Νωρίτερα, πρώτος εξήλθε του Προεδρικού Μεγάρου ο αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς (ο οποίος θα κάνει δηλώσεις στη Ρηγίλλης) και ακολούθησε ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης.
Σε σύντομη δήλωσή του μετά τη σύσκεψη, ο Γ. Καρατζαφέρης δήλωσε πως «ήταν μια...
συνάντηση που έγινε σε καλό κλίμα» και πρόσθεσε ότι σ' αυτήν συζητήθηκαν «πέρα απο τα οικονομικά και μια άλλη σειρά θεμάτων και έχω την αίσθηση πως όλα αυτά που συζητήθηκαν πραγματοποιηθούν».
«Θα μπορούσε η κρίση να γίνει ευκαιρία για τη χώρα»,δήλωσε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ.
Ερωτηθείς «τι απαντούν οι πολιτικοί σ' αυτό που λέει όλος ο κόσμος, δηλαδη κάποιοι να πάνε φυλακή»ο Γ. Καρατζαφέρης είπε ότι έγινε συζήτηση για όλα τα θέματα. Στο ερώτημα αν ζήτησε τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης, είπε ότι «ζήτησα οικουμενική συνεννόηση».
Στο Συμβούλιο εκλήθη και συμμετείχε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, προκειμένου να ενημερώσει για τις οικονομικές εξελίξεις. Ενδεικτική πάντως είναι η πρώτη φράση του πρωθυπουργού, πριν από την επίσημη έναρξη του Συμβουλίου, ότι «αντίπαλός μας είναι οι αγορές».
«Δεν βλέπω καμία απουσία σήμερα μπράβο σας» δήλωσε ο κ. Παπούλιας απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους πριν την έναρξη του συμβουλίου.
O πρόεδρος της ΝΔ απηύθυνε ερωτήσεις στον υπουργό Οικονομικών για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας του Ecofin την Κυριακή.
Ο λόγος της αποχής των δύο κομμάτων της Αριστεράς είναι η τροπολογία που πέρασε ο Γ. Παπακωνσταντίνου στη Βουλή, σύμφωνα με την οποία έχει τη δυνατότητα να υπογράφει συμφωνίες στο πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης, χωρίς να απαιτείται κύρωσή τους από τη Βουλή- κάτι που χαρακτήρισαν ως «νομοθετικό πραξικόπημα».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έκανε λόγο για «ανευθυνότητα της Αριστεράς».
ΑΠΕ
1 σχόλιο:
Όλα τα πράγματα στη γη αργούνε να μεστώσουν
και τον που έχουν προορισμό στη γη να εκπληρώσουν.
Η ρίζα αργεί οδυνηρά να δώσει ανθούς και κλώνια.
Για να γενούν βασίλισσες θέλουν καιρούς τα πιόνια.
Με μιας μόν’ ώρας χιόνισμα τα όρη δε θ’ ασπρίσουν
και τα κορμιά θέλουν καιρό απ’ τον ήλιο να μαυρίσουν.
Θέλει καιρούς τα κάρβουνο για να δεθεί διαμάντι.
κι η Ποίηση δεν δόθηκε ακούραστα στον Δάντη.
Το μπουμπουκάκι όσο γλυκό, μ’ ακόμα δε μυρίζει.
Άν κρύος ο ήλιος το πρωί, το γιόμα τσουρουφλίζει.
Ο σκύμνος παίρνει τέρμινα ως να μεστώσει λιόντας
και η σοφία για να ’ρθει γερνάει περπατώντας.
Αχ! θέλει πάτημα πολύ να δώσει η ρόγα μούστο
κι οι κοπελιές πίκρα πολλή ως να μεστώσουν μπούστο.
Θέλει αστραπές ο ουρανός; Όχι ως να συννεφιάσει.
Και δίχως ίδρωτα κανείς ψωμί δε θα χορτάσει.
Για να φουσκώσει ποίημα ψυχής προζύμι θέλει.
Η αγουρίδα με καιρούς γλυκό θα γίνει μέλι.
Θέλει καημούς ώστε να ‘ρθει του έρωτα το θάμα
και θέλει αιώνων σκοτεινιά να ‘βγει στο φως το νάμα.
Ε! Έτσι είναι κι οι Πρόεδροι κάθε Δημοκρατίας-
θέλουν το χρόνο έστω μιας τουλάχιστον θητείας
για να μεστώσουν και να πουν τα λόγια τα σοφά τους
που τύφλα οι δέκα εντολές να έχουνε μπροστά τους.
Έτσι λοιπόν είπε ο σοφός κι έντιμος πρόεδρός μας
που έτρωγε χρόνια ως βουλευτής και ως πολιτικός μας
κι απ’ το φαί μεγάλωσε κι έπηξε το μυαλό του
κι αντάξιο έγινε πολύ ενός Πολίτου Πρώτου,
πως όλοι ξέρουμε γιατί εδώ έχουμε φτάσει
(που λίγο έλειψε να ’χαμε των πληρωμών μας στάση),
πως πρέπει να συλλάβουμε κάθε φοροφυγάδα
να σώσουμε αν θέλουμε την έρμη την Ελλάδα,
πως πρέπει στις συναλλαγές να έχουμε διαφάνεια,
και με σοφία περισσή κι ορθοφροσύνη σπάνια
πως και το «πόθεν», δήλωσε, μαζί και το «έσχες» πάει.
Αλήθεια η σοφία του σκληρά καρύδια σπάει!-
ποιο άλλο θα εμπόρειγε μυαλό, στην οικουμένη
τόσο να βλέπει καθαρά; Σε ποιον είναι δοσμένη
τέτοια ικανότητα- με δυο ή τρεις εκεί φρασούλες
τόσα πρωτάκουστα να λέει που ευθύνης αναγούλες
να φέρνουν κι εντιμότητας σ’ αυτόν που τις ακούει;
Ω! καμπανούλες ηχηρές τόσο ποιος άλλος κρούει!..
Αλλά γι αυτό τον κάναμε και Πρώτο μας Πολίτη
και στο Λευκό τον βάλαμε-που λεν κι οι ΗΠΑ-σπίτι-
ώστε απερίσπαστος εκεί να σκέπτεται αδιακόπως
που ό,τι εν τέλει και να πει να μη το λέει ασκόπως
μ’ αυτό να είναι χτίσης νιας το στέριο αγκωνάρι
που όλα θα φέρει τα καλά και τα κακά θα πάρει.
Όχι, να μη κανείς θαρρεί πως άδικα πληρώνεται
(δηλαδή τι πληρώνεται, απλά χαρτζιλικώνεται).
Λοιπόν, οι χαμερπείς εμείς ας μεταρσιωθούμε
από τα λόγια, που-όλβιοι εμείς!-τύχη έχουμε ν’ ακούμε
και ας δημιουργήσουμε την ευτυχή Ελλάδα
αγνοώντας ότι χέστηκε στ’ αλώνια η φοράδα.
Δημοσίευση σχολίου