Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Οι εντιμότατοι φίλοι μας


Έχουν δίκιο οι φίλοι μας οι Γερμανοί και μας καθυβρίζουν καθημερινά. Είμαστε ανάξιοι να σταθούμε στο δικό τους ύψος. Αν υπήρχε μία ελληνική εταιρεία που θα έκανε ό,τι έκανε η Siemens στην Ελλάδα, θα της είχαν απαγορεύσει να δραστηριοποιηθεί στον αιώνα τον άπαντα στη Γερμανία και θα την κυνηγούσαν δικαστικά σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Αν τους πουλούσαμε εμείς ένα... γερμένο υποβρύχιο, θα μας έστελναν το λογαριασμό για τη ζημία που θα είχαν υποστεί από τη μη έγκαιρη και σωστή παράδοσή του.

Αλλά εμείς δεν έχουμε σοβαρό κράτος, οπότε καλά κάνουν και μας ζητούν να τους πουλήσουμε την... Κέρκυρα και την Ακρόπολη. Αυτό που συνέβη στην κοινή συνέντευξη Τύπου Μέρκελ – Παπανδρέου ήταν επιεικώς απαράδεκτο. Μνημείο θρασύτητας από χοντροκομμένους ανθρώπους. Θα περιμέναμε από την κυρία Μέρκελ να απαντήσει αυστηρά στον απαράδεκτο δημοσιογράφο που έκανε την ερώτηση για τα ελληνικά νησιά στον φιλοξενούμενό της κ. Παπανδρέου. Ότι η ερώτηση είναι προσβλητική για τον ηγέτη μιας χώρας. Περιμέναμε από τον κ. Παπανδρέου να αφήσει κατά μέρος τις ευγένειες...


Δεν είναι τυχαία αυτά που συμβαίνουν. Κι όλοι γνωρίζουν ότι όταν σε μία τέτοια συνέντευξη Τύπου που γίνονται μόνο δύο ερωτήσεις, οι επιλογές των δημοσιογράφων (δηλαδή των ερωτήσεων) γίνονται με... μεγάλη προσοχή. Δεν ήταν τυχαία η ερώτηση. Καλύπτει πλήρως την εσωτερική ανάγκη της Γερμανίας να ανακαλύψει «ενόχους». Το μόνο που τους νοιάζει είναι ένα άλλοθι για τα δεινά που έρχονται. Στο παρελθόν ήσαν οι Εβραίοι εκείνοι που έφταιγαν για την οικονομική κρίση, τώρα ίσως θα είναι οι Έλληνες και οι άλλοι «τεμπέληδες» μεσόγειοι. Λυπάμαι ειλικρινά για τον παραλληλισμό, αλλά προσεγγίσεις τέτοιου είδους δεν μας αφήνουν περιθώρια να σκεφτούμε με άλλον τρόπο.

Αυτές οι υπεραπλουστεύσεις, πάντως, είναι επικίνδυνες. Έχουν διαλέξει ένα δρόμο που εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή το λαϊκισμό, αλλά ο οποίος μπορεί πολύ σύντομα να αποδειχτεί εξαιρετικά επικίνδυνος.

Εντιμότατοι φίλοι μας. Τι την θέλουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν αυτή δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να υπερασπίσει τα εξωτερικά της σύνορα; Τι την θέλουμε, αν το μόνο της μέλημα είναι να αγοράζουν οι μισοί τα προϊόντα των άλλων μισών; Τι την θέλουμε αν δεν μπορεί να δείξει αλληλεγγύη σε ένα ιδρυτικό της μέλος που περνάει σήμερα δύσκολες ώρες;

Εντιμότατοι φίλοι μας Γερμανοί! Δεν είμαστε όλοι στην Ελλάδα απατεώνες και κλέφτες. Έχουμε όμως γνωρίσει πολλούς τέτοιους και σας πληροφορούμε ότι δεν ήταν όλοι Έλληνες... 


Θανάσης Μαυρίδης

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Το μεγάλο πρόβλημα που έχουμε με τους ξένους ηγέτες είναι ότι, ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, κανείς τους δεν παίρνει στα σοβαρά ένα πρωθυπουργό που ο ίδιος ουσιαστικά προκάλεσε (με τις γνωστές δηλώσεις του περί επιεκείμενης πτώχευσης) το πρόβλημα που έχει σήμερα η χώρα του.
Αυτά δεν γίνονται πουθενά.
Ούτε οι πιό ερασιτέχνες ηγέτες δεν βγάζουν μόνοι τους τα ματάκια τους, τόσο εξώφθαλμα.
Φοβάμαι ότι ο ίδιος ο ΓΑΠ δεν μπορεί να δεί τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των ηγετών της Ε.Ε.
Τον θεωρούν, επιεικώς, ηλίθιο.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα μας βοηθήσουν οι Ευρωπαίοι.
Πάμε κατευθείαν για Δ.Ν.Τ.