Όπως αναφέρει ο Κρούγκμαν: "Συμφωνώ. Όμως, ο συλλογισμός φαίνεται να σταματά εκεί, πράγμα που είναι λάθος. Στην πραγματικότητα, η συμφωνία πως η Ελλάδα θα οδηγηθεί τελικά σε χρεοκοπία είναι πολύ αισιόδοξη. Πείθομαι ολοένα και περισσότερο πως η Ελλάδα θα καταλήξει επίσης σε έξοδο από το ευρώ".
Και συμπληρώνει: "Η λογική που έχω ήδη προτάξει είναι πως ακόμη και με αναδιάρθρωση...
...του χρέους της, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει μεγάλα προβλήματα καθώς θα υποχρεωθεί σε αυστηρότατη λιτότητα προκαλώντας βαθιά ύφεση και αυτό μόνον για να κλείσει το πρωτογενές της έλλειμμα (χωρίς δηλαδή να προσμετρώνται οι τόκοι). Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να περιορίσει την ανάγκη της λιτότητας θα ήταν κάτι που θα βοηθούσε την οικονομία να επεκταθεί ή τουλάχιστον να μην συρρικνωθεί τόσο πολύ. Αυτό θα μείωνε τον οικονομικό πόνο, μειώνοντας την απαιτούμενη έκταση δημοσιονομικής λιτότητας. Όμως, ο μόνος δρόμος οικονομικής επέκτασης είναι αυτός της αύξησης των εξαγωγών, ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί μόνον εάν μειωθούν δραστικά οι ελληνικές τιμές και κόστη συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη".
Στη συνέχεια, προσθέτει ότι εάν η Ελλάδα "αποτελούσε μία ισχυρά συνεκτική κοινωνία με αυστηρές μισθολογικές ρυθμίσεις βάσει συλλογικών συμβάσεων, ένα είδος Αιγαιακής Αυστρίας, τότε θα ήταν δυνατό να γίνει αυτό μέσω μιας συλλογικά συμφωνημένης μείωσης των μισθών σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικονομίας. Αυτό που αποκαλείται "εσωτερική υποτίμηση". Όπως όμως έδειξαν τα σημερινά δραματικά γεγονότα, αυτό δεν είναι δυνατό".
Όσο για την εναλλακτική λύση, σύμφωνα με τον Κρούγκμαν "είναι η υποτίμηση, η οποία σημαίνει εγκατάλειψη του ευρώ. Οιαδήποτε ανακοίνωση εξόδου από το ευρώ, όπως επισημαίνει και ο Eichengreen, θα προκαλούσε τρομακτικές τραπεζικές κρίσεις. Με την ίδια λογική, οποιαδήποτε αναφορά από ξένους παίκτες, όπως πχ η ΕΚΤ, για την ύπαρξη αυτής της δυνατότητας θα οδηγούσε σε κερδοσκοπική επίθεση κατά των ελληνικών τραπεζών και συνεπώς δεν μπορεί να γίνει. Το όλο θέμα είναι μη συζητήσιμο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η Ελλάδα έχει ήδη αρχίσει να μοιάζει με την Αργεντινή του 2001".
Κλείνοντας, υπογραμμίζει ότι "αυτό δεν αποτελεί εναλλακτική λύση στην αναδιάρθρωση του χρέους. Είναι αυτό που θα χρειαστεί επιπρόσθετα της αναδιάρθρωσης του χρέους προκειμένου να κάνει βιώσιμη και αποδοτική την δημοσιονομική προσαρμογή. Ελπίζω πως κάπου βαθιά μέσα στην ΕΚΤ και το ελληνικό υπουργείο Οικονομίας οι άνθρωποι θα σκεφθούν το αδιανόητο. Γιατί αυτό η φοβερή κατάληξη έχει αρχίσει να δείχνει καλύτερη από τις άλλες εναλλακτικές λύσεις".
Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου