Γλιτώνει την πτώχευση η Ελλάδα ως κράτος, όπως δείχνει η στάση της γερμανικής κυβέρνησης τα τελευταία 24ωρα. Υποχωρεί το Βερολίνο και συναινεί, έστω και με σφιγμένα δόντια, στη χορήγηση δανείων της ΕΕ και του ΔΝΤ προς τη χώρα μας, που πλέον δεν μπορεί να δανειστεί από τις χρηματαγορές, καθώς η στάση της Γερμανίας και της ΕΕ επί τόσους μήνες εκτόξευσαν τα επιτόκια δανεισμού σε αστρονομικά, απαγορευτικά ύψη.
Η αποφυγή όμως της κρατικής χρεοκοπίας ελάχιστη χαρά προκαλεί στον πληθυσμό της χώρας μας. Κανένα αίσθημα ευγνωμοσύνης, υποχρέωσης ή φιλίας δεν διακατέχει τον λαό μας απέναντι στους Γερμανούς ή την ΕΕ. Το εντελώς αντίθετο συμβαίνει. Ουδέποτε τα αντιγερμανικά αισθήματα του ελληνικού λαού ήταν τόσο έντονα, με εξαίρεση την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής της πατρίδας μας και λίγα χρόνια μετά από αυτήν - τότε που αποκαλούσαμε τους Γερμανούς, "Ούννους".
Απογοήτευση και αντιπάθεια αισθάνεται πλέον ο ελληνικός λαός και απέναντι στην ΕΕ ως...
σύνολο, καθώς συνειδητοποίησε ότι οι υποτιθέμενοι "εταίροι" μόνο βοήθεια δεν προσέφεραν στην Ελλάδα με τη στάση τους όλους αυτούς τους μήνες που η χώρα μας δέχεται τις επιθέσεις των κερδοσκόπων. Την ώρα της ανάγκης, οι Ευρωπαίοι εταίροι της κυβέρνησης εξαφανίστηκαν επί μήνες και μας άφησαν μόνους με τους καρχαρίες. Πρέπει να πάει κανείς τριάντα και πλέον χρόνια πίσω, πριν από το 1981, για να συναντήσει ισχυρότερα αντι-ΕΕ (αντιΕΟΚικά τότε) αισθήματα στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Με τα τοκογλυφικά, σχεδόν, δάνεια της ΕΕ δεν θα πτωχεύσει η Ελλάδα. Θα πτωχεύσουν όμως οι Ελληνες λόγω των μέτρων που απαιτούν η ΕΕ και το ΔΝΤ ως αντάλλαγμα τωn δανείων που θα χορηγήσουν στη χώρα.
Αυτό συνειδητοποιεί σταδιακά ο κόσμος και γι' αυτό έχει βυθιστεί στην ανησυχία και στις μαύρες σκέψεις για το μέλλον, περιμένοντας φοβισμένος ατελείωτα χρόνια φτώχειας, μιζέριας και δυστυχίας. Γι' αυτό και δεν αισθάνονται καμιά χαρά οι Ελληνες, αφού πια έχουν αντιληφθεί ότι αυτοί θα κληθούν να πληρώσουν το βαρύτατο αντίτιμο για τις σπατάλες, τη διαφθορά και την απομύζηση του κράτους.
Στο σημείο αυτό επέρχεται και η οριστική ρήξη της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση με τα συμφέροντα του συνόλου σχεδόν του ελληνικού λαού, πράγμα που πιθανότατα θα οδηγήσει σε κοινωνικές συγκρούσεις και αναταραχή.
Οι εξωτερικές πιέσεις λόγω της στάσης της Γερμανίας και της ΕΕ, οι κερδοσκοπικές επιθέσεις και οι ανεπαρκείς δικοί της χειρισμοί οδήγησαν τελικά την κυβέρνηση Παπανδρέου στην επιλογή να παραδώσει τον ελληνικό λαό βορά στο ΔΝΤ και την ΕΕ προκειμένου να μπορέσει η ίδια να δανειστεί. Τα δάνεια που θα πάρει θα επιβραβεύουν αυτή τη στάση της.
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι όμως δεν έχουν απολύτως κανέναν λόγο να δεχτούν αυτή την κυβερνητική επιλογή. Δικαίως αντιμετωπίζουν τα μέτρα ως επίθεση εναντίον του βιοτικού επιπέδου και των εργασιακών δικαιωμάτων τους εκ μέρους της ΕΕ, του ΔΝΤ και της κυβέρνησης. Και βεβαίως, έχουν κάθε λόγο να οργανώσουν την αντίστασή τους και να αγωνιστούν με όσα μέσα έχουν στη διάθεσή τους για να μην επιτρέψουν την υλοποίηση των συμφωνιών της κυβέρνησης με το ΔΝΤ, όσα προβλήματα και αν δημιουργήσει αυτό στην αξιοπιστία της κυβέρνησης στα μάτια των ξένων δυναστών της ελληνικής οικονομίας.
Η κυβέρνηση έφερε στην Ελλάδα το ΔΝΤ και την ΕΕ ως επικυρίαρχους, δικό της πρόβλημα είναι να διευθετεί και όσα ζητήματα αναφύονται στις σχέσεις της με αυτούς εξαιτίας των λαϊκών αντιδράσεων, οι οποίες είναι βεβαίως απολύτως δικαιολογημένες.
Πολύ λογικό είναι να μη θελήσουν οι εργαζόμενοι να καταστούν τα εξιλαστήρια θύματα μιας κρίσης για την οποία δεν φέρουν καμιά ευθύνη. Θα ήταν παράλογο να πιστεύει πραγματικά η κυβέρνηση -ανεξαρτήτως των όσων λέει δημοσίως για ευνόητους λόγους- ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν ο κόσμος της εργασίας να συμφωνήσει με αυτές τις επιλογές της.
Εργαζόμενοι
Μόνο όσα σώσουν αντιστεκόμενοι
Καμιά απολύτως προστασία σε οποιοδήποτε εργασιακό δικαίωμα δεν μπορεί πλέον να παράσχει η κυβέρνηση Παπανδρέου, μετά τη μοιραία απόφασή της να υπαγάγει την Ελλάδα σε καθεστώς επικυριαρχίας του ΔΝΤ και της ΕΕ. Το εντελώς αντίθετο. Παρά τις διακηρύξεις και ίσως και τις αρχές ή τις προθέσεις της, η κυβέρνηση αντικειμενικά εφαρμόζει τα πιο αντεργατικά μέτρα που έχουν υπάρξει ποτέ σε αυτή τη χώρα λόγω του ρόλου της ως εκτελεστή των εντολών του ΔΝΤ και της ΕΕ. Μόνο αγωνιζόμενοι εναντίον αυτής της κυβερνητικής πολιτικής οι εργαζόμενοι μπορούν να ελπίζουν ότι με την πάλη τους θα κατορθώσουν να διασώσουν κάτι, αλλιώς χάθηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου