Παν. Λαφαζάνης: To Ioυλιανό πραξικόπημα του Γεωργίου Παπανδρέου

Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως "κατεχόμενη" χώρα και ως μισητή "αποικία", η οποία, αφού συκοφαντηθεί, πρέπει να λεηλατηθεί και να εκποιηθεί. Και αυτό υπακούει σε σχέδιο…
Το 1944 η Ελλάδα άνοιξε το δρόμο στον ψυχρό πόλεμο, τώρα ανοίγει το δρόμο σε ένα άγριο ευρωπαϊκό και διεθνή κοινωνικό ταξικό πόλεμο
Δυστυχώς, έχουμε μια Ε.Ε. η οποία εξελίσσεται στον πιο ακραίο, ίσως, αντιδραστικό μηχανισμό του σύγχρονου καπιταλισμού και μια κυβέρνηση δουλοπρεπώς υποταγμένη στο εγχώριο και διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πει τολμηρά και ευθέως η αριστερά είναι ότι δεν αναγνωρίζει ως χρέος του ελληνικού λαού το χρέος μιας πολιτικής και οικονομικής ελίτ, από το οποίο επωφελήθηκαν η ίδια και η διεθνής κερδοσκοπία.
Έχουν βαφτίσει μονόδρομο για τη σωτηρία της πατρίδας αδίστακτες επιλογές που διαλύουν την κοινωνία και τη χώρα μας. Αυτά τα μέτρα μετατρέπουν την Ελλάδα σε μπανανία. Για δεύτερη φορά στην ιστορία οι Παπανδρέου κάνουν τη χώρα πειραματόζωο. Ο ελληνικός λαός δεν είναι υπόλογος για το χρέος και αυτή την ώρα είναι απόλυτα αναγκαίο ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα με σύνθημα «Δεν πληρώνω - δεν πληρώνω». Δυστυχώς το συνέδριο του ΣΥΝ προκάλεσε περισσότερα προβλήματα απ’ όσα υποτίθεται πως επέλυσε. Αναλυτικά η συνέντευξη του Παναγιώτη Λαφαζάνη: .....


* Κατεδάφιση του ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων σε ένα και μόλις νομοσχέδιο. Δεν πάει πολύ;

Δυστυχώς, μαζί με την κατεδάφιση του ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων, έχουμε και την κατεδάφιση του συντάγματος και κάθε, σχεδόν, ίχνους δημοκρατίας. Η κυβέρνηση μέσα σε ελάχιστο χρόνο πάει να γυρίσει την Ελλάδα κοινωνικά και εργασιακά έναν και πλέον αιώνα πίσω. Ο κ. Γ. Παπανδρέου εφαρμόζει μεθόδους τρόμου και «ηλεκτροσόκ» σε βάρος της κοινωνίας και της δημοκρατίας.
Πίσω από το μειλίχιο ύφος του κρύβονται αδίστακτες επιλογές. Αυτά τα μέτρα λεηλασίας και διάλυσης που εφαρμόζονται στην Ελλάδα από τον κ. Γ. Παπανδρέου και τη «χούντα» της «τρόικας» δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ στη χειρότερη «μπανανία». Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως «κατεχόμενη» χώρα και ως μισητή «αποικία», η οποία, αφού συκοφαντηθεί, πρέπει να λεηλατηθεί και να εκποιηθεί. Και αυτό υπακούει σε σχέδιο…

* Τι εννοείτε;

Ο κ. Γ. Παπανδρέου και η διεθνής δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου, που αντιπροσωπεύει η «τρόικα», χρησιμοποιούν, για δεύτερη φορά, την Ελλάδα ως το χειρότερο «πειραματόζωο» για αντεργατικούς και ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που αφορούν όλη την Ευρώπη αλλά και τον κόσμο.

* Η πρώτη φορά ποια ήταν;

Ο παππούς του σημερινού πρωθυπουργού έπαιξε το 1944, μετά την απελευθέρωση, χωρίς καμία αναστολή, το βρώμικο παιχνίδι του αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού σπρώχνοντας την Ελλάδα σε απίστευτες περιπέτειες. Τώρα ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει γίνει το μακρύ χέρι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου για την κοινωνική εκθεμελίωση της χώρας και όχι μόνο. Το 1944 η Ελλάδα άνοιξε τον δρόμο στον Ψυχρό Πόλεμο, τώρα ανοίγει τον δρόμο σε έναν άγριο ευρωπαϊκό και διεθνή κοινωνικό ταξικό πόλεμο.

* Μήπως υπερβάλλετε;

Καθόλου! Ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι αρχιτέκτονας ενός νέου Ιουλιανού πραξικοπήματος, διαφορετικού αλλά στην ουσία πολύ χειρότερου, από το Ιουλιανό πραξικόπημα του 1965. Κι αυτό γιατί το πραξικόπημα του σημερινού πρωθυπουργού είναι ταυτόχρονα κοινωνικό, εργασιακό αλλά και συνταγματικό. Έχουμε μια μεγάλη αντιδημοκρατική εκτροπή με εφιαλτικές κοινωνικές προεκτάσεις, η οποία εξωθεί σε γενική οικονομική καταστροφή τη χώρα.

* Αναφέρεστε στις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου;

Αναφέρομαι και σε αυτές! Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε απολύτως αντισυνταγματικές σωρεία διατάξεων του ασφαλιστικού εκτρώματος του συνταγματολόγου υπουργού Εργασίας. Η κυβέρνηση, όταν έχουμε αποφάσεις δικαστηρίων που βγάζουν παράνομες τις απεργίες, σπεύδει μετά μανίας να τις εφαρμόσει. Γιατί δεν κάνει το ίδιο όταν ένα Ανώτατο Δικαστήριο βγάζει αντισυνταγματικό το τερατούργημά της; Τι θα κάνουν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος; Θα καταλύσουν με την ψήφο τους το σύνταγμα;

* Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα και ότι οι επιλογές της συνιστούν «μονόδρομο» για την αντιμετώπιση του χρέους.

Εγώ δεν θα πάω προεκλογικά. Αναφέρομαι στο σήμερα. Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση προσέφερε ως εγγυήσεις πάνω από 15 δισ. ευρώ στις τράπεζες, ολοκληρώνοντας έτσι το πακέτο των 28 δισ. της Ν.Δ., το οποίο κατήγγειλε πριν από τις εκλογές ως δώρο προς τις τράπεζες. Ταυτόχρονα ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου σχεδιάζει να μοιράσει κι άλλα 15 δισ. στους τραπεζίτες, ενώ επιπλέον 10 δισ. από το χρηματοδοτικό πακέτο Ε.Ε. - ΔΝΤ, σχεδόν το 10%, θα κατευθυνθεί, μέσω του νεότευκτου Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, προς τα ευαγή πιστωτικά ιδρύματα. Πρώτη φαίνεται ότι σχεδιάζει να επωφεληθεί η Αγροτική Τράπεζα αρπάζοντας από το Ταμείο 1-1,5 δισ., με τίμημα την κηδεμονία του ΔΝΤ! Είναι λίγα αυτά τα ποσά; Λίγα είναι όσα δίνονται χαριστικά προς τις τράπεζες από την Ε.Ε.;

* Αναφέρεστε στα δάνεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) προς τις τράπεζες;

Ασφαλώς! Το δανειακό υπόλοιπο των ελληνικών τραπεζών προς την ΕΚΤ έφτασε τα 90 δισ.! Μιλάμε για χαριστικά δάνεια! Για δάνεια που δίνονται από την ΕΚΤ με το υπερπρονομιακό επιτόκιο του 1% και με ενέχυρο τα δήθεν «σκουπίδια» ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Μόνο στο πρώτο πεντάμηνο οι ελληνικές τράπεζες έλαβαν τέτοια προνομιακά δάνεια από την ΕΚΤ ύψους 50 δισ. και με εκτός αγοράς αποτιμήσεις των ενεχυριαζόμενων ελληνικών ομολόγων!!! Σκανδαλώδης χρηματοδότηση με ιλιγγιώδη ποσά και σκανδαλώδης μεθοδολογία, την ώρα που το Ελληνικό Δημόσιο ληστεύεται από τα πανύψηλα επιτόκια της Ε.Ε. και των αγορών.
Δυστυχώς έχουμε μια Ε.Ε. η οποία εξελίσσεται στον πιο ακραίο, ίσως, αντιδραστικό μηχανισμό του σύγχρονου καπιταλισμού και μια κυβέρνηση δουλοπρεπώς υποταγμένη στο εγχώριο και διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση έχει παραδοθεί στους πιστωτές και δεν βλέπει άλλη λύση στο χρέος.

* Υπάρχει, όμως, άλλη λύση στο χρέος;

Ασφαλώς υπάρχει και άλλος δρόμος από την καταστροφή στην οποία οδεύουμε. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το επαναλαμβάνω, αλλά βλέπω μια μεγάλη δυσκολία να αποκτήσουν σ’ αυτό το μείζον θέμα οποιαδήποτε ενιαία γλώσσα ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

* Να ξαναπούμε την πρότασή σας;

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πει τολμηρά και ευθέως η αριστερά είναι ότι δεν αναγνωρίζει ως χρέος του ελληνικού λαού το χρέος μιας πολιτικής και οικονομικής ελίτ, από το οποίο επωφελήθηκαν η ίδια και η διεθνής κερδοσκοπία. Ο ελληνικός λαός δεν είναι υπόλογος για το χρέος και αυτή την ώρα είναι απόλυτα αναγκαίο ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα με σύνθημα «Δεν πληρώνω - δεν πληρώνω».

* Και με ποιο στόχο;

Νομίζω ότι οι ελάχιστοι στόχοι, στο πλαίσιο ενός προοδευτικού προγράμματος διεξόδου, ανόρθωσης, αναπτυξιακής, παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας, οφείλουν να είναι:
* Η άμεση απεμπλοκή από τον μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ και η ακύρωση των μέτρων που ελήφθησαν στο πλαίσιό του.
* Η ριζοσπαστική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, χωρίς όρους και με ελάχιστη ανυποχώρητη επιδίωξη τη διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους, τη δραστική μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο και σειρά άλλους ευνοϊκούς όρους.
* Η ταυτόχρονη ρύθμιση, με ανάλογα χαρακτηριστικά, του ιδιωτικού χρέους των ευάλωτων νοικοκυριών και των πολύ μικρών επιχειρήσεων και επαγγελματιών, που αντιμετωπίζουν προβλήματα αποπληρωμής.
* Η άμεση, επίσης, εθνικοποίηση - κοινωνικοποίηση των τραπεζών για να λειτουργήσουν με νέους αναπτυξιακούς και κοινωνικούς όρους.

* Θεωρείτε ότι η κατάσταση στον χώρο του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ βελτιώθηκε με το 6ο Συνέδριό σας;

Δεν θέλω να πάμε πίσω και να ανακυκλώσουμε συζητήσεις. Δεν έχει νόημα αυτήν, τουλάχιστον, την ώρα. Ένα μόνο θα πω, μάλλον αυτονόητο. Το συνέδριο προκάλεσε περισσότερα προβλήματα απ’ όσα υποτίθεται πως επέλυσε.

* Και πώς θα επιλυθούν αυτά τα προβλήματα στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ;

Με βαθιές αλλαγές. Τόσο ο ΣΥΝ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, με πολύ διαφορετικό τρόπο ο καθένας, χρειάζονται βαθύτατες αλλαγές και ανατροπές αντιλήψεων και προσανατολισμών στον οργανωτικό, πολιτικό, κινηματικό και ιδεολογικό τομέα. Αλλαγές που αγγίζουν τα όρια της επανίδρυσής τους και ορισμένες εκ των οποίων περιέχονται στο κείμενο των 30 της πρώην ΚΠΕ του ΣΥΝ.

* Μπορείτε να γίνεται πιο συγκεκριμένος;

Μάλλον θα χρειαζόμασταν γι' αυτό μια άλλη συνέντευξη. Θα έλεγα, όμως, ότι το χειρότερο σε αυτή τη φάση είναι ο εφησυχασμός, η μακάρια επανάπαυση και η απόσπαση από την πραγματικότητα, ενώ το κλειδί για να ανοίξουμε δρόμους βρίσκεται στην κινηματική εξωστρέφεια.

* Γιατί δεν υπάρχει τέτοια εξωστρέφεια;

Η κινηματική απάντηση στα κυβερνητική μέτρα για μια προοδευτική διέξοδο δεν μπορεί να εναποτίθεται, όπως περίπου έγινε επί τόσο μεγάλο διάστημα, μόνο στο συνδικαλιστικό κίνημα. Όλη η αριστερά οφείλει να συμβάλει σε ένα μεγάλο πολιτικό λαϊκό κίνημα. Σε ένα ενωτικό πολιτικό - ταξικό κίνημα με σαφείς εναλλακτικούς στόχους.
Αυτή την ώρα χρειάζεται να πρωτοστατήσουμε να συγκροτηθούν πλατιές ενωτικές επιτροπές παντού. Επιτροπές εργαζομένων και πολιτών σε εργοστάσια, υπηρεσίες, γειτονιές. Επιτροπές που θα συνιστούν κύτταρα για ένα μεγάλο πολιτικό λαϊκό κίνημα με σύνθημα - αίτημα «Δεν πληρώνω - δεν πληρώνω». Επιτροπές που θα δουλεύουν ανοιχτά, δημοκρατικά και συμμετοχικά. Επιτροπές που, μέσα από τη χωρική αυτοτέλειά τους, θα συνενώνονται σε ένα μεγάλο πανελλαδικό ρεύμα. Ένα ρεύμα που θα διεκδικεί ως αφετηρία την άμεση απεμπλοκή της χώρας από τον ληστρικό μηχανισμό Ε.Ε. - ΔΝΤ, την επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών. Επιτροπές που θα συνδέουν αυτούς τους στόχους με άμεσα μέτωπα και επιμέρους αιτήματα!

* Ένα σχόλιο για τη νεότευκτη Δημοκρατική Αριστερά;

Προσωπικά δεν ξεχνάω ποτέ κοινές διαδρομές και ιστορικούς δεσμούς με συντρόφους και συντρόφισσες. Όμως ας μου επιτραπεί να πω ότι ο τόπος το μόνο που δεν χρειάζεται αυτή την ώρα είναι ένα «κακέκτυπο» της παλιάς ΕΑΡ.

* Φαίνεται όμως να έχουν μια δημοσκοπική απήχηση.

Καινούργιο είν’ το κόσκινο, ψηλά είναι κρεμασμένο!

Αυγή