Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Τρελαθήκαμε;

 Του Βαγγέλη Παπαδόπουλου


Έχω την εντύπωση, ότι το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης συμπεριφέρεται και εκφράζεται ακριβώς με την ορολογία του Στέφανου Μάνου, του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, του Κώστα Σημίτη, του Γιώργου Αλογοσκούφη και του Γιάννη Παπαθανασίου. Σκληροί, άτεκτοι, ψυχροί, χωρίς συναίσθημα, χωρίς όραμα, χωρίς ανθρωπιά. Λες και απευθύνονται σε δούλους ή υποτακτικούς και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα νούμερα. Ψυχροί, λογιστές και εκτελεστές εντολών. Οι σημερινοί χαρακτηρίζονται επιπλέον για την άγνοια και την αμηχανία τους. Τρέμουν. Ζαλίζονται. Είναι μετέωροι. Και έχουν σκότος. Διότι εάν τους αφαιρέσουμε αυτό το ελαφρυντικό, τότε πρέπει να υποπτευθούμε μήπως υποκινούνται από ιδιοτελή κριτήρια. Είναι αδιανόητο να υπάρχει πολίτης που να δηλώνει, ότι πήρε 1.000.000 μάρκα από τη Siemens και να μένει ατιμώρητος. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν πολίτες και πολιτικοί οι οποίοι παραβίαζαν το νόμο και έφαγαν τα λεφτά του ελληνικού λαού και να μένουν ατιμώρητοι επειδή…
...παρεγράφησαν τα αδικήματά τους. Από τη στιγμή που δεν τιμωρούνται οι επιλήσμονες του καθήκοντός τους, επιβεβαιώνεται, ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει Δημοκρατία, γιατί δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Και όπου δεν υπάρχει Δικαιοσύνη - έλεγαν οι αρχαίοι φιλόσοφοί μας – οι λαοί κυβερνιώνται από συμμορίες ληστών.

Η σημερινή Κυβέρνηση δεν έχει προοπτικές επιτυχίας γιατί στερείται του ηθικού πλεονεκτήματος. Και διότι δεν τιμώρησε κανέναν από όσους ενέχονται σε οικονομικά εγκλήματα. Και διότι δεν απευθύνεται στο φιλότιμο του Έλληνα. Και διότι δεν έχει όραμα για να τροφοδοτήσει ελπίδες και να δημιουργήσει το απαραίτητο κλίμα σταθερότητας και οικονομικής πίστης ώστε να μπορέσει να προχωρήσει στην πρόοδο και στην ευημερία.

Η οικονομική διαδρομή της χώρας από τον Οκτώβριο που ανέλαβε τη διακυβέρνηση το «ΠΑΣΟΚ» και ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά τη λεηλασία της συμμορίας Αλογοσκούφη – Καραμανλή – Παπαθανασίου – ως σήμερα, βαρύνεται με τεράστιες παραλείψεις σχετικώς με την κερδοσκοπία και την τοκογλυφία που συνεχίζεται από την εποχή του Σημίτη με ξένους οικονομικούς ομίλους και τράπεζες οι οποίοι με τους Έλληνες συνενόχους – συνεργάτες τους και τη συνεργασία εταίρων της Ε.Ε. κέρδισαν δισεκατομμύρια ευρώ, παίζοντας με ελληνικά ομόλογα και τζογάροντας στα επιτόκια και στα spreads εξαιτίας του δημόσιου χρέους μας. Ήδη, από το σκαρφάλωμα των spreads στις 425 μονάδες βάσης οι «συνεταίροι» αυτοί θα αποκομίσουν πάνω από τρία δισεκατομμύρια δολάρια.

