Είμαι υποχρεωμένος να σταθώ στα μεγάλα ζητήματα που σκιάζουν ολόκληρη τη χώρα…
Η Ελλάδα περνάει πλέον κρίσιμες στιγμές.
Όχι μόνο για την Οικονομία της. Κρίσιμες για την Ιστορία της.
Το πολιτικό μας σύστημα απέτυχε. Αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να αναδείξει τα προβλήματα και να οδηγήσει σε λύσεις.
* Σήμερα φαίνεται σαν να ξυπνάνε όλοι από ένα λήθαργο δεκαετιών και να διαπιστώνουν ότι η χώρα τόσα χρόνια διέλυσε την παραγωγική της βάση και καταναλώνει από δανεικά, σε βάρος των επόμενων γενεών, σε βάρος των παιδιών της.
* Σήμερα ξυπνάνε όλοι από ένα λήθαργο και διαπιστώνουν ότι οι υπηρεσίες που παράγει το διογκωμένο δημόσιο, είτε στην Υγεία, είτε στην Παιδεία, είτε στη δημόσια Διοίκηση είτε στον Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι πολύ κατώτερες αυτών που δικαιούται και πληρώνει ο Έλληνας πολίτης.
* Σήμερα ξυπνάνε όλοι από ένα λήθαργο και διαπιστώνουν ότι ένα κράτος που παράγει όλο και λιγότερα, εισάγει όλο και περισσότερα, δανείζεται όλο και πιο πολλά και μαζεύει από φορολογικά έσοδα όλο και λιγότερα, που τα πληρώνουν οι ίδιοι και οι ίδιοι - αυτοί που δεν μπορούν να το αποφύγουν - ένα τέτοιο κράτος είναι καταδικασμένο να βουλιάξει.
* Σήμερα το πολιτικό μας σύστημα ξυπνά από ένα λήθαργο και διαπιστώνει ότι παρήγε τόσα χρόνια μια τεράστια «μαύρη τρύπα» ελλειμμάτων και χρέους. Μια «μαύρη τρύπα» που απειλεί να καταπιεί ολόκληρη τη χώρα.
Απειλεί, αλλά δεν θα αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο…
Αγωνιστές και αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας,
Σήμερα δεν απειλούμαστε μόνο από τα ελλείμματα και το χρέος.
Απειλούμαστε και από το κλίμα μισαλλοδοξίας που καλλιεργεί η Κυβέρνηση.
Η οποία, όπως αποδείχθηκε, δεν είχε κανένα σχέδιο για την Οικονομία.
Αλλά είχε σχέδιο να πλήξει αποκλειστικά και μόνο τη Νέα Δημοκρατία.
Εμείς, βέβαια, δεν χρειάζεται να ασχολούμαστε με το ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ, έτσι κι αλλιώς θα πληρώσει τα τεράστια σφάλματά του, τις αντιφάσεις του, τα αλλεπάλληλα ψέματά του. Γιατί μπορεί κάποιος να κοροϊδεύει λίγους για πολύ. Μπορεί να κοροϊδεύει πολλούς για λίγο. Αλλά όλους για πάντα, δεν μπορεί να τους κοροϊδεύει. Και τώρα τέλειωσαν τα ψέματα.
Έχει το θράσος το ΠΑΣΟΚ να μιλάει σήμερα για τις ευθύνες όλων των άλλων.
-- Όμως όλοι γνωρίζετε ποιος καταχρέωσε τη χώρα στη δεκαετία του ’80.
-- Όλοι γνωρίζετε ποιος παρέλαβε τη χώρα με χρέος 29% του ΑΕΠ και την παρέδωσε με χρέος 110% του ΑΕΠ μέσα σε οκτώ χρόνια…
-- Όλοι γνωρίζετε ποιος έφερε στην Ελλάδα το λαϊκισμό. Ποιος θεσμοθέτησε το λαϊκισμό. Ποιος κατέστησε την Ελλάδα κράτος μειωμένης ευθύνης εξ αιτίας του λαϊκισμού.
Για να πάρετε μόνο ένα πολύ μικρό, αλλά πολύ ενδεικτικό παράδειγμα από το χώρο της Δημόσιας Υγείας, γράφουμε στο τακτικό προϋπολογισμό 5,7 δισεκατομμύρια, και οι πραγματικές δαπάνες ξεπερνούν τα 18 δισεκατομμύρια! Ίσως και τα 20 δισεκατομμύρια! Κι είναι αδύνατο να τις παρακολουθήσει κανείς, γιατί όλοι χρωστάνε σε όλους και στο τέλος τα πληρώνει ο φορολογούμενος, χωρίς να ξέρει πού ακριβώς πάνε τα χρήματά του. Αυτός είναι ο θεσμοθετημένος λαϊκισμός. Όλοι ξέρουμε ποιος τον δημιούργησε.
Η Δημόσια Υγεία είναι Επένδυση στην Ανάπτυξη, στη Δικαιοσύνη και στην Ευημερία.
Αρκεί τα κεφάλαια που δίνονται να πιάνουν τόπο. Και στην Ελλάδα προ πολλού δεν πιάνουν τόπο…
-- Πρώτον, γιατί το σύστημα Δημόσιας Υγείας είναι γεμάτο «μαύρες τρύπες». Δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι είναι ολόκληρο μια «μαύρη τρύπα».
-- Και δεύτερον, γιατί είναι τόσο περίπλοκο και κατακερματισμένο, ώστε κάθε προσπάθεια να ελεγχθεί, είναι μάταιη, αν δεν αλλάξει η δομή του.
Τα ταμεία χρωστάνε στα Νοσοκομεία. Τα νοσοκομεία χρωστάνε στους προμηθευτές, οι οποίοι ανεβάζουν το κόστος, και το υπέρογκο κόστος το πληρώνει τελικά το κράτος. Κάπου εκεί χάνεται ο έλεγχος…
Έτσι λοιπόν, κάθε ουσιαστική μεταρρύθμιση ξεκινά από την ενοποίηση των φορέων της Δημόσιας Υγείας. Ενιαία χρηματοδότηση, ενιαία εποπτεία, αναδιοργάνωση όλου του συστήματος από πάνω προς τα κάτω.
Όλες οι άλλες τομές, που θα συζητηθούν σήμερα, αφορούν το «από κει και πέρα»: Πώς θα εντοπιστούν όλες οι εστίες κακοδιαχείρισης, δυσλειτουργικότητας και διαφθοράς στο σύστημα Υγείας.
Αλλά για να έχουν νόημα όλα τα άλλα, πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα: Η ενοποίηση του συστήματος από πάνω προς τα κάτω…
Αυτό το κατακερματισμένο σύστημα, ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιος το δημιούργησε.
Η Νέα Δημοκρατία το βρήκε. Μπορεί να μην πρόλαβε να το αλλάξει. Αλλά δεν το δημιούργησε εκείνη…
-- Όλοι ξέρουμε ακόμα, ποιοί έταζαν πριν λίγους μήνες «λαγούς με πετραχήλια» στους ψηφοφόρους. Και κραύγαζαν «λεφτά υπάρχουν» ….
-- Όλοι ξέρουμε ποιοι ανέτρεψαν την εκτέλεση του περσινού προϋπολογισμού από τις αρχές του Οκτώβρη. Και ποιοι ματαίωσαν δημόσια έσοδα, διόγκωσαν δημόσιες δαπάνες, ενέγραψαν νέες δαπάνες που δεν είχαν προϋπολογιστεί, έχασαν τον έλεγχο, έχασαν τη μπάλα, έχασαν τ’ αυγά και τα καλάθια και σήμερα κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία για τα χάλια που δημιούργησαν.
-- Όλοι ξέρουμε ποιοι διέσυραν τη χώρα στο εξωτερικό τους τελευταίους μήνες, κι ύστερα πήγαν να δανειστούν, για να διαπιστώσουν ότι τους χτύπαγαν από παντού οι κερδοσκόποι, και τα επιτόκια ανέβαιναν συνεχώς.
-- Όλοι ξέρουμε ποιοι έβγαιναν και ταύτιζαν την Ελληνική Οικονομία με τον «Τιτανικό» και διέδιδαν παντού ότι η χώρα είναι «διεφθαρμένη» κι ότι «δεν υπάρχει σάλιο». Κι ύστερα απορούσαν γιατί ανέβαιναν τα spreads.
--Όλοι ξέρουμε ποιοι πρωτο-έμπλεξαν στην κρίση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κι ύστερα επισκέφθηκαν επίσημα και την Ουγγαρία, για να στείλουν μήνυμα ότι το προηγούμενο της Ουγγαρίας, μιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είχε ήδη προσφύγει στο ΔΝΤ, το εξέταζε πλέον στα σοβαρά και η Ελλάδα.
-- Όλοι, λοιπόν, ξέρουμε ποιοι συνέλαβαν τη «φοβερή ιδέα» να πιέσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να βοηθήσει την Ελλάδα απειλώντας με προσφυγή στο ΔΝΤ.
-- Κι όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η πίεση γύρισε «μπούμεραγκ» εναντίον της Ελλάδας, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση, πιεζόμενη από τη Γερμανία, αποφάσισε να συνεργαστεί με το ΔΝΤ για να αντιμετωπίσει το πρόβλημά μας.
-- Όλοι γνωρίζουμε ποιοι έβγαιναν και διακήρυσσαν ότι ήθελαν «το πιστόλι» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου «στο τραπέζι» του διεθνούς δανεισμού, ώστε να φοβηθούν οι κερδοσκόποι και να πέσουν τα επιτόκια δανεισμού.
-- Κι όλοι γνωρίζουμε τι αληθινό πάρτι έκαναν οι κερδοσκόποι, από τη στιγμή που μπήκε «το πιστόλι στο τραπέζι». Και πόσο ψηλά εκτοξεύθηκαν τότε τα επιτόκια!
Φίλες και φίλοι,
* Λέει επομένως ψέματα το ΠΑΣΟΚ όταν υποστηρίζει ότι «αναγκάστηκε» να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν αναγκάστηκε! Το επέλεξε και το κατέστησε αναπόφευκτο.
Κι έχει απόλυτη ευθύνη για ό,τι έγινε. Όπως έχει απόλυτη ευθύνη για ό,τι θα συμβεί από δω και μπρος.
Διέπραξε όλα τα σφάλματα που μπορούσε να κάνει κι είπε όλα τα ψέματα που μπορούσε να πει.
Παρέλαβε μια κρίση ελλείμματος, παρόμοια με εκείνη που υπήρχε σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Και μέσα σε λίγους μήνες κατάφερε να δημιουργήσει μια μοναδική σε όλο τον κόσμο κρίση δανεισμού.
Αυτή η κρίση δανεισμού που τώρα μας έφερε στον ασφυκτικό έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι «αποκλειστικό» κατόρθωμα του ΠΑΣΟΚ. Πολύ θλιβερό «κατόρθωμα»…
Το ΠΑΣΟΚ πίστεψε ότι θα άφηνε να διογκωθεί το έλλειμμα του 2009 που η προηγούμενη κυβέρνηση προσπαθούσε να συγκρατήσει. Κι ύστερα θα το «φούσκωνε» κι άλλο. Για να φορτώσει τον εκτροχιασμό του ελλείμματος στην προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και να την πλήξει εκ των υστέρων.
Δεν υπολόγισε, όμως, τις διεθνείς αγορές, που αποδοκίμασαν αυτό το σχέδιο. Είδαν στην Ελλάδα πια, τον «αδύνατο κρίκο» της ευρωζώνης και οδήγησαν στο σημερινό ναυάγιο.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν κατάλαβε καν γιατί ανεβαίνουν τα spreads επί τέσσερις μήνες τώρα...
Δεν κατάλαβε γιατί ανέβηκαν, αντί να αποκλιμακωθούν, μετά την εξαγγελία του μηχανισμού στήριξης την 25η Μαρτίου. Όταν, θυμίζω, πανηγύριζε όλη η Κυβέρνηση, λες και μας είχαν σώσει από τη χρεοκοπία και τους κηδεμόνες που χθες μόνον αναγκάστηκε ξαφνικά να αναγνωρίσει ο κ. Παπανδρέου.
Ούτε κατάλαβε το ΠΑΣΟΚ γιατί εξακολούθησαν τα spreads να ανεβαίνουν μετά την διευκρίνιση του μηχανισμού στήριξης πριν δύο εβδομάδες.
