Δ. Δασκαλόπουλος: Ο λόγος μου απειλεί τα προνόμια της εξουσίας

Ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος δεν μασάει τα λόγια του. Γνωρίζει πολύ καλά τι λέει και μελετάει προσεκτικά το που και το γιατί «χτυπάει» αυτό που θέλει να «χτυπήσει» στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία. Αυτός είναι και ο λόγος που ομόφωνα το σώμα των νέων και των «γερόντων» του  ΣΕΒ τον «υποχρέωσε» να κρατήσει το τιμόνι του ΣΕΒ μέχρι το 2012 (που θα κορυφωθεί η κρίση) και «με οψιόν» μάλιστα   (όπως εγκυρότατα γνωρίζω) άλλη μια διετία. Για τον ίδιο λόγο και παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του, τον  έπεισα να επανέλθει στα επίμαχα σημεία της ομιλίας του δίδοντας ερμηνείες αλλά και απαντήσεις στον ορυμαγδό των επικρίσεων που δέχθηκε από τον πολιτικό κόσμο εντός και εκτός Βουλής.

Συνέντευξη στον Γιώργο Κράλογλου

- Γιατί προκαλέσατε τον πολιτικό κόσμο κ. Δασκαλόπουλε με την ομιλία σας στην Γενική Συνέλευση. Ήταν κατάλληλη στιγμή;

Είπα τις απόψεις μου, που είναι σταθερές. Πιστεύω ότι το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης είναι συνυφασμένο με το κρατικοδίαιτο, πελατειακό μοντέλο της μεταπολίτευσης.  Είναι ένα μοντέλο που αποσυντίθεται, έχοντας οδηγήσει τη χώρα από την ευημερία με δανεικά στην πτώχευση.  Το ερώτημα που έθεσα και στη γενική μας συνέλευση είναι απλό:  μπορεί ένα κρατικοδίαιτο πολιτικό σύστημα να απεξαρτηθεί από το κράτος το οποίο εξέθρεψε για να το εκτρέφει;  Σε όλο το φάσμα του πολιτικού προσωπικού υπάρχουν εκείνοι που νιώθουν ότι η αναγκαία συρρίκνωση του κράτους και η ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας απειλεί τα προνόμιά τους, την εξουσία τους, τη θέση τους.  Αυτοί αποτελούν την τροχοπέδη ενός πολιτικού συστήματος που συνειδητοποιεί σήμερα ότι πρέπει να αλλάξει για να μη βουλιάξει...

- Καλώς. Αλλά να περάσουμε στην ουσία. Το πρόβλημα είναι το πολιτικό μοντέλο;

Πρόκειται ευρύτερα για χρεοκοπημένο μοντέλο κοινωνικής λειτουργίας,  που είναι ασφαλώς προϊόν και συλλογικής ευθύνης.  Ουδείς αναμάρτητος.  Η πολιτική είναι σύμφυτη με την οικονομία και την κοινωνία.  Αλλά, στον τόπο μας, οι πολιτικοί κρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια και το μαχαίρι και το πεπόνι.  Φυσικό είναι λοιπόν να τους βαρύνει και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.  Αυτοί διαχειρίζονται την εντολή του λαού ασκώντας εξουσία και διαφεντεύοντας το τεράστιο κράτος.   Αυτοί είναι συνεπώς οι κατεξοχήν υπόλογοι για τη σημερινή κατάσταση. Φυσικό είναι από τους πολιτικούς να ζητούν πρώτα – πρώτα οι πολίτες αναγνώριση ευθυνών, αλλά και δείγματα μιας καινούριας πολιτικής αντίληψης και πρακτικής.

 

- Πιστεύετε όμως ότι είναι δουλειά του ΣΕΒ να κάνει πολιτικές παρεμβάσεις  της μορφής αυτής;

Ο ΣΕΒ παρεμβαίνει με δυνατή και καθαρή φωνή εν ονόματι της επιχειρηματικότητας στα μεγάλα ζητήματα που αφορούν οικονομία και την κοινωνία μας.  Έτσι εννοούμε τον θεσμικό μας ρόλο.  Η φωνή μας ξενίζει μόνο εκείνους που θεωρούν ότι ο ΣΕΒ οφείλει να μένει έγκλειστος σ’ ένα στενά συντεχνιακό ρόλο, επιδιώκοντας στην καλύτερη περίπτωση να διεκδικεί παροχές και χάρες από την εκάστοτε εξουσία.  Έτσι μας θέλουν όσοι επιμένουν να μας βλέπουν ως μία κλειστή κάστα ανθρώπων και συμφερόντων, ως μία «καμαρίλα» οικονομικής εξουσίας, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνία και, πάντως, κανένα δικαίωμα να απευθύνεται σ’ αυτήν.

- Άρα έχετε και γι΄ αυτά τα σχόλια κάποια απάντηση...

Σε όσους διατηρούν τέτοια άποψη, απαντώ ευθέως: Έχουμε όχι απλώς θεσμικό δικαίωμα, αλλά κοινωνικό χρέος και ευθύνη να παρεμβαίνουμε στα ζωτικά ζητήματα, στα μεγάλα προβλήματα, που αφορούν την πορεία της οικονομίας, την πρόοδο της κοινωνίας, την προοπτική του τόπου.  Ρισκάρουμε, επενδύουμε, πληρώνουμε φόρους, δίνουμε δουλειές.  Οι πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις μας αντιστοιχούν στο οικονομικό και κοινωνικό μας βάρος.

- Υπάρχει συνεπώς κατά την άποψή σας ένα «δια ταύτα» . Ποιο είναι αυτό;

Υπό τις σημερινές συνθήκες, η αποσύνθεση του μεταπολιτευτικού κράτους υπαγορεύει την ανάγκη ενός συνολικού επαναπροσδιορισμού.  Και η κεντρική διαχωριστική γραμμή σήμερα, στον τόπο αυτόν, σε τούτη την οριακή καμπή, είναι ανάμεσα στην κρατικοδίαιτη Ελλάδα και στην Ελλάδα της ελεύθερης δημιουργίας.  Ανάμεσα στην Ελλάδα της στασιμότητας και στην Ελλάδα της πρωτοβουλίας.  Ανάμεσα στην Ελλάδα των αγκυλώσεων και στην Ελλάδα των εξελίξεων.

- Και έχει ρόλο σ΄ αυτά η επιχειρηματική κοινότητα;

Σήμερα, που η κοινωνία μας βιώνει τον φόβο, την ανασφάλεια, την αγωνία μιας πρωτόγνωρης κρίσης, η ιδιωτική οικονομία είναι το μόνο πεδίο μιας νέας ανάπτυξης.  Οι σύγχρονες παραγωγικές δυνάμεις είναι οι μόνες που μπορούν να δημιουργήσουν ανάπτυξη και πλούτο, να αιμοδοτήσουν το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, να ανασυγκροτήσουν πάνω στην καμένη γη της δημόσιας οικονομίας μια σύγχρονη, δυναμική οικονομία, ικανή να προσφέρει προοπτική και προκοπή σε όλους. Τι χρειάζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία για να κάνει τη διαφορά;  Κατάλυση του πελατειακού κράτους, υλοποίηση ριζικών θεσμικών αλλαγών, άρση όλων εκείνων των εμποδίων που συντηρούν έναν επιχειρηματικό μεσαίωνα στη χώρα μας.

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 15ης Μαΐου

 

 

Capital.gr

Με πρόσφατες δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Deutsche Bank ανησυχεί οτι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. «Στο εάν η Ελλάδα είναι σε θέση σε αυτό το διάστημα να συγκεντρώσει τη δύναμη (για να υλοποιήσει το πρόγραμμα μέτρων), έχω τις αμφιβολίες μου», είπε ο Ackermann, μιλώντας σε γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό.

Απαιτούνται «απίστευτες προσπάθειες», πρόσθεσε.Ταυτόχρονα ο ίδιος δήλωσε οτι το πακέτο “διάσωσης¨ της Ελλάδας μάλλον έρχεται λίγο αργά. «Μόλις δημιουργηθεί ένα momentum στην αγορά (σε βάρος της Ελλάδας), αυτό είναι σαν ένα κύμα που έρχεται κατά πάνω σου. Και βέβαια, το να σταματήσεις το κύμα είναι δύσκολο».

Ο ίδιος επεξεργάζεται διάφορες σωτηρίες της Ελλάδας μέσω γερμανικών εταιρειών, τραπεζών και πιστωτικών ινστιτούτων. Σύμφωνα με τους γερμανικούς Financial Times, ο Josef Ackermann έχει ξεκινήσει την συλλογή προσφορών από γερμανικές εταιρείες για την βοήθεια προς την Ελλάδα, μετά από παράκληση του υπουργού των Οικονομικών κ. Schaeuble. Μεταξύ άλλων έχει επίσης ζητήσει συνεισφορά από την Daimler AG και την… Siemens AG.

Νέος  κύκλος ανησυχιών άρχισε με τις δηλώσεις αυτές και οι παραπάνω πληροφορίες δόθηκαν από το σύνολο του ελληνικού τύπου. Ο διεθνής τύπος κατέκρινε τον Ackermann για τις δηλώσεις αυτές λέγοντας περίπου, οτι και οι Financial Times για τις κατά καιρούς δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου : ¨Η σιωπή ειναι χρυσός¨.

Και καλά ο κ. Παπανδρέου, ειναι όμως δυνατόν, ο άνθρωπος που διευθύνει την Deutsch Bank να μην ξέρει αν και πότε η σιωπή ειναι χρυσός ; Περίεργος τύπος αυτός ο Ackermann. Ήρθε, δεν μάθαμε πότε τι είπε και απήλθε. Κατά καιρούς επικρίνει την γερμανική κυβέρνηση για καθυστέρηση στο θέμα της Ελλάδας, ψάχνει λεφτά να μας δανείσει και ανησυχεί και δεν ξέρει πότε πρέπει να σιωπήσει. Σχεδόν κανείς στον παγκόσμιο τύπο δεν συσχέτισε τις δηλώσεις του κ. Ackermann με άλλες πληροφορίες για το άτομο και τις σχέσεις του.

Το 2007 ο κ. Ackermann προσέλαβε ως σύμβουλο επενδυτών και νομισματικών θεμάτων τον κ. Alain Greenspan, πρόεδρο της Αμερικανικής κεντρική τράπεζας (Federal reserve)που μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί. Αν και πολλοί θεωρούν το ρόλο του ύποπτο στην έλευση και τους χειρισμούς της παγκόσμιας πιστωτικής κρίσης, ο κ. Ackermann, σε  σχετική δήλωση του έλεγε τότε : ¨Ο Δρ. Greenspan, ως ένας από τους αρχιτέκτονες του σύγχρονου χρηματοοικονομικού συστήματος, διαθέτει μια μοναδική οπτική γωνία η οποία μπορεί να βοηθήσει τους πελάτες μας, να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις διαχείρισης κινδύνων. ". Επί εποχής ο κ. Greenspan συμβούλευε επίσης  την Goldman Sachs και άλλες επενδυτικές τράπεζες.

Την επόμενη χρονιά 2008 ο κ. Αlain Greenspan, πρώην Πρόεδρος της FED επί 18 χρονιά, το είπαμε,προσελήφθη ως Σύμβουλος (Advisory Board) από τον κ. Paulson, του ομώνυμου found που έπαιξε με την συνενοχή της Goldman Sachs, στην κατάρρευση του αμερικανικού ασφαλιστικού κολοσσού AIG και της κρίσης του στεγαστικού πιστωτικού τομέα στις ηνωμένες πολιτείες. Ο γνωστός κερδοσκόπος κ. Paulson, που μαζί του ασχολείται ο κ. Τράγκας επιμένοντας ορθά οτι ούτε κερδοσκόπος ειναι ούτε μόνος του αλλά ποιος τον ακούει, έλεγε για τον κ. Greenspan : "Η θέση του Δρ Greenspan ως προέδρου της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας επί 18 χρόνια, μέσα από πολλαπλούς κύκλους της αγοράς, του δίνει μια μοναδική οπτική γωνία με την οποία θα βοηθήσει τις επενδυτικές μας ομάδες στη λήψη σημαντικών αποφάσεων."

Στις πρόσφατες έρευνες του Αμερικανικού Κογκρέσου, ο κ. Greenspan, καταθέτει ως μάρτυρας υπεράσπισης της Golman  Sachs η οποία κατά τη γνώμη του δεν φέρθηκε ανέντιμα. Τι ακριβώς συμβαίνει ; Δεν υπάρχει καμιά συνωμοσία κερδοσκόπων η εβραίων η τραπεζών. Υπάρχει μια βασική αλήθεια.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν θέλει ακόμα να σταματήσει η σπέκουλα που άνοιξε με την Ελλάδα. Θέλει να συνεχιστεί με στόχο την Ισπανία, την Πορτογαλία, και θέλει επίσης να επιβάλλει τις μισθολογικές και κοινωνικές επιλογές του στη Γαλλία, την Γερμανία στην, καρδιά της ευρωζώνης.

Οποία και αν ειναι η έκβαση  και η Deutsch Bank, και ο κύριος Paulson, και οι υπόλοιποι Goldman, θα βγάλουν τρελά λεφτά από την συνέχιση αυτού του δράματος της Ελλάδας, που έγινε ήδη το δράμα του ευρώ.Είτε η κατάσταση ξεφύγει από κάθε έλεγχο, είτε σταματήσει στο σημείο που οι τράπεζες αποφασίσουν (και οι κερδοσκόποι, το ίδιο ειναι), ο κ. Ackermann αλλά και ο κ. Paulson, θα έχουν κερδίσει τεράστια ποσά, το ίδιο και οι τράπεζες που εκπροσωπούν είτε, λέγονται κρατικές, είτε λέγονται επενδυτικές η κερδοσκοπικές. Ένα και το ίδιο περιβάλλον ειναι.

Δεν ειναι προφανώς από αφέλεια που ο κ. Ackermann αναρωτιέται μεγαλοφώνως αν η Ελλάδα τα καταφέρει. Βέβαια τίποτα δεν ελέγχεται μέχρι τέλους, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει, αλλά δεν μπορεί κανείς να αναμένει από τις τράπεζες να ελέγξουν αυτό που οι ίδιοι οι πολιτικοί άφησαν να ξεφύγει.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει ξεφύγει παντός ελέγχου των κυβερνήσεων και αυτή ειναι η ουσία του προβλήματος. Στην πραγματικότητα η ύπαρξη του νομίσματος έχει εκχωρηθεί και οι σημερινές εξουσίες του χρηματοοικονομικού συστήματος υπερβαίνουν τους χειρότερους εφιάλτες του Μαρξ και των επιγόνων του.

Εάν δεν επανακρατικοποιηθεί, είτε σε επίπεδο εθνικών κρατών, είτε σε επίπεδο υπερεθνικών οργανισμών τύπου ευρωζώνης, η παράγωγη και η διάθεση του χρήματος, εάν δεν ελεγχθεί αυστηρότατα το πιστωτικό χρήμα και η σχέση του με τα ίδια κεφάλαια αυτών που το διαχειρίζονται, ο αιώνας θα γνωρίσει κρίσεις που μπροστά τους το κραχ του 29 θα φαίνεται επιτραπέζιο παιχνίδι.

περισσότερα Sxolioblog: Οι κερδοσκόποι, οι τράπεζες και η χαμένη τιμή της πολιτικής http://to-sxolio.blogspot.com/2010/05/deutsche-bank.html#ixzz0oAYpR3X3

Με πρόσφατες δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Deutsche Bank ανησυχεί οτι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. «Στο εάν η Ελλάδα είναι σε θέση σε αυτό το διάστημα να συγκεντρώσει τη δύναμη (για να υλοποιήσει το πρόγραμμα μέτρων), έχω τις αμφιβολίες μου», είπε ο Ackermann, μιλώντας σε γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό.

Απαιτούνται «απίστευτες προσπάθειες», πρόσθεσε.Ταυτόχρονα ο ίδιος δήλωσε οτι το πακέτο “διάσωσης¨ της Ελλάδας μάλλον έρχεται λίγο αργά. «Μόλις δημιουργηθεί ένα momentum στην αγορά (σε βάρος της Ελλάδας), αυτό είναι σαν ένα κύμα που έρχεται κατά πάνω σου. Και βέβαια, το να σταματήσεις το κύμα είναι δύσκολο».

Ο ίδιος επεξεργάζεται διάφορες σωτηρίες της Ελλάδας μέσω γερμανικών εταιρειών, τραπεζών και πιστωτικών ινστιτούτων. Σύμφωνα με τους γερμανικούς Financial Times, ο Josef Ackermann έχει ξεκινήσει την συλλογή προσφορών από γερμανικές εταιρείες για την βοήθεια προς την Ελλάδα, μετά από παράκληση του υπουργού των Οικονομικών κ. Schaeuble. Μεταξύ άλλων έχει επίσης ζητήσει συνεισφορά από την Daimler AG και την… Siemens AG.

Νέος  κύκλος ανησυχιών άρχισε με τις δηλώσεις αυτές και οι παραπάνω πληροφορίες δόθηκαν από το σύνολο του ελληνικού τύπου. Ο διεθνής τύπος κατέκρινε τον Ackermann για τις δηλώσεις αυτές λέγοντας περίπου, οτι και οι Financial Times για τις κατά καιρούς δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου : ¨Η σιωπή ειναι χρυσός¨.

Και καλά ο κ. Παπανδρέου, ειναι όμως δυνατόν, ο άνθρωπος που διευθύνει την Deutsch Bank να μην ξέρει αν και πότε η σιωπή ειναι χρυσός ; Περίεργος τύπος αυτός ο Ackermann. Ήρθε, δεν μάθαμε πότε τι είπε και απήλθε. Κατά καιρούς επικρίνει την γερμανική κυβέρνηση για καθυστέρηση στο θέμα της Ελλάδας, ψάχνει λεφτά να μας δανείσει και ανησυχεί και δεν ξέρει πότε πρέπει να σιωπήσει. Σχεδόν κανείς στον παγκόσμιο τύπο δεν συσχέτισε τις δηλώσεις του κ. Ackermann με άλλες πληροφορίες για το άτομο και τις σχέσεις του.

Το 2007 ο κ. Ackermann προσέλαβε ως σύμβουλο επενδυτών και νομισματικών θεμάτων τον κ. Alain Greenspan, πρόεδρο της Αμερικανικής κεντρική τράπεζας (Federal reserve)που μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί. Αν και πολλοί θεωρούν το ρόλο του ύποπτο στην έλευση και τους χειρισμούς της παγκόσμιας πιστωτικής κρίσης, ο κ. Ackermann, σε  σχετική δήλωση του έλεγε τότε : ¨Ο Δρ. Greenspan, ως ένας από τους αρχιτέκτονες του σύγχρονου χρηματοοικονομικού συστήματος, διαθέτει μια μοναδική οπτική γωνία η οποία μπορεί να βοηθήσει τους πελάτες μας, να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις διαχείρισης κινδύνων. ". Επί εποχής ο κ. Greenspan συμβούλευε επίσης  την Goldman Sachs και άλλες επενδυτικές τράπεζες.

Την επόμενη χρονιά 2008 ο κ. Αlain Greenspan, πρώην Πρόεδρος της FED επί 18 χρονιά, το είπαμε,προσελήφθη ως Σύμβουλος (Advisory Board) από τον κ. Paulson, του ομώνυμου found που έπαιξε με την συνενοχή της Goldman Sachs, στην κατάρρευση του αμερικανικού ασφαλιστικού κολοσσού AIG και της κρίσης του στεγαστικού πιστωτικού τομέα στις ηνωμένες πολιτείες. Ο γνωστός κερδοσκόπος κ. Paulson, που μαζί του ασχολείται ο κ. Τράγκας επιμένοντας ορθά οτι ούτε κερδοσκόπος ειναι ούτε μόνος του αλλά ποιος τον ακούει, έλεγε για τον κ. Greenspan : "Η θέση του Δρ Greenspan ως προέδρου της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας επί 18 χρόνια, μέσα από πολλαπλούς κύκλους της αγοράς, του δίνει μια μοναδική οπτική γωνία με την οποία θα βοηθήσει τις επενδυτικές μας ομάδες στη λήψη σημαντικών αποφάσεων."

Στις πρόσφατες έρευνες του Αμερικανικού Κογκρέσου, ο κ. Greenspan, καταθέτει ως μάρτυρας υπεράσπισης της Golman  Sachs η οποία κατά τη γνώμη του δεν φέρθηκε ανέντιμα. Τι ακριβώς συμβαίνει ; Δεν υπάρχει καμιά συνωμοσία κερδοσκόπων η εβραίων η τραπεζών. Υπάρχει μια βασική αλήθεια.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν θέλει ακόμα να σταματήσει η σπέκουλα που άνοιξε με την Ελλάδα. Θέλει να συνεχιστεί με στόχο την Ισπανία, την Πορτογαλία, και θέλει επίσης να επιβάλλει τις μισθολογικές και κοινωνικές επιλογές του στη Γαλλία, την Γερμανία στην, καρδιά της ευρωζώνης.

Οποία και αν ειναι η έκβαση  και η Deutsch Bank, και ο κύριος Paulson, και οι υπόλοιποι Goldman, θα βγάλουν τρελά λεφτά από την συνέχιση αυτού του δράματος της Ελλάδας, που έγινε ήδη το δράμα του ευρώ.Είτε η κατάσταση ξεφύγει από κάθε έλεγχο, είτε σταματήσει στο σημείο που οι τράπεζες αποφασίσουν (και οι κερδοσκόποι, το ίδιο ειναι), ο κ. Ackermann αλλά και ο κ. Paulson, θα έχουν κερδίσει τεράστια ποσά, το ίδιο και οι τράπεζες που εκπροσωπούν είτε, λέγονται κρατικές, είτε λέγονται επενδυτικές η κερδοσκοπικές. Ένα και το ίδιο περιβάλλον ειναι.

Δεν ειναι προφανώς από αφέλεια που ο κ. Ackermann αναρωτιέται μεγαλοφώνως αν η Ελλάδα τα καταφέρει. Βέβαια τίποτα δεν ελέγχεται μέχρι τέλους, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει, αλλά δεν μπορεί κανείς να αναμένει από τις τράπεζες να ελέγξουν αυτό που οι ίδιοι οι πολιτικοί άφησαν να ξεφύγει.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει ξεφύγει παντός ελέγχου των κυβερνήσεων και αυτή ειναι η ουσία του προβλήματος. Στην πραγματικότητα η ύπαρξη του νομίσματος έχει εκχωρηθεί και οι σημερινές εξουσίες του χρηματοοικονομικού συστήματος υπερβαίνουν τους χειρότερους εφιάλτες του Μαρξ και των επιγόνων του.

Εάν δεν επανακρατικοποιηθεί, είτε σε επίπεδο εθνικών κρατών, είτε σε επίπεδο υπερεθνικών οργανισμών τύπου ευρωζώνης, η παράγωγη και η διάθεση του χρήματος, εάν δεν ελεγχθεί αυστηρότατα το πιστωτικό χρήμα και η σχέση του με τα ίδια κεφάλαια αυτών που το διαχειρίζονται, ο αιώνας θα γνωρίσει κρίσεις που μπροστά τους το κραχ του 29 θα φαίνεται επιτραπέζιο παιχνίδι.

περισσότερα Sxolioblog: Οι κερδοσκόποι, οι τράπεζες και η χαμένη τιμή της πολιτικής http://to-sxolio.blogspot.com/2010/05/deutsche-bank.html#ixzz0oAYpR3X3

Με πρόσφατες δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Deutsche Bank ανησυχεί οτι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. «Στο εάν η Ελλάδα είναι σε θέση σε αυτό το διάστημα να συγκεντρώσει τη δύναμη (για να υλοποιήσει το πρόγραμμα μέτρων), έχω τις αμφιβολίες μου», είπε ο Ackermann, μιλώντας σε γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό.

Απαιτούνται «απίστευτες προσπάθειες», πρόσθεσε.Ταυτόχρονα ο ίδιος δήλωσε οτι το πακέτο “διάσωσης¨ της Ελλάδας μάλλον έρχεται λίγο αργά. «Μόλις δημιουργηθεί ένα momentum στην αγορά (σε βάρος της Ελλάδας), αυτό είναι σαν ένα κύμα που έρχεται κατά πάνω σου. Και βέβαια, το να σταματήσεις το κύμα είναι δύσκολο».

Ο ίδιος επεξεργάζεται διάφορες σωτηρίες της Ελλάδας μέσω γερμανικών εταιρειών, τραπεζών και πιστωτικών ινστιτούτων. Σύμφωνα με τους γερμανικούς Financial Times, ο Josef Ackermann έχει ξεκινήσει την συλλογή προσφορών από γερμανικές εταιρείες για την βοήθεια προς την Ελλάδα, μετά από παράκληση του υπουργού των Οικονομικών κ. Schaeuble. Μεταξύ άλλων έχει επίσης ζητήσει συνεισφορά από την Daimler AG και την… Siemens AG.

Νέος  κύκλος ανησυχιών άρχισε με τις δηλώσεις αυτές και οι παραπάνω πληροφορίες δόθηκαν από το σύνολο του ελληνικού τύπου. Ο διεθνής τύπος κατέκρινε τον Ackermann για τις δηλώσεις αυτές λέγοντας περίπου, οτι και οι Financial Times για τις κατά καιρούς δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου : ¨Η σιωπή ειναι χρυσός¨.

Και καλά ο κ. Παπανδρέου, ειναι όμως δυνατόν, ο άνθρωπος που διευθύνει την Deutsch Bank να μην ξέρει αν και πότε η σιωπή ειναι χρυσός ; Περίεργος τύπος αυτός ο Ackermann. Ήρθε, δεν μάθαμε πότε τι είπε και απήλθε. Κατά καιρούς επικρίνει την γερμανική κυβέρνηση για καθυστέρηση στο θέμα της Ελλάδας, ψάχνει λεφτά να μας δανείσει και ανησυχεί και δεν ξέρει πότε πρέπει να σιωπήσει. Σχεδόν κανείς στον παγκόσμιο τύπο δεν συσχέτισε τις δηλώσεις του κ. Ackermann με άλλες πληροφορίες για το άτομο και τις σχέσεις του.

Το 2007 ο κ. Ackermann προσέλαβε ως σύμβουλο επενδυτών και νομισματικών θεμάτων τον κ. Alain Greenspan, πρόεδρο της Αμερικανικής κεντρική τράπεζας (Federal reserve)που μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί. Αν και πολλοί θεωρούν το ρόλο του ύποπτο στην έλευση και τους χειρισμούς της παγκόσμιας πιστωτικής κρίσης, ο κ. Ackermann, σε  σχετική δήλωση του έλεγε τότε : ¨Ο Δρ. Greenspan, ως ένας από τους αρχιτέκτονες του σύγχρονου χρηματοοικονομικού συστήματος, διαθέτει μια μοναδική οπτική γωνία η οποία μπορεί να βοηθήσει τους πελάτες μας, να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις διαχείρισης κινδύνων. ". Επί εποχής ο κ. Greenspan συμβούλευε επίσης  την Goldman Sachs και άλλες επενδυτικές τράπεζες.

Την επόμενη χρονιά 2008 ο κ. Αlain Greenspan, πρώην Πρόεδρος της FED επί 18 χρονιά, το είπαμε,προσελήφθη ως Σύμβουλος (Advisory Board) από τον κ. Paulson, του ομώνυμου found που έπαιξε με την συνενοχή της Goldman Sachs, στην κατάρρευση του αμερικανικού ασφαλιστικού κολοσσού AIG και της κρίσης του στεγαστικού πιστωτικού τομέα στις ηνωμένες πολιτείες. Ο γνωστός κερδοσκόπος κ. Paulson, που μαζί του ασχολείται ο κ. Τράγκας επιμένοντας ορθά οτι ούτε κερδοσκόπος ειναι ούτε μόνος του αλλά ποιος τον ακούει, έλεγε για τον κ. Greenspan : "Η θέση του Δρ Greenspan ως προέδρου της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας επί 18 χρόνια, μέσα από πολλαπλούς κύκλους της αγοράς, του δίνει μια μοναδική οπτική γωνία με την οποία θα βοηθήσει τις επενδυτικές μας ομάδες στη λήψη σημαντικών αποφάσεων."

Στις πρόσφατες έρευνες του Αμερικανικού Κογκρέσου, ο κ. Greenspan, καταθέτει ως μάρτυρας υπεράσπισης της Golman  Sachs η οποία κατά τη γνώμη του δεν φέρθηκε ανέντιμα. Τι ακριβώς συμβαίνει ; Δεν υπάρχει καμιά συνωμοσία κερδοσκόπων η εβραίων η τραπεζών. Υπάρχει μια βασική αλήθεια.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν θέλει ακόμα να σταματήσει η σπέκουλα που άνοιξε με την Ελλάδα. Θέλει να συνεχιστεί με στόχο την Ισπανία, την Πορτογαλία, και θέλει επίσης να επιβάλλει τις μισθολογικές και κοινωνικές επιλογές του στη Γαλλία, την Γερμανία στην, καρδιά της ευρωζώνης.

Οποία και αν ειναι η έκβαση  και η Deutsch Bank, και ο κύριος Paulson, και οι υπόλοιποι Goldman, θα βγάλουν τρελά λεφτά από την συνέχιση αυτού του δράματος της Ελλάδας, που έγινε ήδη το δράμα του ευρώ.Είτε η κατάσταση ξεφύγει από κάθε έλεγχο, είτε σταματήσει στο σημείο που οι τράπεζες αποφασίσουν (και οι κερδοσκόποι, το ίδιο ειναι), ο κ. Ackermann αλλά και ο κ. Paulson, θα έχουν κερδίσει τεράστια ποσά, το ίδιο και οι τράπεζες που εκπροσωπούν είτε, λέγονται κρατικές, είτε λέγονται επενδυτικές η κερδοσκοπικές. Ένα και το ίδιο περιβάλλον ειναι.

Δεν ειναι προφανώς από αφέλεια που ο κ. Ackermann αναρωτιέται μεγαλοφώνως αν η Ελλάδα τα καταφέρει. Βέβαια τίποτα δεν ελέγχεται μέχρι τέλους, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει, αλλά δεν μπορεί κανείς να αναμένει από τις τράπεζες να ελέγξουν αυτό που οι ίδιοι οι πολιτικοί άφησαν να ξεφύγει.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει ξεφύγει παντός ελέγχου των κυβερνήσεων και αυτή ειναι η ουσία του προβλήματος. Στην πραγματικότητα η ύπαρξη του νομίσματος έχει εκχωρηθεί και οι σημερινές εξουσίες του χρηματοοικονομικού συστήματος υπερβαίνουν τους χειρότερους εφιάλτες του Μαρξ και των επιγόνων του.

Εάν δεν επανακρατικοποιηθεί, είτε σε επίπεδο εθνικών κρατών, είτε σε επίπεδο υπερεθνικών οργανισμών τύπου ευρωζώνης, η παράγωγη και η διάθεση του χρήματος, εάν δεν ελεγχθεί αυστηρότατα το πιστωτικό χρήμα και η σχέση του με τα ίδια κεφάλαια αυτών που το διαχειρίζονται, ο αιώνας θα γνωρίσει κρίσεις που μπροστά τους το κραχ του 29 θα φαίνεται επιτραπέζιο παιχνίδι.

περισσότερα Sxolioblog: Οι κερδοσκόποι, οι τράπεζες και η χαμένη τιμή της πολιτικής http://to-sxolio.blogspot.com/2010/05/deutsche-bank.html#ixzz0oAYpR3X3