Και βεβαίως ακόμα και στην Αμερική, όπου Θεός είναι το κέρδος και το δολάριο, εξακολουθεί να υπάρχει Δικαιοσύνη και ήδη, η γνωστή και στην Ελλάδα Goldman Sachs, η μεγάλη φίρμα της Wall Street, βρίσκεται αντιμέτωπη με την Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς που προχωρεί σε διώξεις στελεχών της εταιρείας. Και ποια είναι η Goldman Sachs; Είναι αυτή η οποία «συγκάλυψε» επί Σημίτη μέρος του δημόσιου χρέους της χώρας μας, για να μπούμε στην Ευρωζώνη, με συμφωνίες swaps δηλαδή, αγορά, πώληση με ταυτόχρονη μετατροπή τους σε τρίτα προς το ευρώ νομίσματα, ώστε να αποκρύπτεται τελικώς η αρχική «μαύρη τρύπα». Ένα μήνα μετά τις εκλογές του 2009 η ίδια εταιρεία θέλησε να επαναλάβει το κόλπο αλλά βρήκε άρνηση. Και από τότε ξεκίνησε η επίθεση εναντίον της Ελλάδας. Και με τον ίδιο τρόπο που δημιούργησε το σκάνδαλο στην αμερικανική αγορά ακινήτων, τώρα «παίζει τα ρέστα της» στην χρεοκοπία της Ελλάδας, έχοντας μαζί της βρετανικές και αμερικανικές εφημερίδες με το αζημίωτο για να δημιουργούν κλίμα και εντυπώσεις εις βάρος της χώρας μας.

Αντί λοιπόν η Κυβέρνηση να κηρύξει συναγερμό και πανελλήνιο πατριωτικό μέτωπο, αντί να τιμωρήσει τους ενόχους, αντί να απευθυνθεί στους Έλληνες εντός και εκτός Ελλάδος για εσωτερικό δανεισμό προσφεύγει στη χούντα του Δ.Ν.Τ. Είναι δηλαδή σαν εκείνον που έχει περιουσία 1.000.000€ και μπαίνει στην φυλακή για ένα γραμμάτιο 50.000€. Δηλαδή, αυτοκτονεί.

Είναι δυνατόν να έχουμε ως χώρα 300 δισεκατομμύρια ευρώ σε καταθέσεις, να διαθέτουμε πάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ δημόσια περιουσία, να έχουμε 280 δισεκατομμύρια ευρώ ΑΕΠ και να κατεφεύγουμε στο Δ.Ν.Τ; Τρελαθήκαμε;

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Ο Κ.Κ. ήξερε να πατάει σε δύο βάρκες, δηλαδή να συνδιάζει τη σταδιακή μείωση του χρέους με την ανάπτυξη της οικονομίας, κρατώντας το κόστος δανεισμού σε λογικά πλαίσια. Η παγκόσμια κρίση του άλλαξε τα σχέδια και χρειάσθηκε να πάει σε σκληρότερα μέτρα, όπως το πάγωμα μισθών.
Ο Γιωργάκης, είτε επειδή είναι μαριονέτα ξένων συμφερόντων είτε απλά επειδή είναι ηλίθιος, μόλις κατάλαβε ότι η πραγματική οικονομία δεν είναι κουβέντες αέρα-πατέρα (σαν την προεκλογική περίοδο), τα παράτησε όλα και μας έριξε στη μεγαλύτερη άβυσσο της φτώχειας και της ανεργίας, που έχει δεί ποτέ ο Έλληνας.
Η πολιτική πορεία του Γιωργάκη είναι ήδη προδιαγεγραμένη, μόνο δύο ερωτήματα παραμένουν:
α. Θα φύγει μόνος του προκαλώντας εκλογές που θα χάσει ή θα τον ξαποστείλουν οι δικοί του;
β. Θα προλάβει να κάνει τα πρώτα του γενέθλια σαν πρωθυπουργός τον Οκτώβρη ή θα σπάσει το ρεκόρ του Πρόντι;

Mak είπε...

Άριστο άρθρο κ. Παπαδόπουλε. Είστε από τους ελάχιστους δημοσιογράφους που βρίσκονται ακόμα στην τηλεόραση και δε φοβούνται να πουν τα πράγματα με το όνομά τους.