Αρχίζεις να βλέπεις ότι το ξύρισμα είναι βαθύ, και ότι κινδυνεύεις το ξυραφάκι θα πάρει κι εσένα. Οτι στο επόμενο πέρασμα της λεπίδας θα είσαι εσύ ή ότι απέμεινε πάνω στο ξυράφι.
Εγκαταλείπεις σιγά σιγά την ιδέα ότι η κρίση δημιουργεί και ευκαιρίες, ότι θα βγάλεις λεφτά απο την δυστυχία κάποιου άλλου, ότι θα κλείσει ο ανταγωνιστής σου και θα μείνεις μόνος σου, ότι θα πτωχεύσει ο γείτονας και θα του πάρεις κοψοχρονιά το αυτοκίνητο, ότι θα πάρεις το σπίτι αυτουνού που σου χρωστάει. Βλέπεις σιγά σιγά, ότι όσο σκουραίνουν τα πράγματα, δίπλα στον ζητιάνο που πάντα ήταν εκεί θα προστίθεται και θα ζητιανεύει ένας πρώην...
μάνατζερ της πρώην εταιρίας με την οποία συνεργαζόσουνα. Και ότι ο επόμενος ζητιάνος μπορεί να είσαι εσύ.
Υπάρχει όμως ελπίδα.....συνέχεια στο Θαλαμοφύλακα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου