«Κατά καιρούς έχουμε μιλήσει ακόμα και για την προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ»!

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλους

Πριν δυο μήνες, σε μια συγκινητική προσπάθεια να τον συμπονέσουμε για το γεγονός ότι «μας παίρνει το κεφάλι», ο κύριος Παπανδρέου έριξε στην πιάτσα - και τα παπαγαλάκια του κήπου του Μαξίμου έσπευσαν να το αναμεταδώσουν ότι τα μέτρα που επέβαλε είναι «έξω από την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ»...
Με αυτή την επικοινωνιακή φούσκα, που μετασχηματίζει σε επίπεδο πολιτικού λόγου όλη τη γελοιότητα του «αμάρτησα για το παιδί μου», ξεμπερδέψαμε σχετικά νωρίς. Αλλά, τώρα
έχουμε τη νέα βερσιόν. Την έχουν επεξεργαστεί τα ίδια επιτελεία της πολιτικής «γενναιότητας»:
Στο ΔΝΤ, λέει το ΠΑΣΟΚ (και αναμεταδίδουν οι παπαγάλοι του) «μας πήγαν οι συντηρητικές δυνάμεις» της Ευρώπης και της Ελλάδας...

Παρακάμπτουμε τα αξιοθρήνητα καμώματα ότι τάχα μου το ΠΑΣΟΚ είναι το «προοδευτικό», που ουδεμία ευθύνη φέρει για τη λεηλασία, για τα δάνεια, για τα χρέη.
Παρακάμπτουμε ακόμα και αυτή την άκρως εξοργιστική τακτική να υποδύονται τις «μωρές παρθένες», λες και αυτοί δε βρέθηκαν ποτέ στο τιμόνι του «Τιτανικού», λες και αυτοί δεν το έπαιξαν ποτέ μαθητευόμενοι μάγοι πάνω από το κεφάλι του ασθενούς στην «εντατική», λες και αυτοί δεν ξέρουν τίποτα από «νέα τζάκια», από «κότερα», από «πάρτι» και από «συντρόφους που πλούτισαν» (κατά τη ρήση της κυρίας Παπανδρέου).
 Ας δούμε, όμως, με φόντο το ΔΝΤ, πόσο πιο... «προοδευτικοί» από τους... «συντηρητικούς», είναι οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ...


Α. Ο κύριος Ντομινίκ Στρος - Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ, στην ίδια Σοσιαλιστική Διεθνή δεν ανήκει, μαζί με τον κ. Παπανδρέου;

Β. Ο κύριος Ντομινίκ δεν είναι το θεωρούμενο «πουλέν» του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας, στις συγκεντρώσεις του οποίου παρευρίσκετο ο κ. Παπανδρέου στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία; Γ. Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι αυτός που στις 11 του Φλεβάρη 2010, δήλωνε από τις Βρυξέλλες;:

«Πρώτα απ' όλα, να ξέρετε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη από καιρό ζητήσει τη συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο .Εμείς θα είμαστε πρόθυμοι και θα είναι και χρήσιμη αυτή η συνεργασία μας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο . Πρώτα απ' όλα, όχι προ μηνός, αλλά προ διμήνου και εγώ ζήτησα προσωπικά από τον Ντομινίκ Στρος - Καν την αρωγή του . Είμαι σε άμεση επαφή με τον Ντομινίκ Στρος - Καν και, χωρίς αμφιβολία, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως ξέρετε, έχει αντιμετωπίσει πολλαπλώς τέτοιου είδους κρίσεις, βέβαια εκτός Ευρωζώνης»!

Αλήθεια, ήταν η «συντηρητική» Μέρκελ που υποχρέωσε τον κ. Παπανδρέου να ζητά εδώ και μήνες (!) και συγκεκριμένα - σύμφωνα με την ομολογία του - από το Δεκέμβρη του 2009 (!), την «αρωγή» του ΔΝΤ;...

Δ. Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι που, με τη στάση του και με τις δηλώσεις κατά την επίσκεψή του στην Ουγγαρία, τροφοδοτούσε πρωτοσέλιδα, όπως της «Ελευθεροτυπίας» στις 16 του Μάρτη, όπου καταγράφονταν τα εξής;:

«Γ. Παπανδρέου: Εμπρακτη βοήθεια έως τις 25 Μαρτίου, αλλιώς ΔΝΤ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου άφησε να εννοηθεί ότι η Ελλάδα θα καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εάν δεν ικανοποιηθεί από τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών, στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου».