Ούτε κατάλαβε γιατί το «πιστόλι στο τραπέζι των κερδοσκόπων», στράφηκε τελικά εναντίον της ίδιας της Ελλάδας και «εκπυρσοκρότησε» στα χέρια της κυβέρνησης.
Δεν κατάλαβε ποτέ ότι οι αγορές απέσυραν την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση. Γιατί δεν τη θεωρούν σοβαρή. Δεν τη θεωρούν αξιόπιστη. Την τιμωρούν για τα ψέματα που είπε κι εξακολουθεί να λέει. Την τιμωρούν για τα σφάλματα που διέπραξε και εξακολουθεί να διαπράττει. Την αποδοκιμάζουν κάθε μέρα, σε κάθε ευκαιρία και με πρωτοφανή τρόπο.
Δεν ήταν το έλλειμμα και το χρέος που τρόμαξε τις αγορές. Η Ιταλία έχει μεγαλύτερο χρέος από την Ελλάδα, αλλά δεν έχει υψηλά spreads. Πριν λίγα χρόνια τo Βέλγιο είχε πολύ υψηλότερο χρέος από ό,τι έχει η Ελλάδα σήμερα και κατάφερε να το μειώσει δραστικά. Η Ιρλανδία έχει σήμερα έλλειμμα πολύ κοντά στο Ελληνικό. Κι όμως τα spreads της είναι πολύ χαμηλότερα.
Δεν ήταν το έλλειμμα και το χρέος που εκτόξευσε τα spreads. Ήταν η αλλοπρόσαλλη και ανεύθυνη πολιτική της κυβέρνησης που μετέτρεψε μια συνηθισμένη κρίση ελλείμματος σε μοναδική κρίση δανεισμού.
Υπάρχουν χώρες με χρέος πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας, όπως η Ιαπωνία, με 180% του ΑΕΠ της, μιάμιση φορά μεγαλύτερο από το Ελληνικό! Που δεν αντιμετώπισαν ποτέ πρόβλημα διεθνούς δανεισμού. Γιατί είναι ανταγωνιστικές.
Κι υπάρχουν χώρες με χρέος πολύ μικρότερο από τις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης κι όμως χρεοκόπησαν επειδή έχαναν ταχύτατα σε ανταγωνιστικότητα. Όπως η Αργεντινή, που όταν χρεοκόπησε είχε χρέος μόλις 50% - χαμηλότερο ακόμα κι από τους στόχους του Ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας.
Εκείνο που οδηγεί μια χώρα σε κρίση δανεισμού, είναι πέρα από το χρέος και το έλλειμμά της, δύο ακόμα παράγοντες:
* Η ανταγωνιστικότητά της, δηλαδή η ικανότητά της να παράγει προϊόντα και να κερδίζει αγορές διεθνώς.
* Και η αξιοπιστία της, δηλαδή η ικανότητά της να διαχειρίζεται τους πόρους της, ώστε να μειώσει βαθμιαία τα ελλείμματα και να περιορίσει το χρέος.
Σήμερα το πολιτικό μας σύστημα ανακάλυψε ξαφνικά το μεγάλο χρέος και το έλλειμμα της Ελλάδας.
Τη συνεχή κατάρρευση της ανταγωνιστικότητάς της ακόμα δεν την έχει ανακαλύψει. Και κανείς δεν μιλάει γι’ αυτήν….
Ενώ τώρα μόλις ανακαλύπτουν την απόλυτη ανικανότητα που επέδειξε η σημερινή κυβέρνηση να διαχειριστεί το έλλειμμα.
Που αυτή η ανικανότητα μετέτρεψε την κρίση ελλείμματος σε κρίση δανεισμού.
Προσέξτε:
Οι αγορές δεν ανησύχησαν τον Οκτώβριο, κι ας γνώριζαν πολύ καλά την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών μας. Δεν ανησύχησαν ούτε ως τα μέσα Νοεμβρίου, όταν ανακοινώθηκε το διψήφιο έλλειμμα του 2009. Μέχρι τότε τα spreads διακυμαίνονταν ανάμεσα στους 130 και τις 170 μονάδες βάσης. Δηλαδή κάτω από το ένα τρίτο απ’ εκεί που βρίσκονται σήμερα! Όλοι γνώριζαν ότι η Ελλάδα μπορούσε ακόμα να διαχειριστεί το έλλειμμά της. Δεν είχε ακόμα κρίση δανεισμού.
Τα spreads εκτοξεύθηκαν από τις αρχές Ιανουαρίου, όταν η κυβέρνηση έδειξε ότι ούτε καταλάβαινε τι έπρεπε να κάνει, ούτε μέτρα έπαιρνε, για την ακρίβεια έκανε τα αντίθετα απ’ όσο έπρεπε να κάνει. Κι ύστερα άρχισε να φλερτάρει με το ΔΝΤ. Και οι αγορές τελικά την «έστειλαν» στο ΔΝΤ.
Ο κ. Παπανδρέου μας προκάλεσε προχθές κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία για την πρόσφατη αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009: Από το 12,7% στο 13,6%...
Απαντάω: Το ΠΑΣΟΚ ξεχνάει ότι έχει ακέραιες τις ευθύνες για τους τρείς τελευταίους μήνες του 2009. Ακούστε:
-- Τα δύο τρίτα της συνολικής υστέρησης δημοσίων εσόδων για ολόκληρη την περσινή χρονιά σημειώθηκαν το τελευταίο τρίμηνο, όταν κυβερνούσε πια το ΠΑΣΟΚ. Στη δική του διακυβέρνηση και εξ αιτίας του…
-- Το ίδιο αυτό τελευταίο τρίμηνο ακύρωσαν εισπράξεις του δημοσίου ή τις μετέθεσαν για την επόμενη χρονιά, το 2010: Όπως συνέβη με τους ημι-υπαίθριους χώρους, τα τέλη κυκλοφορίας και τα σκάφη αναψυχής.
-- Ακόμα στο ίδιο διάστημα του 2009 αύξησαν απότομα τις δαπάνες του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για να εξοικονομήσουν πληρωμές από το επόμενο χρόνο, το 2010.
-- Τέλος, από τη πρώτη τους στιγμή παρέλυσαν ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό με τις απίστευτες καθυστερήσεις διορισμού Γενικών Γραμματέων στα υπουργεία. Κυρίως όμως διέλυσαν τους εισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους.
Κι ύστερα αναρωτιούνται τι τους φταίει που το έλλειμμα έκλεισε ακόμα υψηλότερα από εκεί που το είχαν αρχικά υπολογίσει…
Σίγουρα δεν τους φταίει η Νέα Δημοκρατία…
Φίλες και φίλοι,
Εμείς δεν μασάμε τα λόγια μας. Η προηγούμενη διακυβέρνηση, η δική μας διακυβέρνηση, έκανε σφάλματα. Σοβαρά σφάλματα. Δεν πολέμησε τον κρατισμό, δεν επανίδρυσε το κράτος, δεν έλεγξε το χρέος. Συγκράτησε τα ελλείμματα, αλλά δεν αντέστρεψε τη συσσώρευση χρέους. Διόγκωσε το κράτος, δεν το συρρίκνωσε. Το διατήρησε μη λειτουργικό και αντιπαραγωγικό. Δεν το άλλαξε...
Υποτάχθηκε στην λογική του πολιτικού κόστους.
Κι εφ’ όσον δεν έκανε ό,τι είχε υποσχεθεί κι ό,τι όφειλε να κάνει στην αρχή, όταν είχε άνεση κινήσεων και τη μεγάλη εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, ήταν πολύ δύσκολο να τα κάνει όλα αυτά αργότερα. Όταν πια είχε προκύψει η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση.
Για όλα αυτά οφείλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη από τους οπαδούς μας, από τους ψηφοφόρους μας, από τον Ελληνικό λαό. Γιατί τα υποσχεθήκαμε και δεν τα κάναμε…
Αλλά σίγουρα δεν θα απολογηθούμε σε εκείνους που κι όταν τα προσπάθησαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, εκείνοι τις εμπόδισαν. Και κάθε φορά που η Νέα Δημοκρατία έπαιρνε μια πρωτοβουλία να συμμαζέψει το χάος των δημοσίων οικονομικών, έβγαιναν «στα κεραμίδια» με το πιο αδίστακτο λαϊκισμό.
Το ξαναλέω, παραδώσαμε στο ΠΑΣΟΚ μια κρίση ελλείμματος κοινή σε όλη σχεδόν την Ευρώπη…
Ενώ σήμερα το ΠΑΣΟΚ παραδίδει την Ελλάδα στο ΔΝΤ, με μια κρίση δανεισμού, μοναδική σε όλη την Ευρώπη.
Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ του νεοφιλελεύθερου σοσιαλιστή κ. Παπανδρέου!
Αγωνιστές και αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας,
Από την αρχή εκφράσαμε τη διαφωνία μας με την προοπτική του Διεθνιούς Νομισματικού Ταμείου. Γιατί γνωρίζουμε ότι θα μας επιβάλει νέα μέτρα που δεν τα αντέχει ούτε η Οικονομία μας ούτε η Κοινωνία μας. Κι όλα τα εισπρακτικά μέτρα που επιβάλλονται πια, βαθαίνουν την ύφεση περισσότερο απ’ όσο βελτιώνουν τα δημόσια οικονομικά.
Θέλουμε να αποφύγουμε ένα φαύλο κύκλο: σκληρών μέτρων, μεγαλύτερης ύφεσης που θα φέρει μικρότερα δημόσια έσοδα και θα οδηγήσει σε ακόμα σκληρότερα μέτρα, κι ακόμα μεγαλύτερα ελλείμματα…
Το μεγάλο πρόβλημα της Οικονομίας σήμερα είναι να σπάσουμε αυτό το φαύλο κύκλο!
Αυτό είπαμε από την αρχή. Και προτείναμε άλλο «μίγμα» οικονομικής πολιτικής. Με πιο αποφασιστικά μέτρα για την πάταξη της σπατάλης. Και με συμπλήρωμα, μέτρα μηδενικού ή χαμηλού κόστους για την τόνωση της Οικονομίας.
Πήγαμε όμως και ένα βήμα πιο πέρα: Και ζητήσαμε την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου. Η οποία ανέρχεται σε 300 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ και έχει μηδενική απόδοση! Κι όταν μια χώρα έχει κρίση δανεισμού δεν δικαιούται να αφήνει αναξιοποίητη μια τόσο μεγάλη περιουσία.
Είπαμε ότι η Ελλάδα είναι η πιο πλούσια… υπερχρεωμένη χώρα! Ακούγεται παράδοξο αλλά δεν είναι. Έχουμε πλούτο αναξιοποίητο!
Δεν ζητά, βέβαια, κανείς «να πουλήσουμε ασημικά». Αλλά οφείλουμε να «αξιοποιήσουμε» - δηλαδή να δώσουμε αξία - σε όλη την περιουσία μας, για να βγούμε από τη δεινή θέση.
Κι υπάρχουν τρόποι να το επιτύχουμε αυτό, όχι μόνο μακροπρόθεσμα, αλλά και μεσοπρόθεσμα. Κι αν κινηθούμε άμεσα και συστηματικά, μπορούμε να δούμε χειροπιαστά αποτελέσματα πολύ συντομότερα απ’ ό,τι πιστεύουν πολλοί…
Να λοιπόν, μια από τις κορυφαίες προτάσεις μας. Τέτοιες θέσεις, με συνεχή εμπλουτισμό με νέα μέτρα, νέες πρωτοβουλίες, νέες κατευθύνσεις, θα τις παρουσιάσουμε όταν ανακοινωθεί από τον κ. Παπανδρέου η συμφωνία με το ΔΝΤ. Για την ώρα επιμένουμε στο εξής «τρίπτυχο»:
* Μέτρα τόνωσης της Οικονομίας, άμεσα, ώστε να μείνει ζωντανή η οικονομία μας σήμερα.
* Μέτρα διαρθρωτικά, ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς μας άμεσα, ώστε να μείνει ζωντανή η Οικονομία μας και αύριο.
* Κι άμεσα μέτρα αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, για να βγούμε από την κρίση υπερδανεισμού μεσοπρόθεσμα και να απαλλαγούμε από την ασφυκτική εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ώστε να απαλλαγούμε από τις «υπηρεσίες» του μιαν ώρα αρχύτερα.
Χρειαζόμαστε και τα τρία αυτά στοιχεία πλέον για να σπάσουμε το φαύλο κύκλο.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτε από τα τρία.
Έχει ρίξει «λευκή πετσέτα», μας έχει βάλει υπό κηδεμονία.
Και μας βυθίζει ακόμα περισσότερο στο φαύλο κύκλο…
Στα δύσκολα που έρχονται η νέα Νέα Δημοκρατία πρέπει να διατηρήσει όρθια την Ελπίδα του Ελληνικού λαού. Να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ξανά. Απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ που δεν έχει πλέον άλλη επιλογή από το πώς να πλήξει τη Νέα Δημοκρατία. Πώς να εμποδίσει την κοινωνία να αγκαλιάσει πάλι την Ελπίδα.
Αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια πρόβλημα για μας. Το πρόβλημά μας είναι να δώσουμε στο λαό την Ελπίδα, να πείσουμε για το Σχέδιό μας.
Να μετατρέψουμε το Σχέδιό μας σε Σωτηρία για τον τόπο.
Αγωνιστές και αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας
Η Ελλάδα μπήκε σε κρίσιμη καμπή της Ιστορίας της. Πληρώνει μεγάλες και βαριές αμαρτίες του πολιτικού της συστήματος. Που τώρα καταρρέει κι αυτό.
Ο στόχος μας είναι απλός: Ενώ το ΠΑΣΟΚ, χρόνια τώρα, κολάκευε τα ελαττώματα του ελληνικού λαού, εμείς θα αναδείξουμε τις αρετές του. Και θα τον κάνουμε να πιστέψει ξανά στον εαυτό του και τις δυνάμεις του.
Το ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν καλλιέργησε το λαϊκισμό και τη μισαλλοδοξία, ενώ τώρα καλλιεργεί το φόβο. Εμείς καλλιεργούμε την Αυτοπεποίθηση και την Ελπίδα.
Η νέα πραγματικότητα, όσο δύσκολη κι ανηφορική κι αν είναι, δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε απαισιοδοξία. Ούτε σε εθνική κατάθλιψη. Άλλοι θα οδηγηθούν σε κατάθλιψη. Σε κομματική κατάθλιψη μπαίνει το ΠΑΣΟΚ! Σε εθνική απαισιοδοξία εμείς δεν μπαίνουμε!
Εμείς, αντίθετα, στόχο έχουμε μια νέα εθνική προσπάθεια:
-- Πώς θα πετύχουμε την έξοδο από την κρίση μια ώρα αρχύτερα.
--Πώς θα μπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης σε στέρεες βάσεις, με ανταγωνιστικότητα, μια ώρα αρχύτερα.
-- Και πως στο μεταξύ θα μετριάσουμε τις συνέπειες της κρίσης στην ελληνική κοινωνία.
Γιατί μην κάνετε λάθος: το πρώτο και κορυφαίο μέλημα κάθε σκεπτόμενου Έλληνα σήμερα είναι η ανεργία των νέων Ελλήνων.
Να βοηθήσουμε, λοιπόν, την ελληνική επιχείρηση, να αποτρέψουμε τα «λουκέτα», να σώσουμε όσες θέσεις εργασίας μπορούμε, να συγκρατήσουμε την άνοδο της ανεργίας.
Αλλά για να μείνουμε όρθιοι και για να δώσουμε Ελπίδα στον Ελληνικό λαό, πρέπει να τον πείσουμε ότι ξεπεράσαμε και τις δικές μας αδυναμίες και τα δικά μας ελαττώματα και τα δικά μας «βαρίδια». Ό,τι δηλαδή, μας κρατάει ακόμα πίσω. Ό,τι κάνει ακόμα τον ελληνικό λαό να δυσπιστεί.
Αυτό ακριβώς προχωράμε μέσα από το Συνέδριό μας.
Το πρόβλημά μας δεν είναι το ΠΑΣΟΚ και η μισαλλόδοξη προπαγάνδα του.
Όλα πείθουν ότι ο λαός την απορρίπτει.
Το πρόβλημα είναι να αλλάξουμε εμείς την εικόνα της παράταξής μας. Κι αυτό ήδη προχωράει. Και πρέπει να το επιταχύνουμε.
Η παλιά Νέα Δημοκρατία έκανε λάθη και τα πλήρωσε. Εδώ, όμως, φεύγουμε από το χθες, κάνουμε μια τομή στο χρόνο.
Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω τα πράγματα με το όνομά τους.
Η νέα Νέα Δημοκρατία μας ενώνει όλους και μας δεσμεύει όλους να κοιτάμε μπροστά και να πάμε την Ελλάδα μπροστά.
* Να έχουμε Σχέδιο, όταν οι άλλοι βολοδέρνουν πότε από δω πότε από κει.
* Να έχουμε υπευθυνότητα, όταν οι άλλοι λαϊκίζουν, γιατί άλλη πολιτική δεν ξέρουν.
* Να έχουμε ανατρεπτική αποφασιστικότητα, όταν οι άλλοι διστάζουν, κάνουν πίσω, επαναλαμβάνουν τα ίδια στερεότυπα, ή παραιτούνται απ’ όλα.
* Και να δίνουμε κουράγιο σε όλους τους Έλληνες, όταν οι άλλοι σπέρνουν το φόβο.
Γι’ αυτό κλείνοντας, θέλω να σας πω κάτι μέσα από την καρδιά μου:
Κάθε συνάντησή μου μαζί σας,
κάθε επαφή μου με την οργανωμένη βάση του κόμματος,
αλλά και τους απλούς οπαδούς μας,
είναι για μένα έμπνευση και δύναμη.
Δίπλα σας να ξέρετε ότι σφυρηλατώ μέσα μου την πεποίθηση
για όσα πρέπει να κάνω,
για τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω.
Και θα τις πάρω!
Να μην έχετε καμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Δεν γυρίζω απ’ άκρη σ’ άκρη όλη τη χώρα,
για να παρίσταμαι τυπικά στις προσυνεδριακές διασκέψεις.
Είμαι εδώ για να σας ακούσω.
Είμαι εδώ για να σας πω πως παίρνω τα μηνύματά σας.
Είμαι εδώ για να σας διαβεβαιώσω
πως οι ρήξεις και οι ανατροπές που ζητάτε θα γίνουν πράξη.
Στο τέλος της προσυνεδριακής διαδικασίας, που κορυφώνεται με το Συνέδριο,
βρίσκεται η αφετηρία των μεγάλων ανατροπών,
που απαιτείτε εσείς και η κοινωνία.
Ανατροπές που θα ξαφνιάσουν!
Σας το υπόσχομαι…
Ανατροπές που θα απαλλάξουν το κόμμα
από τα βάρη και τα «βαρίδια» του παρελθόντος
και θα του επιτρέψουν να ξανανοίξει τα φτερά του
σε καθαρούς ουρανούς Ελπίδας, Αισιοδοξίας και Νίκης!
Γιατί η κοινωνία μας περνά δύσκολες ώρες.
Οι πολίτες απογοητευμένοι αγωνιούν.
Η νέα σχέση εμπιστοσύνης
που πρέπει να δημιουργήσουμε με την κοινωνία και τους πολίτες,
απορρίπτει τις γνωστές «λεπτές εσωκομματικές» ισορροπίες
και τα φτιασιδώματα.
Η κοινωνία πια και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά
απορρίπτουν την παλαιοκομματική λογική
που θέλει να γίνουν τόσες αλλαγές, ώστε… τίποτε να μην αλλάξει!
Ο λαός μας και ιδιαίτερα οι δικοί μας οπαδοί, δεν θέλουν απλώς,
απαιτούν ρήξεις και ανατροπές.
Ρήξεις με το χθες.
Και ανατροπές όλων όσων μας παγιδεύουν στο χθες.
Ας γνωρίζουν, λοιπόν, οι πάντες ότι το παρελθόν του καθενός κρίνεται.
Και «ισορροπίες» με το χθες δεν θα κάνω.
Πάω μπροστά και κοιτάω το μέλλον.
Και το πότε θα «κάνω ταμείο», θα το δείτε…
Και ξέρω τι ζητάτε!
Ξέρω τι απαιτεί η κοινωνία!
Μου το δείξατε και σήμερα!
Ξέρω τι πρέπει να κάνω!
Και θα το κάνω…
Αλλάζουμε, προχωράμε, στοχεύουμε, νικάμε!
Αλλάζουμε και προχωράμε μαζί στο δρόμο της ελπίδας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου