Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Πολιτική Στήριξη...

 Από το Olympia.gr


Γράφει ο Περιπτεράς
 
Την Παρασκευή διάβασα λίγο τις εφημερίδες μια και έχω λίγο δουλειά  Όλα ακρίβυναν και ο κόσμος δεν έχει δουλειά. Διάβασα τον Πρωθυπουργό της χώρας να λέει:
«Δεν θέλουμε λεφτά. Θέλουμε πολιτική στήριξη για να πάρουμε λεφτά με το ίδιο επιτόκιο που παίρνουν και οι άλλοι» 

Σκέφτηκα τότε κάτι και είπα «αφού το λέει ο πρωθυπουργός κάτι ξέρει περισσότερα από εμένα θα το προσπαθήσω και εγώ». Ξέρετε έχω στα τούβλα το δεύτερο όροφο για την κόρη μου και θα ήθελα να το τελειώσω.

Την Κυριακή πέρασε να πάρει τις εφημερίδες του ένας υπουργός και του είπα:
«έχω την πολιτική στήριξη να πάρω ένα δάνειο από την τράπεζα;»
«φυσικά» μου απάντησε χωρίς να το σκεφτεί...


Χάρηκα τόσο πολύ και είπα  «καλά ρε μ%^&$α τόσα χρόνια και πως δεν το είχες σκεφτεί;» «Ευτυχώς που σου άνοιξε τα μάτια ο ΓΑΠ». Και για πρώτη φορά ένιωσα ικανοποίηση που τον ψήφισα. Από την χαρά μου έβγαλα την κύρια Mαριγω έξω μια και αύριο θα έπαιρνα λεφτά από την τράπεζα αφού είχα πολιτική στήριξη.

Σήμερα το πρωί με άσπρο πουκάμισο και σακάκι  πήγα στην τράπεζα. Ζήτησα τον Διευθυντή και του είπα




«θέλω ένα δάνειο € 100 000»
« Συγγνώμη εσείς δεν είστε ο περιπτεράς απέναντι»
«ναι»
«πιο είναι το εισόδημα σας κάθε μηνά»
«1500 ευρώ περίπου»
«και θέλετε €100 000 με χαμηλό επιτόκιο»
«ναι»
«συγγνώμη που χαμογελώ αλλά πως θα πάρω πίσω τα λεφτά μου;»
«α ξέχασα να σας πω έχω πολιτική στήριξη»

Ποτέ δεν ένιωσα τόσο ντροπή. Ο άνθρωπος άρχισε να γελάει τόσο δυνατά που μας άκουσε όλη η τράπεζα.

« άνθρωπε μου. Μην ακούς τις μ^%&**ς που λέει ο ΓΑΠ.

Ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα από οικονομικά, δεν χρειάστηκε ποτέ να δανειστεί για τον εαυτό του ( μεγάλωσε σ’ άλλη τάξη από εμάς) και μέσα από μια θολή και ηλίθια άποψη για τις αγορές λέει αυτές τις μπούρδες.

Πες τον πολιτικό που σου έδωσε πολιτική στήριξη να έρθει να εγγυηθεί με ΔΙΚΑ ΤΟΥ λεφτά το δάνειο σου και τότε θα έχεις τις €100, 000.»

Έφυγα από την τράπεζα με το κεφάλι σκυφτό. Πέθανε το όνειρο μου και έγινα γελοίος διότι πίστεψα ΞΑΝΑ τον ΓΑΠ. Το πάθημα δεν μου έγινε μάθημα. Τι μα&*&*Ας που είμαι.
Στο περίπτερο πέρασε και ο υπουργός και του είπα τι έγινε;

«Μην ανησυχείς φιλέ όλοι γελάνε με τον ΓΑΠ αλλά δεν τολμάμε να του το πούμε. Είναι δικιά του ιδέα και νομίζει ότι ανακάλυψε την εξίσωση της βαρύτητας. Το ίδιο και με τους κερδοσκόπους. Νομίζει ότι φέρνει κάτι καινούργιο. Κάθε φορά που ένα κράτος τα κάνει σκατά τους κερδοσκόπους βρίζει. Κοίτα Άπω Ανατολή, Ρωσία κτλ. Αλλα δεν τολμάμε να μιλήσουμε δεν αφήνει τους ανθρώπους να εκφραστούν. Μονό εάν είναι το ίδιο με αυτά που πιστεύει και αυτός. Έχει και το Bulldog δίπλα του που γρυλίζει κάθε φορά που κάποιος λέει κάτι διαφορετικό»

Σκέφτηκα πόσο φτωχός είναι ο υπουργός. Για μια καρεκλά χάνει την αξιοπρέπεια του. Εγώ τουλάχιστον μιλώ ελεύθερα.

Έφυγε και μούντζωσα τον εαυτό μου δυο φόρες. Πρώτον γιατί ψήφισα τον ΓΑΠ και δεύτερον γιατί έβγαλα την κυρά Μαριγω έξω χωρίς να έχω τα λεφτά.

Μετά μούντζωσα και τις εφημερίδες που αντί να μου λένε ότι ο ΓΑΠ λέει μα&*&*ς μου το βάζουν πρωτοσέλιδο.

Πάω σπίτι να δω αγώνα .

Έτσι δεν θ’ ακούω την γκρίνια της κυρά Μαριγώς (ο δικός μου ΓΑΠ)  που δεν θα τελειώσουμε το σπιτι της κόρης της.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Όρτσα, πάρτε τα να μην σας τα χρωστάμε γελοίοι!
Μπράβο ρε Περιπτερά, φανταστική ανάρτηση.
Μακάρι όλοι οι Έλληνες να διαθέταμε τη δική σου κοινή λογική.