Ζητώ το Λόγο

 

Η κατάληψη των ΜΜΕ είναι επαναστατική πράξη

Η ευνοούμενη μέθοδος ενός ηθικολόγου φιλισταίου είναι η συνταύτιση μιας αγωνιστικής συμπεριφοράς με τη συμπεριφορά της αντίδρασης. Και το πετυχαίνει αυτό με το τέχνασμα των τυπικών αναλογιών. «Η βία είναι βία» - μας λένε, ή «όχι βία κατά της βίας».
Έτσι με το τέχνασμα αυτό της γενικής και αφηρημένης καταδίκης της βίας ταυτίζεται ο θάνατος ενός τυράννου με το θάνατο ενός επαναστάτη, ο θάνατος ενός αγωνιστή με το θάνατο του δημίου του.
Η ηθική δεν είναι ουδέτερη. Είναι μία από τις βασικές λειτουργίες της κυρίαρχης ιδεολογίας. Ο ρόλος της ηθικής είναι να συνηθίσει την κοινωνία να θεωρεί σαν ανήθικα όλα τα μέσα που
αντιτίθενται στους σκοπούς της καπιταλιστικής εξουσίας. Και όλα αυτά τα ηθικά, αλγεβρικά αξιώματα της «Μη -Βίας», τα οποία ακτινοβολούνε όλα τα χρώματα της μικροαστικής ίριδας, δεν είναι παρά δεσμά σκλαβιάς και υποταγής: Όχι μόνο δεν εμποδίζουν την αντίδραση να σπάει τα κόκαλα των διαδηλωτών, αλλά ρίχνουν και τον πολίτη σε μια παθητικότητα εντελώς ασυμβίβαστη με την αναγκαιότητα του αγώνα τους.
Κάποιοι, λοιπόν, ενοχλήθηκαν μέχρι που «σοκαρίστηκαν» από την «εισβολή» των αδιόριστων εκπαιδευτικών στην ΕΡΤ.
Οι γλοιώδεις λακέδες δημοσιογράφοι τύπου Πολίτη και ΣΙΑ, αυτά τα ασπόνδυλα όντα που έχουν αναγάγει την παρασιτία και το γλείψιμο της εξουσίας σε υπέρτατες αξίες, αποφαίνονται με την κομπάζουσα βλακεία τους: «Δεν είναι τρόπος αυτός να εκφραστείς και να αγωνιστείς για τα δίκια σου…»
Αλήθεια ποιος είναι ο τρόπος; Οι ανακοινώσεις και οι «ευγενικές» επισκέψεις στα γραφεία των υπουργών ή το φίλημα των κατουρημένων ποδιών, όπως πολύ καλά γνωρίζουν να κάνουν τα γλοιώδη παράσιτα της εξουσίας…
Το τέχνασμα όλων αυτών των παρασίτων είναι τούτο: Απομονώνουν τεχνητά ένα επεισόδιο (την «εισβολή» στην προκειμένη περίπτωση) και το πνίγουν μέσα σε υποκριτικούς ποταμούς ηθικής αγανάκτησης κατά της «βίας», ξεχνώντας παντελώς την κυβερνητική ασυδοσία και κτηνωδία, τη βαρβαρότητα των κυβερνητικών, την κυβερνητική υπογραφή της κατοχής μας στους διεθνείς ληστές, την κρατική τρομοκρατία, την υστερική δικτατορία των ΜΜΕ και πολλά άλλα…
Αυτές οι δολιότητες δεν είναι μόνο ουτοπικές (πάντα η ιστορία πήγαινε μπροστά με τον αγωνιστικό δυναμισμό των εργαζομένων), αλλά και πολιτικά δόλιες: Απαιτούν την άνευ όρων υποταγή του πολίτη στην «ηθική» του κρατικού ροπάλου...
Όταν το μόνο μέσον άμυνας για την κυβέρνηση, τους ξεπουλημένους υπουργούς της και τα γλοιώδη παράσιτά της είναι τα ΜΑΤ, τότε αυτό και μόνο αποδεικνύει την ολοκληρωτική χρεοκοπία της…
Οι εργαζόμενοι και ο πολλαπλά ακρωτηριασμένος και περιφρονημένος ελληνικός λαός ΕΝΑ μέσο άμυνα διαθέτει: την οργανωμένη αγωνιστική αντίσταση.
Η δυναμική ενέργεια των αδιόριστων καθηγητών αποτελεί το πρώτο ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ έμβρυο μια τέτοιας ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΑΝ δυναμικά και ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, χωρίς τυφλές ακρότητες υστερικής καταστροφής, το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στο Λόγο, το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στο να υπερασπιστούν την επιβίωσή τους και την ύπαρξή τους.

ΕΧΟΥΝ εξαντλήσει όλα τα μέσα και όλες τις δραματικές εκκλήσεις τους προς την κυβέρνηση.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ την περιφρόνηση και το χλευασμό, την κτηνώδη αδιαφορία και την προσβολή.

Δεν βγήκαν να εκφράσουν την απελπισία τους τυφλά με καταστροφές και πυρπολήσεις, ούτε βγήκαν με κουκούλες, αλλά με καθαρά πρόσωπα και με ταυτότητα: ταυτότητα και συγκεκριμένων κοινωνικών και πολιτικών αιτημάτων

ΗΤΑΝ μια πράξη αυθεντική του αυθόρμητου εργατικού και λαϊκού κινήματος, μια εμβρυακή πράξη ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ αυτού του ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΥ.

Το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ, δεν είναι ποτέ εντελώς αυθόρμητο: στηρίζεται σε έμβρυα πολιτικής και οργανωτικής συνείδησης, σε κοινωνικές και πολιτικές ορίζουσες, σε αιτήματα και στόχους συγκεκριμένους.
Το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ των εργατικών και λαϊκών μαζών, είναι το ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ «υλικό» για την ανάπτυξη των συνειδητών αγώνων και την ΟΡΓΑΝΩΣΗ των αγώνων.
Αυτό το κοινωνικά και πολιτικά οργανωμένο ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ (που είναι δηλαδή συλλογική εκδήλωση ενός κοινωνικού χώρου και με ΑΙΤΗΜΑΤΑ), δεν έχει καμία σχέση με το «αυθόρμητο» της μικροαστικής απελπισμένης υστερίας: Το «αυθόρμητο» της ατομικής εκτόνωσης στο μίσος και στην καταστροφή…
Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ των ΜΜΕ από τις οργανωμένες εργατικές και λαϊκές δυνάμεις ΑΠΟΤΕΛΕΙ θεμελιώδες καθήκον και μάλιστα πρώτης προτεραιότητας.
ΚΑΘΗΚΟΝ που θα δώσει Λόγο στο αγωνιστικό κίνημα το οποίο συκοφαντείται βάναυσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Το Επαναστατικό Κίνημα δεν μπορεί να αφήσει στο απυρόβλητο τους γιγάντιους αυτούς κρουνούς της ελεεινής προπαγάνδας και τρομοκρατίας και τα γλοιώδη παράσιτα τους…
Η πράξη, συνεπώς, των αδιόριστων καθηγητών, οργανωμένη και συντεταγμένη, με αιτήματα και στόχους να έχουν Λόγο, είναι επαναστατική και ανοίγει μια πρώτη χαραμάδα στο σκότος.
ΕΙΝΑΙ μια πράξη επαναστατικού παραδείγματος…


Ρεσάλτο