Η μέρα έφυγε,μαζί της και τρεις νέοι άνθρωποι που ξεκίνησαν το πρωί να πάνε για το μεροκάματο.
Οι φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας τους έπεσαν να κοιμηθούν υπερήφανοι που έφεραν σε πέρας την αποστολή τους.
Από την άλλη οι ηθικοί αυτουργοί εξέφρασαν τη λύπη τους,έβγαλαν δεκάρικους στη Βουλή και στα κανάλια,μας διαβεβαίωσαν για τη σύλληψη των ενόχων,κοιτάχτηκαν στον καθρέφτη τους... κι αφού είδαν τη συνείδησή τους πεντακάθαρη έκαναν και το σταυρό τους σαν καλοί Χριστιανοί!
Ούτε ένας θεώρησε πως είχε την παραμικρή ευθύνη για το θάνατο των συνανθρώπων μας.
Κανένας τους δεν είχε την ΤΣΙΠΑ να παραιτηθεί!
Πως γίνεται να μη νιώθει έστω κι ένας την ανάγκη τηςπαραίτησης;
Να βροντοφωνάξει προς κάθε κατεύθυνση "σας σιχάθηκα μωρέ" και να φύγει ακόμα κι από τη χώρα!
Ας είναι οι σημερινοί νεκροί τα τελευταία θύματα!
2 σχόλια:
Χθές μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της Καμπούλ πυρπολήθηκαν τρεις νέοι, αθώοι άνθρωποι.
Όχι ! Προς Θεού!
Μην ανησυχείτε!…
Ο υπουργός προστασίας του πολίτη ο Χρυσοχοΐδης δεν παραιτήθηκε. Τελικά, αναρωτιέμαι ποιόν ακριβώς προστατεύει αυτός ο υπουργός προστασίας του πολίτη, εκτός από τους άλλους υπουργούς από το λυντσάρισμα του λαού.
Το Δεκέμβρη του 2008 ο Γιωργάκης κατηγορούσε τον Παυλόπουλο που δεν παραιτήθηκε.
Σήμερα, με τρείς νέους νεκρούς στο νεκροτομείο ο Γιωργάκης καμαρώνει το χρυσοχοίδη, ξεχνάει αυτά που έλεγε και κάνει την πάπια.
Πί πί το παπί.
Πα, πα, πα.
Απαπα.
(Ντροπή σας, υποκριτές.)
Δεν μπορώ να διανοηθώ πως και ψάχνουν ηθικούς αυτουργούς ο κάθε ένας ανάλογα με την ιδεολογία που κουβαλάει, οι αριστεροί τους βλέπουν στην Μαρφίν, οι γαλάζιοι τους βλέπουν στο ΠΑΣΟΚ, οι πράσινοι όπως τείνει να τους γίνει κουσούρι πια απλά δεν βλέπουν την τύφλα τους. Κι η αλήθεια όπως πάντα βρίσκεται κάπου στην μέση. Άγγλοι φίλοι αναρωτιούνταν γιατί υπήρχαν άνθρωποι που εργάζονταν τέτοια μέρα σε αυτό το σημείο ειδικά. Γιατί δεν απέργησαν. Τους φαίνεται αδιανόητο. Βλέπετε οι Άγγλοι αν και πιο υποτακτικοί στις κυβερνήσεις τους από εμάς, όταν απεργούν απεργούν όλοι.
Το άλλο που μου κάνει εντύπωση είναι γιατί αυτοί οι άνθρωποι ανάμεσά τους γυναίκα έγκυος έμειναν πίσω. Τι είδους φόβος, τι καταραμένος πανικός τους εμπόδισε να ακολουθήσουν εγκαίρως τους υπόλοιπους. Δεν θα μιλήσω για αυτούς που διεφυγαν όπως όπως του κινδύνου, γιατί το ένστινκτο της επιβίωσης είναι θεμιτότατο όταν ο χρόνος μετρά αντίστροφα και βλέπεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο από το να σώσεις τον εαυτό σου ή όποιον δεν βρίσκεται σε κατάσταση πανικού.
Επειδή λοιπόν οι καιροί είναι δύσκολοι όλοι πρέπει να παραμένουμε το κατά δύναμιν ψύχραιμοι και να ξέρουμε πως να διαφεύγουμε τέτοιων κινδύνων. Κι επειδή αυτό ίσως εξαπλωθεί σε απλές πολυκατοικίες πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε πίσω τα υπάρχοντά μας εν ανάγκη. Πρέπει να έχουμε γνώση πολλών απλών τακτικών επιβίωσης σε μια εξεγερμένη πόλη.
Ο θάνατος αθώων πολιτών κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων πάντα βαραίνει την δημοκρατία και τους εκλεγμένους βουλευτές και φυσικά την κυβέρνηση. Όταν όμως λαμβάνει χώρα εντός εργασιακού χώρου βαραίνει και την εταιρεία. Είτε αυτή λέγεται Μαρφίν είτε άλλη τράπεζα.
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Θεός σχωρέστους, λυπάμαι τόσο γι' αυτούς όσο γιατί συγχρόνως βλέπω πόσο λίγα πράγματα ξέρουμε και πόσο απροστατευτοι είμαστε.
Δημοσίευση σχολίου