Ποιος θα ιππεύσει το κύμα;

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Αν η κοινωνική ευαισθησία είναι το μέτρο που μετράς το «προοδευτικό» στίγμα κάποιου, τότε το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται δεξιότερα της Θάτσερ, χωρίς βέβαια ούτε ίχνος του εθνικού τσαμπουκά της και δίχως δράμι ανάπτυξης. Με το ίδιο γράδο, το πιο ευλύγιστο κορμί της πολιτικής, ο θαυμαστής του Ψινάκη, βρίσκεται λίγο πριν από τον τοίχο, λίγο μετά την Μαρία Αντουανέτα και ώμο με ώμο με τον Αουγκούστο Πινοτσέτ. Δεξιότερα, ανάμεσα σε αυτόν και κολλητά στον τοίχο (πίσω από τον οποίο ζουν ο Παττακός κι η Αρσακειάς του Κορυδαλλού, ο ολετήρας της Κύπρου) είναι η κόρη του πατέρα της. Εκτός από την κοινωνική αναλγησία, η οικογενειοκρατία και ο βίος στις πολιτικές «κάμαρες», της δίνουν ένα άρωμα πούρας λατινοαμερικάνικης ακροδεξιάς, απλώς χωρίς κανένα ψευτοπατριωτικό επίχρισμα. Διότι εκεί, στις όχθες του Αμαζονίου και του Ορινόκου, η Ακροδεξιά είχε και έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: πρόθυμη να φέρνει πίσω το ξυλάκι που της πετάνε οι ξένοι, κοινωνικά σκληρή κι ανελέητη, στα λόγια υπέρ της ελεύθερης οικονομίας, στην πράξη συνεργός σε μια ολιγοπωλιακή αρπάγη πάνω στο λαό. Φαμίλιες και κολλητοί. Έχουν κι εκεί συμμαθητές, βλέπετε.

Αν δε μετρήσουμε την στάση αυτού του θηλυκού πολιτικού κλώνου του Παπανδρέου....
και στα εθνικά θέματα, τότε κατατάσσεται κάπου ανάμεσα στην τάση του συχωρεμένου του ΣΥΡΙΖΑ, που λέγεται «ΡΟΖΑ» και σε αυτόν τον τύπο που βάλανε στην ΔΕΘ ο κωπηλάτης και οι χαρωποί σοσιαλνεοφιλελεύθεροι του.

Και τώρα τί λοιπόν; Οι ηγεσίες των περισσότερων συνδικάτων έκαναν ασκήσεις πυκνής τάξεως και λογχομαχίας και πήγανε σπίτι τους.

Το ΠΑΜΕ και οι μετά τις 11 π.μ. γκεριγιέρος του ιμιτασιόν Τσε Γκεβάρα της Κουμουνδούρου, ποθούν αυτό που δεν λένε ανοιχτά: την καταστροφή της μεσαίας τάξης. Να καταστραφούν οι μαγαζάτορες κι οι μικροεπιχειρηματίες, π.χ. του τουρισμού και του εμπορίου, ώστε να προλεταριοποιηθούν και να μπουν στην …Επανάσταση. Γιατρέ μου, δεν έχεις χάπι γι’ αυτό.

Η φράξια του κοινωνικά «ευαίσθητου» ΠΑΣΟΚ έκανε γαργάρα τις ευαισθησίες της και σαν τα πρόβατα μπήκε στη γραμμή και κόπρισε με την ψήφο της πάνω σε όσα τάζανε στο Λαό. Παίξανε για λίγο τους επαναστατημένους ποπολάρους κι ύστερα στρογγυλοκαθίσανε και γεννήσανε από ένα κλούβιο αυγό στο παχνί του γύφτικου νεοελληνικού λίμπρο ντ’ όρο. Κότες λειράτες.

Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου θα μείνει στην Ιστορία ως η πρώτη κυβέρνηση που πήρε έναν ολόκληρο λαό και τον έβαλε στη Μηχανή του Χρόνου. Από το 2010 τον πήγε στο 1885. Ο Γιώργος πλέον, αν κοιτάξει στ’ αριστερά του, θα δει ακόμη και τον Ιωάννη Μεταξά, που εφάρμοσε το οκτάωρο κι έφτιαξε το ΙΚΑ.

Το κύμα φουντώνει, αδέρφια. Στα βάθη της κοινωνίας, οι τεκτονικές πλάκες της απελπισίας και της οργής συγκρούονται και βουβό, στην αρχή κι απ’ το Φθινόπωρο με βοή, από τα έγκατα της Ιστορίας, θα σηκωθεί το κύμα.

Προεκλογικά ο Παπανδρέου ο Έσχατος και Φαρμακερός μπορούσε να παραμυθιάζει. Πήγαινε με τους εργαζόμενους στις πορείες για το Ασφαλιστικό, κατήγγειλε την σύμβαση με την COSCO, ως αποικιοκρατική, «Λεφτά υπάρχουν» ωρυόταν, απευθυνόμενους στους μουδιασμένους και φοβισμένους από την κρίση Έλληνες. Είπε ελεεινά ψέματα στους ανυπότακτους Απάτσι των Βαλκανίων και υφάρπαξε την εξουσία.

Πρώτα έβαλε χέρι στους Δημόσιους, αφού, προφανώς με σχέδιο και κατάλληλες συμβουλές κάποιων, τους δίχασε με τους ιδιωτικούς. Τώρα έρχεται κι η σειρά του ιδιωτικού τομέα να γευθεί την νεοφιλελεύθερη ανθρωποφαγία του ΠΑΣΟΚ- μπαρόκ και των εξαπτέρυγων του. Αφού σέρβιρε με τα χεράκια του τσάι στον φωνακλά πρόεδρο της COSCO, άρχισε να βάζει τα φουρνέλα στα θεμέλια της κοινωνίας. Αντί να εξυγιάνει κι ορθολογικοποιήσει το κοινωνικό κράτος, αποφάσισε απλώς να το πυροβολήσει στο σβέρκο.

Οι δυο «τσιλιαδόροι» του, γνήσιοι οπαδοί του Γκρούτσο Μαρξ, υπακούουν στο ρηθέν υπ’ αυτού «αυτές είναι οι αρχές μου κι αν δεν σας αρέσουν έχω κι άλλες!» κι ανακρούουν λιγάκι πρύμνα, γιατί βλέπουν από το βάθος του δρόμου να έρχεται το πλήθος των νοικοκυραίων με τις μαλτεζόπλακες και τα στυλιάρια στα χέρια.

Γιατί στο βάθος οι ανυπότακτοι Απάτσι παραμένουν πάντα Απάτσι.

Δεν θα είναι πια οι καταληψίες της «Βίλας Αμαλία», δεν θα είναι τα φρικιά της Πλατείας, οι πολιτικοί χουλιγκάνοι κι οι μπαχαλάκηδες. Θα είναι τα stage κι οι συμβασιούχοι. Θα είναι οι επιζώντες της γενοκτονίας της ελληνικής βιοτεχνίας και του λιανικού εμπορίου.

Θα είναι η Μαρία που κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες στην γραμματεία των συναινετικών διαζυγίων του Πρωτοδικείου Αθηνών με 480 Ευρώ το μήνα ανασφάλιστη, παντρεμένη με παιδί. Την διώξανε την περασμένη Δευτέρα. Γιώργο, πάρε μια βαλίτσα, φίλα σταυρωτά την Άντα κι έλα να σου δώσω εγώ 480 Ευρώ και ζήσε για ένα μήνα μόνος σου, να σε δω. Μόνος, ε; Χωρίς ταπεράκι με σπιτικό τσιζμπέργκερ από τη μάμυ. Κι άμα αρρωστήσεις, καθότι ανασφάλιστος, νηστεία και προσευχή.

Θα είναι στο πλήθος ο Γιάννης που ‘χασε το μαγαζί του, δεν έχει να πληρώσει το νοίκι του σπιτιού του και τον παράτησε κι η γυναίκα του με τα παιδιά ένεκα της αφραγκίας.

Θα είναι ο Θανάσης και η Ρένα που τους απολύσανε από την επιχείρηση, διότι συρρικνώθηκε η δραστηριότητα του αφεντικού.

Τι έχει παρακάτω, αδέρφια; Τι άλλο θα φέρουν και θα υποστηρίξουν ο Παπακωνσταντίνου κι η οιονεί «υφυπουργός» του, η γειτόνισσα του Άκη;

Ίσως επαναφορά ενός αρχαίου θεσμού, για τον οποίο δεν πολυμιλάνε κι οι ιστορικοί μας: δουλοκτησία. Νόμιμη. Το επόμενο βήμα προς την κοινωνική ανθρωποφαγία θα είναι αυτό, η Δουλεία.

Λοιπόν, ποιος θα ιππεύσει το κύμα; Ποιος θα βγει να προκινδυνεύσει, να προτείνει και να εφαρμόσει την Άλλη Λύση;

Ποιος θα ενώσει και πάλι το Λαό, θα του δώσει ελπίδα, σκοπό, πρακτικές λύσεις;

Ποιος θα υπερασπιστεί τον Λαό και την Πατρίδα, τον Ελληνικό, Ανθρωποκεντρικό Τρόπο;

Όχι, οι επιλογές μας δεν είναι από τη μια το κοινωνικό δρεπάνι του ΠΑΣΟΚ και των εξαπτέρυγων κι απ’ την άλλη ο αδιέξοδος τυχοδιωκτισμός της Αριστεράς.

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν μετείχε στο «πάρτυ». Ποτέ. Το ξέρουν κι ο κωπηλάτης κι οι δυο λαθρεπιβάτες στην γαλέρα του. Γι’ αυτό προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον καταστήσουν συνένοχο ή έστω απολογητή για πράγματα που δεν τον αφορούν. Ματαιοπονούν.

Είναι όλα δικά τους. Η επιπολαιότητα, η αναβλητικότητα, η πρωτόλεια κι ανθρωποκτόνα αριθμητική τους, η αποδόμηση της κοινωνικής συνοχής και της εθνικής ταυτότητας.

Σπέρνουν τον τρόμο για να υποτάξουν το Λαό. Εκμεταλλεύονται τον φόβο των απλών ανθρώπων για το αύριο για να προωθήσουν μισέλληνες και την πιο μηδενιστική ατζέντα που είδε ποτέ η χώρα. Αποπειρώνται να υλοποιήσουν τις αριστερίστικες προλήψεις τους σε βάρος του Έθνους και της Πατρίδας, μέσα στον ορυμαγδό της κρίσης.

Ακούσατε προχθές από τον Αντώνη την πιο τεκμηριωμένη πρόταση για αληθινή έξοδο από την επιτήρηση, χωρίς ν’ αρχίσουμε να πουλάμε νεφρά και μάτια, χωρίς να καταδυθούμε στην άβυσσο του κοινωνικού πολέμου και του ο σώσων εαυτώ σωθήτω. Ποτέ κυβέρνηση ή αντιπολίτευση δεν επεξεργάστηκε τόσο λεπτομερειακά ένα τόσο ρεαλιστικό σχέδιο οικονομικής πολιτικής.

Θ’ αφήσει πίσω του πρόσωπα και πρακτικές που δεν τον αφορούν, δεν τον αφορούσαν ποτέ.

Θα του επιτεθούν με «δημοσκοπήσεις», θα ωρύονται για τα έργα και τις ημέρες του χ ή ψ υπουργού επί Ν.Δ.

Τίποτε από αυτά δεν έχει σημασία. Αυτό που φοβούνται δεν θα το αποφύγουν.

Μόνο αυτός που ήταν έξω από την μπαταρισμένη παράγκα τους θα οδηγήσει τον Λαό πέρα από τον ορίζοντα, στη Νέα Μεταπολίτευση. O Λαός με τον Αρχηγό του θα ορίσει και πάλι το σπίτι του, θα το ξαναχτίσει και θα το φυλάξει. Άγρυπνα.

Όλα τα γραμμάτια τώρα θα εξοφληθούν. Θα δείτε το απόλυτο όργιο των ανώνυμων υβριστών στο διαδίκτυο, την πιο ακραία μισθοφορία στον Τύπο. Καλολαδωμένοι «αναλυτές» θα δίνουν καθημερινά εξετάσεις στα βρώμικα χέρια που τους ταΐζουν, επιτιθέμενοι στον Αντώνη και τους συνεργάτες του.

Θα κάνουν τα πάντα, θα πουν τη νύχτα μέρα και το άσπρο μαύρο.

Και στο τέλος θα τρέχουν με τη βαλίτσα στο χέρι. Θα φεύγουν με κανώ, αεροπλάνα, ελικόπτερα, κολυμπώντας.

Νύχτα θα φύγουν, με ελικόπτερο από την ταράτσα του Μαξίμου κι από τα πέδιλα του ελικοπτέρου θα κρέμονται ένας χοντρός και μια κυρία.

Antinews.gr