα βίωνε την μοναξιά ακόμα περισσότερο.
Ήταν η σειρά της Show-biz.....
Την θέση των γονιών της, την πήρε η Show-biz. Υιοθέτησε την κοπελίτσα, την κράτησε ένα διάστημα εσωτερική, όσο χρειαζόταν για να την στρώσει. Να την ετοιμάσει. Την εκμεταλλεύτηκε, την απομύζησε, αλλά της έμαθε καλά, ότι δεν χρειάζεται να έχει συναισθήματα, δεν χρειάζεται να αγαπάει. Της έμαθε ότι μόνο τα χρήματα έχουν αξία. Της έμαθε, ότι η δημοσιότητα είναι τρόπος να βγάλεις χρήματα. Και έτοιμη πλέον την παρέδωσε στην κοινωνία, εφοδιασμένη πλήρως με όλα τα απαραίτητα.
Η κοπελίτσα έγινε γυναίκα πια. Μόνη της, όπως ήταν πάντα άλλωστε, ρίχτηκε με τα μούτρα στη δουλειά. Αφού ντύθηκε με ό,τι ρούχο υπήρχε, άρχισε να ξεντύνεται. Μετά, άρχισε να "τραγουδάει", πήγαιναν να την δουν, αλλά κουράστηκαν να την ακούν και, επειδή τα μάτια εύκολα χορταίνουν, την άφησαν πάλι στην μοναξιά της.
Όλον αυτό τον καιρό, η τηλεόραση, τα ανθρωποφάγα media, καιροφυλακτούσαν. Της έδειχναν τα δώρα τους, της έταζαν μια άλλη ακόμη καλύτερη ζωή. Περισσότερη δημοσιότητα. Αυτά τα μέσα, που "έφαγαν" μια άλλη Τζούλια και μια άλλη Έφη και τόσα άλλα κορίτσια και τόσα άλλα αγόρια, καραδοκούσαν.
Η τηλεόραση, η show-biz άρχισαν να γυρίζουν την πλάτη στο κορίτσι. Και το κορίτσι, επηρμένο από τότε που ήταν παιδάκι, είπε: "τώρα θα σας δείξω εγώ".
Και μας έδειξε, και είδαμε και εμείς και "ευτυχήσαμε" μ' αυτά που είδαμε και το κορίτσι της ιστορίας μας έβγαλε πολλά λεφτά και ένιωσε περήφανη που τα κατάφερε.
Αλλά μετά, έσβησαν τα φώτα και έμεινε μόνη της στο μεγάλο, αλλά άδειο σπίτι της.
Ήταν μια φορά ένα κοριτσάκι...
Καταπληκτικό !!! από το Χαμομηλάκι
2 σχόλια:
Όποιος έχει δει το βίντεο και δεν έχει αντιληφθεί από τις ενδείξεις, ότι κάποιον λάκκο έχει η φάβα, θα πρέπει να προβληματιστεί με την κριτική ικανότητά του.
Ρωτάω δημόσιος, τους «ειδικούς επαγγελματίες» των ΜΜΕ που κανιβάλισαν βιαστικά το «προϊόν» τους, αποκομίζοντας τ’ ανάλογα κέρδη από τα κομμάτια της σαρκός της «πρωταγωνίστριας».
α) Αρκεί μια επαγγελματική κάμερα για να χαρακτηριστεί ως επαγγελματική μία δουλειά;
β) Τον επαγγελματικό φωτισμό που τον είδατε κύριε «δημοσιογράφε», στη σκιά του οπερατέρ που εμφανίζεται (κάθε λίγο και λιγάκι) πάνω στα αντικείμενα και στα κορμιά των «προταγωνιστών»
γ) Η λήψη; Κι αυτή είναι επαγγελματική; Από πού διαπιστώνεται αυτό; Από τα συνεχή κουνήματα της κάμερας; Από τα απότομα zoom in και zoom out; Από την αδυναμία, σε πολλές περιπτώσεις, εστίασης στο «θέμα»;
δ)Το ανερμάτιστο μοντάζ, τι σας λέει;
ε) Στο 2:59 – 3:00 αναφέρεται ένα όνομα από την «πρωταγωνίστρια» που καλύπτεται από συνεχόμενο ηχητικό τόνο (μπιπ). Γιατί; Μήπως είναι το πραγματικό όνομα κάποιου «συμπρωταγωνιστή»; Γιατί σε μια ταινία η «πρωταγωνίστρια» αναφέρει το πραγματικό όνομα κάποιου;
στ) Γιατί σε μια πορνο-ταινία δεν εμφανίζονται τα πρόσωπα των αρσενικών παρτενέρ; Λέτε να ντρέπονται; Λέτε να μη θέλουν, για κάποιο λόγο, να εντοπιστούν από τα πρόσωπά τους;
ζ) Η «πρωταγωνίστρια» βρίσκεται σε νηφάλια κατάσταση;
η) Ο τίτλος του DVD, έπρεπε να είναι «Το Απαγορευμένο» ή η «Εκδίκηση»;
θ) Φαντάζεστε «κυρίες» και «κυρίες» των ΜΜΕ να εκθέσατε («κατά λάθος») ένα πρόσωπο σε διαπόμπευση, επειδή αποδεχτήκατε ελαφρά τη καρδία το νόμιμο μιας διαδικασίας, που πιθανόν να μην είναι τόσο νόμιμη; Ρωτήστε, τους ακριβοπληρωμένους νομικούς συμβούλους σας, πόσο μπορεί να σας κοστίσει αυτό το «σφάλμα»;
Κι ένα σχόλιο για το αδηφάγο και φιλοθεάμον κοινό (που ακολουθεί πειθήνια τον «άδολο» εκπαιδευτή της TV). Ευτυχώς που η μοιχαλίδα, στα χρόνια του Ιησού, δεν είχε απέναντί της την νεοελληνική κοινωνία. Διότι, στη γνωστή προτροπή του Ιησού «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω», δεν θα της έμενε κόκκαλο από τον λιθοβολισμό των «αναμάρτητων»…
Τωρα εδω περιεργως συμφωνω 100% μαζι σου.Και με το χαμομηλακι βεβαια,το οποιο παρακολουθω τακτικα.
Κι εγω,τα ιδια ειπα για τη μοναξια της κοπελας,που μαλλον δεν ηταν σε νηφαλια κατασταση.Μιλαμε για πολυ "χαιλικι".
Και οσον αφορα στον "αντρα",μαλλον ο γνωστος Ελληνας ηταν,και μου το ειπε αυτο ενας φιλος,που προσεξε τα μαλλια του,που ηταν μακρυα.
Εγω,δεν το ειδα,εκτος απο το κομματι που εβαλαν οι καραγκιοζηδες οι αρβυλες,και που τους ειχα καποια στιγμη πιασει με το ζαππιν.
Δημοσίευση σχολίου