Ημέρες Πάσχα 2010, περιοχή Απάντημα Αντιπάρου, από νωρίς στη μεγάλη βίλα που δεσπόζει αριστερά του δρόμου που οδηγεί στο σπήλαιο του νησιού, υπάρχει μεγάλη κινητικότητα, αυτοκίνητα πάνε και έρχονται, η είσοδος απαγορεύεται αυστηρά στους αδιάκριτους και κάθε ένας που μπαίνει μέσα υποβάλλεται σε εξονυχιστικό έλεγχο, καθώς το απόγευμα έρχεται και ο ήλιος γέρνει δυτικά τα φώτα της απόρθητης βίλας λάμπουν, προς στιγμή δεν ακούς τίποτα, άντε να σπάσει την ησυχία κάποιο αυτοκίνητο που περνά, η θάλασσα γαλήνια, μέχρι που...
εμφανίζονται κάτι περίεργα σκάφη, οι επιβάτες γρήγορα γρήγορα κατεβαίνουν στην μικρή "απαλλοτριωμένη" παραλία και κατευθύνονται στην απόρθητη βίλα, σε λίγο μουσική και φωνές ακούγονται, η ησυχία διακόπτεται, το πάρτι ήδη ξεκίνησε, ο απόμακρος ιδιοκτήτης της βρίσκεται πια στο χώρο του, μέχρι και οι εικόνες, στην μικρή εκκλησία που είναι καθ' ομοίωση της "αγίας οικογένειας", χαμογελούν.
εμφανίζονται κάτι περίεργα σκάφη, οι επιβάτες γρήγορα γρήγορα κατεβαίνουν στην μικρή "απαλλοτριωμένη" παραλία και κατευθύνονται στην απόρθητη βίλα, σε λίγο μουσική και φωνές ακούγονται, η ησυχία διακόπτεται, το πάρτι ήδη ξεκίνησε, ο απόμακρος ιδιοκτήτης της βρίσκεται πια στο χώρο του, μέχρι και οι εικόνες, στην μικρή εκκλησία που είναι καθ' ομοίωση της "αγίας οικογένειας", χαμογελούν.
Το πάρτι κράτησε μέχρι αργά, η επόμενη ημέρα ήταν σαν τις προηγούμενες, άραγε είναι τόσο κοντά η Λατινική Αμερική;
Το παραπάνω θα μπορούσε να ήταν ένα ωραίο παραμύθι, είναι όμως μια μεγάλη αλήθεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου