Ελλάδα. Πως λέμε Ισραήλ; καμία σχέση.

Του Πέτρου Χασάπη

Kατ’ αρχήν θέλουμε να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας για τα εγκλήματα των Ισραηλινών εναντίον αμάχων που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια με τα καράβια. Αυτό που κάνει το Ισραήλ αποκλείοντας τη λωρίδα της Γάζας ακόμα και από την προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας και μάλιστα σκοτώνοντας ή αιχμαλωτίζοντας όποιον το αποτολμήσει είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Αυτά τα είπαμε για να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας σε σχέση με αυτά που θα πούμε στη συνέχεια.

Το Ισραήλ λοιπόν είναι ένα κράτος σχετικά πρόσφατο, που έχει 7.500.000 περίπου πληθυσμό και εδαφική έκταση σαφώς μικρότερη...

από τη δική μας. Είναι περιτριγυρισμένο από εχθρικά αραβικά κράτη και παρόλα αυτά έχει ατσάλινη θέληση και αποφασιστικότητα σε θέματα υπεράσπισης των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, ακόμα και εκείνων που δεν δικαιούται.

Μας πιάνει βρε αδερφέ το παράπονο, συγκρίνοντας το Ισραήλ με την Ελλάδα.

Φανταστείτε να διανοηθεί η Τουρκία να καταλάβει εδαφικό τμήμα του Ισραήλ, όπως έχει συμβεί με την κατεχόμενη Κύπρο.  

Σας λέμε απλά να σκεφτείτε το Ισραήλ στη θέση της χώρας μας και να παραβιάζεται καθημερινά ο εναέριος χώρος του από τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη ή να έρχεται η τουρκική κορβέτα έξω από νησί του (όπως συνέβη στην Εύβοια) και να κάνει έλεγχο σε Ισραηλινά εμπορικά πλοία. Φανταστείτε να τολμούσε η Τουρκία να πει στο Ισραήλ ότι θα αποτελεί casus beli, η τυχόν επέκταση των χωρικών του υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.

Εδώ έφτασαν καράβια με πολίτες και ανθρωπιστική βοήθεια στα 80 ναυτικά μίλια και το Ισραήλ άνοιξε πυρ.

Σκοτώθηκαν λοιπόν και Τούρκοι. Άντε να δούμε τι θα κάνει τώρα η Τουρκία; Εμείς εκτιμούμε ότι απλά θα λουφάξει και θα αρχίσει τα διπλωματικά και τις προσφυγές στον ΟΗΕ.

Ας τολμήσει λοιπόν η Τουρκία να στείλει πολεμικά πλοία ή αεροπλάνα σε ακτίνα 100 μιλίων κοντά στο Ισραήλ. Ας τολμήσει λοιπόν και τότε θα δει ένα Ισραήλ να «καβαλάει» Λίβανο και Συρία και να φτάνει στην Άγκυρα σε χρόνο ντε τε.

Μας πιάνει λοιπόν το παράπονο.

Γιατί εμείς, ένα τόσο ιστορικό και υπερήφανο έθνος, να έχουμε καταντήσει ένα έθνος φοβικό, ένα έθνος «καρπαζοεισπράκτορας».

Αν συγκριθούμε με το Ισραήλ και πιο πολλοί είμαστε και μεγαλύτερη εδαφική έκταση έχουμε και όμως είμαστε σαφώς πολύ κατώτεροι σε θέματα προστασίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Τι είμαστε λοιπόν; Είμαστε άραγε πιο δειλοί από τους Ισραηλινούς;

Όχι.

Απλά, έχουμε εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας πολιτικές ηγεσίες.

Και η αιτία αυτής της διαφοράς είναι ένα εξευτελισμένο και σάπιο πολιτικό σύστημα που μας δίνει δυστυχώς αυτές τις πολιτικές ηγεσίες και αυτή τη φιλοσοφία τους.