Ολοταχώς, πολύ σύντομα, ίσως σε μερικούς μήνες, η χώρα θα βρεθεί σε πολιτικό αδιέξοδο. Η πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια προς τα εκεί. Παρόλο που το ΠΑΣΟΚ θριάμβευσε στις βουλευτικές εκλογές με σαρωτική διαφορά πριν από εννέα μόλις μήνες, η κυβέρνησή του δημιουργεί με κατακλυσμιαίους ρυθμούς πολιτικούς εχθρούς της κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Οχι απλώς επειδή ο Γιώργος Παπανδρέου κάνει τα εντελώς αντίθετα από όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά, αλλά επειδή λεηλατεί τους μισθούς και τις συντάξεις, περιθωριοποιεί τους νέους και τις γυναίκες, βυθίζει τη χώρα στην απελπισία.
Καταστρέφει την όποια παραγωγική βάση της χώρας η κυβερνητική πολιτική. Κανένα έργο δεν γίνεται. Το κράτος δεν πληρώνει τους ωρομίσθιους καθηγητές στα σχολεία, τις εφημερίες των γιατρών, τα χρωστούμενα από έργα και υπηρεσίες που του έχουν παρασχεθεί. Ο μεγαλύτερος «μπαταξής» στις υποχρεώσεις της είναι πλέον η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Καθόλου τυχαίο δεν ήταν ότι αποπειράθηκε να καθυστερήσει επιδεικτικά τους μισθούς των....
εργαζομένων στα αστικά λεωφορεία. Μελετημένη κίνηση επίδειξης ισχύος απέναντι στους εργαζόμενους ήταν η στάση της με στόχο την καθυπόταξή τους. Να μάθουν οι εργαζόμενοι ότι ούτε ο μισθός τους δεν είναι πλέον σίγουρος! Το είπε, άλλωστε, ο υπουργός Οικονομικών στο ΜEGA ότι η κυβέρνηση θα αποσύρει τις εγγυήσεις του Δημοσίου και θα αφήσει τις ΔΕΚΟ να τα βγάλουν πέρα μόνες τους. Δεν θα επιδοτεί, δηλαδή, η κυβέρνηση τις συγκοινωνίες, άρα θα... διπλασιαστούν και θα τριπλασιαστούν οι τιμές των εισιτηρίων!
Παντοδύναμη αισθάνεται η κυβέρνηση από τις υποτονικές -σε σχέση με τη δραματικότητα των εξουθενωτικών για τον λαό μέτρων λιτότητας- αντιδράσεις των εργαζομένων. Εκτιμά ότι μπορεί πλέον να περάσει τα πιο σκληρά μέτρα που επιθυμεί. Να λιώσει τον κοσμάκη, αφού αυτός δεν αντιστέκεται! Κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την επίτευξη του στόχου αυτού διαθέτει το ΠΑΣΟΚ -και φυσικά οι βουλευτές του ενδιαφέρονται πρωτίστως για την έδρα τους και όχι για την απελπισία των λαϊκών στρωμάτων.
Δεν κυβερνάται μια χώρα όμως με την τεράστια πλειοψηφία του λαού να είναι αντίθετη προς την ασκούμενη πολιτική. Δεν κυβερνάται τουλάχιστον επί μακρό χρονικό διάστημα. Ακόμη και αν προς το παρόν η οργή των πολιτών δεν μετουσιώνεται σε εκτεταμένη κοινωνική αναταραχή. Η αλαζονεία της κυβέρνησης Παπανδρέου, όμως, βασίζεται στο ότι δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή αντίπαλο πολιτικό δέος ή εναλλακτική πολιτική λύση στο πλαίσιο του συστήματος, άρα θεωρεί δεδομένη την παραμονή της στην εξουσία.
Η ΝΔ του Αντ. Σαμαρά δεν είναι σε καμιά περίπτωση έτοιμη να πάρει την εξουσία. Πρώτα πρώτα μόλις την περασμένη Κυριακή απέκτησε ο αρχηγός της Δεξιάς τον οργανωτικό έλεγχο του κόμματος. Πολύ σοβαρότερο, όμως, είναι το γεγονός ότι η καταστροφική διακυβέρνηση Καραμανλή είναι εξαιρετικά πρόσφατη. Εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ είναι οργισμένοι με την κυβέρνηση Παπανδρέου. Κανένας όμως από αυτούς δεν έχει στραφεί προς τη ΝΔ, παρόλο που ο Αντ. Σαμαράς τάχθηκε εναντίον του Μνημονίου της κυβέρνησης με το ΔΝΤ και την ΕΕ. Αν γίνονταν τώρα εκλογές, είναι βέβαιο πως η ΝΔ θα ερχόταν δεύτερη.
Το αδιέξοδο θα προκύψει ακριβώς εξαιτίας της έλλειψης εναλλακτικής λύσης. Σε λίγους μήνες η κυβέρνηση Παπανδρέου θα αντιμετωπίζεται με όλο και πιο εχθρικό τρόπο από τον ελληνικό λαό. Οι εκδηλώσεις ανυπακοής προς την κυβέρνηση θα γενικευτούν. Η διακυβέρνηση της χώρας θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη υπόθεση για τον Γ. Παπανδρέου.
Ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ όμως δεν υπάρχει. Κανένα ηγετικό στέλεχος δεν επιχειρεί να εμφανιστεί ως εκφραστής μιας άλλης πολιτικής, η οποία να έχει υποτυπώδη σχέση με τις διακηρύξεις του υποτιθέμενου προγράμματος του ΠΑΣΟΚ. Αρα, για την ώρα τουλάχιστον, δεν διαφαίνεται εναλλακτική λύση ούτε μέσα από τις γραμμές του ΠΑΣΟΚ ούτε από τη ΝΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου