Αν δεν θέλει, ας αποχωρήσει η Γερμανία από την Ευρωζώνη.

Γράφει ο Πέτρος Χασάπης

Το έχουμε πει πολλές φορές, ότι για το δικό μας πρόβλημα αποκλειστικά υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Όμως τόσο η Γερμανία όσο και τα άλλα κράτη του ευρωπαϊκού Βορά, όταν αποφάσισαν να συμμετάσχουν στην ευρωζώνη, ουσιαστικά έκαναν έναν συμβιβασμό. Γνώριζαν πολύ καλά τα διαρθρωτικά προβλήματα των οικονομιών του ευρωπαϊκού Νότου και κυρίως της Ελλάδας, όπως γνώριζαν και τις λογιστικές τακτοποιήσεις της Ελλάδας τότε για να μπει στην ευρωζώνη.

Αυτός ο συμβιβασμός έδινε στη Γερμανία έναν μεγάλο ζωτικό οικονομικό χώρο, έξω από τα σύνορά της για να αναπτύξει την οικονομία της ακόμα πιο πολύ. Ταυτόχρονα, τα κράτη του Νότου και κυρίως η Ελλάδα, αν και γνώριζαν το μεγάλο ρίσκο που αναλάμβαναν, εντούτοις, αφενός αναζητούσαν νέες οικονομικές ευκαιρίες, αφετέρου, επένδυσαν στην αλληλεγγύη των πλούσιων χωρών του Βορά.

Αυτά όλα...
...τα γνώριζε απόλυτα η Γερμανία, όταν συμβιβαζόταν και γνώριζε ότι το αντάλλαγμα της οικονομικής της ανάπτυξης στο ζωτικό χώρο της ευρωζώνης θα ήταν κάποιες δημοσιονομικές επιβαρύνσεις για την ίδια.

Σήμερα όμως η Γερμανία, παραβιάζοντας τον αρχικό συμβιβασμό και μη θέλοντας καμία δημοσιονομική επιβάρυνση στα δημοσιονομικά της για χάρη της Ελλάδας και άλλων χωρών του Νότου, θέλει να επιβάλλει την αποβολή της χώρας μας από την ευρωζώνη.

Έ όχι λοιπόν. Να φύγει η Γερμανία από την ευρωζώνη και όποιο άλλο κράτος δεν αισθάνεται αλληλεγγύη προς τα υπόλοιπα κράτη και θέλει να σπάσει τον αρχικό συμβιβασμό. Αν συνεχίσει έτσι, θα πρέπει η Γερμανία να απομονωθεί πολιτικά από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Η ΕΕ ανήκει στους λαούς της και πρέπει να κατευθύνεται από πολιτικούς ηγέτες με όραμα και όχι από πολιτικούς – λογιστές. Όταν εξαθλιώνονται οι λαοί, τα σύνορα είναι άχρηστα.

Ναι λοιπόν, ο ελληνικός λαός θα πληρώσει με την εξαθλίωσή του, τους έλληνες κηφήνες που τον κατάντησαν έτσι. Δεν αρνούμαστε. Ελπίζουμε τουλάχιστον αυτή τη φορά να ξεσηκωθεί η κοινωνία και να αποβάλλει τους κηφήνες της.

Όμως ζητάμε και από την ΕΕ, την αλληλεγγύη που δικαιούμαστε, τώρα που την έχουμε ανάγκη.

Τουλάχιστον, όχι δηλώσεις τρόμου κ. Μέρκελ.