Ε. Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι που ανήμερα της 25ης Μάρτη υποδέχτηκε την απόφαση των Βρυξελλών περί «μηχανισμού σωτηρίας» με τη συμμετοχή του ΔΝΤ με τα παρακάτω λόγια:

«Η Ελλάδα του ευρώ είναι ασφαλής. Και η Ευρώπη έκανε επίσης ένα μεγάλο βήμα. Σήμερα, δεν πήραμε μόνο αποφάσεις για την Ελλάδα. Η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ενωση βρέθηκε μπροστά σε μια τεράστια πρόκληση και στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων».

ΣΤ. Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι αυτός που ακριβώς την επόμενη μέρα δήλωσε:

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση αντιμετώπισε, πρόσφατα, μια τεράστια πρόκληση. Πιστεύω ότι ανταποκρίθηκε με αποφασιστικότητα και ισχυρή βούληση. Εμείς, οι Ευρωπαίοι ηγέτες, καταφέραμε να διαφυλάξουμε την Ενωσή μας και το κοινό μας νόμισμα (...) Καταλήξαμε σε ένα πολύ σημαντικό, πολύ ικανοποιητικό αποτέλεσμα, έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό, με μειοψηφική συμμετοχή του ΔΝΤ. Ο μηχανισμός αυτός εγγυάται την χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ευρωζώνης».

Και όχι μόνο αυτό, αλλά συμπλήρωσε κιόλας:

«Θέλω όμως να πω κάτι, σε σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οπως ξέρετε, κατά καιρούς έχουμε μιλήσει ακόμα και για την προσφυγή της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο»! (Γιώργος Παπανδρέου, 26 του Μάρτη 2010).

Μήπως, όμως, οι σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με το ΔΝΤ συνιστούν ένα «στιγμιαίο αδίκημα»;

Αλλά πόσο «στιγμιαίο» μπορεί να θεωρείται ένα «φλερτ» που ξεκίνησε εδώ και δύο (!) σχεδόν χρόνια;

1. Ηταν ο κ. Σημίτης ο οποίος μιλώντας στη Βουλή (18 του Δεκέμβρη 2008), είπε:
«...γι' αυτό πιστεύουν (σ.σ.: στην ΕΕ) ότι η Ελλάδα καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητα εκείνου, του ΔΝΤ, και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».

2. Ηταν ο κ. Βερελής που μιλώντας στη Βουλή (20 του Δεκέμβρη 2008), είπε:

«Οι διεθνείς αγορές είναι βέβαιες ότι θα υπάρξει αλλαγή κυβέρνησης και ο λόγος αυτός θα είναι που θα υποστυλωθεί, σε κάποιο βαθμό, η εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών και θα σταματήσει αυτός ο επικίνδυνος δρόμος προς το ΔΝΤ».

3. Κι αν ευσταθεί ότι ναι μεν το ΠΑΣΟΚ ήταν που πρώτο έθεσε το ΔΝΤ στην «ατζέντα», αλλά οι κ. κ. Σημίτης και Βερελής το έθεσαν ως «κίνδυνο», τότε τι να πει κανείς για τις δηλώσεις του Αλέκου Παπαδόπουλου;

Απολαύστε (Πρακτικά Βουλής, 20/12/2008):

«...η σημερινή κρίση συναντάει μια χώρα χωρίς παραγωγική βάση, με αποξηραμένες παραγωγικές δυνατότητες (...). Αγαπητοί φίλοι, το θέμα δεν είναι αν θα μπούμε σε διαδικασία διεθνούς οικονομικού ελέγχου. Επειδή (...) εγώ θα έλεγα μήπως στην κατάσταση που είμαστε, εμείς να ζητήσουμε ένα διεθνή οικονομικό έλεγχο...»!

ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ:

Αυτοί που μιλούσαν περί «ισχυρής Ελλάδας», την ίδια ώρα «αποξήραιναν» τη χώρα!
Που την άφησαν «χωρίς παραγωγική βάση» κι όμως φτάνουν να επικαλούνται το ίδιο τους το «δημιούργημα» για να ποζάρουν σαν «σωτήρες»!
Αλλά η νέα αποστολή που έχουν αναλάβει είναι τόσο βρώμικη, τόσο απάνθρωπη, που για να τη φέρουν σε πέρας, για να υλοποιήσουν τον προαποφασισμένο ταξικό κανιβαλισμό, τους χρειάζεται να επιστρατεύσουν τη θεωρία της «έξωθεν πίεσης» εκ μέρους του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της ΕΕ.
Ολων εκείνων, δηλαδή, που οι ίδιοι τους έφεραν στην Ελλάδα, οι ίδιοι τους υπηρετούν και οι ίδιοι συναποφασίζουν μαζί τους, εδώ και δεκαετίες!


* Το διαβάσαμε στο http://resaltomag.blogspot.com