Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Νοικοκυριό και προκοπή ο στόχος μας.

Του Δημήτρη Κελάφα

 Υπ. Δήμαρχου Περιστερίου -"Περιστέρι για όλους"

Λένε πως οι υψηλότερες σκέψεις είναι αυτές που περιέχουν χαρά και οι σαφέστερες λέξεις οι έμπλεες αλήθειας. Και αν είναι έτσι ποιος μπορεί ν’ αμφιβάλλει πως το πιο μεγαλειώδες συναίσθημα είναι αυτό της επίδειξης αλληλεγγύης και αγάπης στον συνάνθρωπο; Χωρίς περιστροφές λοιπόν το αντίδοτο για την παρατεταμένης διάρκειας κι απρόβλεπτου τερματισμού κρίση (οικονομική κυρίως αλλά ποιος αγνοεί και εκείνη του αξιακού μας συστήματος;) δεν μπορεί να ’ναι άλλο από τον επαναπροσδιορισμό και την επανεκτίμηση των θέλω μας και των προτεραιοτήτων μας σε τούτο το γοητευτικό ταξίδι που λένε ζωή.
Μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον όπου κακά τα ψέματα, άλλα σκέπτονταν οι ηγήτορες, άλλα λέγανε κι άλλα έκαναν. Χωρίς να αντιληφθούμε καν το πώς έγινε δημοφιλής η άποψη ότι ο δρόμος προς την κοινωνική άνοδο και καταξίωση περνάει μέσα από την διόγκωση του.....
ατομικισμού.
Το «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί… πάρτης» έγινε το παραφρασμένο αλλά κυρίαρχοστην συμπεριφορά μας σλόγκαν. Βασιστήκαμε σε ψεύτικες υποσχέσεις, αλλοτριώσαμε ιδανικά περασμένα με κόπο ως εμάς επί σειρά γενεών και παραδώσαμε εαυτούς αιχμαλώτους σε μια επιτηδευμένη ευδαιμονία. Αποδείχτηκε η τεχνητή ευφορία «επιταγή χωρίς αντίκρισμα» και τώρα που «σφραγίστηκε ως ανεξόφλητη» καλούμαστε να υποστούμε τις συνέπειες και να πληρώσουμε το ανάλογο βαρύ τίμημα.
Για εκείνο όμως που επιχειρούν με συστηματική πλύση εγκεφάλου να μας περάσουν περί «συλλογικής ευθύνης» δεν στέκει με τίποτε και για αυτό τους επιστρέφεται –κατάμουτρα– ως επιεικώς απαράδεκτο. Δεν γίνεται εκείνοι που έκαναν «ανθρωποκτονία μετά φόνου» να έχουν την ίδια ποινική αντιμετώπιση, να υποστούν τον ίδιο κολασμό με εκείνους που πάτησαν μια απελπισμένη που έπεσε στις ρόδες του αυτοκινήτου μια βροχερή νύχτα με ομίχλη!
Ακραίο το παράδειγμα, αλλά μήπως ακραίες δεν είναι και οι συμπεριφορές των ταγών μας;
Κι όχι μόνο: Διακρίνονται κι από ανειλικρινή διάθεση, κατηγορούνται πλέον δικαιολογημένα και με την ευθύνη της σημερινής κατάντιας. Κι έτσι λοιπόν με την κατάσταση να περιγράφεται με ολοένα και πιο μελανά χρώματα από τα αδηφάγα τηλεκανάλια, με τις «ειδήσεις των 8» να ’χουν γίνει ο μπαμπούλας που εισβάλλει απρόσκλητος κάθε βράδι σπίτι μας, δεν θέλει και πολύ η απελπισία να μας πιάσει από το μανίκι, η κατάθλιψη να μας γραπώσει από τον σβέρκο…
Ευνοούνε και οι συγκυρίες, βλέπετε, τις διαθέσεις τους για παθητική εκ μέρους μας αντιμετώπιση της υπό διαρκή διαμόρφωση νέας πραγματικότητας με την τρόικα (ΕΕ- ΕΚΤ-ΔΝΤ) να κάνει κουμάντο στην κεντρική του τόπου πολιτική σκηνή και παθητική αποδοχή της. Μας φέρνουν προ τετελεσμένων μέτρων κι απαιτούν την επαιτεία μας, να τους χορηγήσουμε άφεση αμαρτιών, μέχρι να τους συμπονέσουμε ζητάνε που μας πονάνε (και στην ψυχή και στην τσέπη…). Το σωστό είναι βέβαια πως οι ευθύνες τους δύσκολα προσωποποιούνται και χρωματίζονται πολιτικά.
Είναι ωστόσο δικό τους χρέος και καθήκον να ξεδιαλέξουν την ήρα από το στάρι, να ξεριζώσουν τα άνθη του κακού, να δώσουν έτσι μικρή παρηγοριά στην κοινωνία που υποφέρει καθώς εκδηλώνει τα συμπτώματα της βαριάς οικονομικής ασθένειας που καθηλώνει τον τόπο στην κρέβατο της ανημποριάς και της βαθιάς ύφεσης…
Έχουμε όμως κι εμείς βαριές ευθύνες, σοβαρά καθήκοντα, ιστορικές υποχρεώσεις να διεκπεραιώσουμε. Το πρώτο όμως που οφείλουμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε αναμμένη εντός μας την σπίθα της αισιοδοξίας. Αν χαθεί κι η ελπίδα, χάθηκε οριστικά το παιγνίδι.


Και αυτό δεν υπάρχει λόγος να το υποστούν τα παιδιά μας, αλλά ούτε κι εμείς οι ίδιοι. Απέναντι λοιπόν σε μια κοινωνία διαβρωμένη από την διαφθορά, τον ωχαδερφισμό, τον γενικευμένο ατομικισμό, την αδιαφάνεια, τις σπατάλες, έχουμε να αντιτάξουμε την φωνή μας, τα στήθη μας και το καθαρό μας κούτελο.

Η επανάσταση που χρειάζεται η Ελλάδα και είναι εφικτή κι έρχεται με φόρα «από τα κάτω».

Οι υγιείς δυνάμεις του κοινωνικού ιστού αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία. Το ξέρουν και για αυτό φροντίζουν επιμελώς να τις κρατάνε αδρανείς και περιθωριοποιημένες.
Φοβούνται την οργή μας και την διαφορετική μας οπτική. Ξέρουν πως αν πέσει σαν λυτρωτική βροχούλα στον τόπο η επέλαση του έντιμου, άφθαρτου και δημιουργικού αυτοί θα απολέσουν κάθε αιτία ύπαρξης, θα πάψουν να ’χουν ρόλο και μοιραία θα διαβούν το κατώφλι της «πολιτικής συνταξιοδότησης». Θα ’ταν βέβαια ουτοπικό να πιστέψουμε πως το «παλιό» θα αποδεχτεί και πολύ περισσότερο θα χαιρετίσει και θα χειροκροτήσει την διαφαινόμενη εφικτή «βελούδινη επανάσταση».
Έρχεται όμως με φόρα «από τα κάτω» την επιβάλλουν οι έκτακτες ανάγκες και συνηγορούν εντέλει υπέρ της ταχείας εξάπλωσής της οι αποτυχημένες πρακτικές δεκαετιών, αυτές που μας έφτασαν στο «ως εδώ και μη παρέκει».
Στο χέρι μας είναι τούτη την επιταγή του κόσμου και της εποχής για «ειρηνική επανάσταση» να μην μετατραπεί σε επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Επιβάλλεται να αγγίξει δομές, πρόσωπα και πρακτικές. Να τα βάλουμε «στα ίσια και παλικαρίσια» με τις δυνάμεις της ανοργανωσιάς και της προχειρότητας.


Η πολιτική οφείλει να γεννά προσδοκίες και ελπίδες.

Να φέρουμε στο προσκήνιο τους έντιμους, τους παραγωγικούς, τους δημιουργικούς.
Το Κίνημά «Περιστέρι για Όλους» γεννήθηκε από αυτή την ανάγκη για μια νέα αρχή
στην πολιτική. Και την εκφράζει. Εκφράζει τον κάθε Περιστεριώτη που θέλει την πόλη του και τη χώρα αξιοπρεπή, νοικοκυρεμένη, σοβαρή και προοδεύουσα.
Διείδαμε το αδιέξοδο (αλίμονο στον μη κάτοχο διορατικότητας ηγέτη) στο οποίο οδηγείται η πολιτική τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Στις 8 Ιουλίου του 2009 κάναμε τα επίσημα εγκαίνια των γραφείων μας, χωρίς να περιμένουμε χρίσματα, δαχτυλίδια, συναλλαγές κάτω από το τραπέζι και πίσω από την πλάτη του Περιστεριώτικου λαού. Μιλήσαμε για την ανάγκη νέας πολιτικής, της ανατροπής των κατεστημένων του Περιστερίου.
Επισημάναμε ότι οι αλόγιστες δαπάνες, η διαφθορά, οι λάθος επιλογές μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο, αναδείξαμε την αναγκαιότητα πρόταξης των δικαιωμάτων των πολλών απέναντι σε μικρομματικά συμφέροντα, παλαιοκομματικές λογικές και τα αμύθητα κέρδη των χρηματαγορών.
Τολμήσαμε, είπαμε τις βγαλμένες από τα βάθη της ψυχής μας αλήθειες, όλα εκείνα που πιστεύουμε. Σας κοιτάμε στα μάτια με ειλικρίνεια και (δι)αισθανόμαστε πως με την αδέκαστη κρίση σας θα συνηγορήσετε θετικά υπέρ μας στις εκλογές του Νοέμβρη, θα προσυπογράψετε το οριστικό γύρισμα σελίδας στην πορεία του Περιστεριού, θα είστε δυναμικά παρόντες στο ιστορικό ραντεβού με ένα καλύτερο αύριο.

Να πως η κρίση γίνεται κι ευκαιρία

Αν τα καταφέρουμε, που θα τα καταφέρουμε, γιατί τούτος ο λαός στα δύσκολα έχει αποδείξει και ιστορικά πως και συσπειρώνεται και αντιπαραθέσεις ξεπερνάει και εσωτερικές έριδες καταπολεμεί κι αναγεννιέται ως τον φοίνικα της αρχαιότητας από την τέφρα του, η κρίση που βιώνουμε μπορεί να μετεξελιχθεί σε ευκαιρία. Στον τόπο μας υπάρχουν δυνάμεις, υπάρχουν πρόσωπα που μπορούν να δώσουν ελπίδα και αισιοδοξία, να αποτελέσουν την «μαγιά» για να αναδειχθεί στο προσκήνια μια νέα γενιά πολιτικών ικανή να επιλύει και όχι ν’ αποφεύγει τα δύσκολα κι η οποία και θα νοικοκυρέψει τη χώρα και θα τη βοηθήσει να αποτινάξει γρήγορα τα δεσμά της «τρόικας» (ΔΝΤ-ΕΚΤ- ΕΕ).
Η αναγέννηση της Ελλάδας προϋποθέτει όμως και μια ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση, της ανάληψης των θέσεων ευθύνης και σε τοπικό επίπεδο από νέες και δημιουργικές δυνάμεις. Τα σημερινά προβλήματα είναι αδύνατο να λυθούν με το επίπεδο σκέψης που τα δημιούργησε. Μέσα από την σύμπραξη των ανοικτών μυαλών, των καθαρών χεριών, των πρωτοπόρων νεολαίων και με όπλο την πείρα των έντιμων θα γεννηθεί το καινούριο, θα εφευρεθεί το δραστικό όπλο για την καταπολέμηση των παθογενειών του χθες.

O αγώνας μας είναι ΜΟΝΟΜΕΤΩΠΟΣ

Αποτελεί συνειδητή επιλογή όλων εμάς στο Κίνημα «Περιστέρι για Όλους» το να πορευτούμε με ευπρέπεια και με ατόφια πολιτικές θέσεις. O αγώνας μας είναι ΜΟΝΟΜΕΤΩΠΟΣ. Ξεκάθαρος, αδιαπραγμάτευτα αταλάντευτος στόχος είναι η απομάκρυνση της σημερινής καταστροφικής για το μέλλον του Περιστερίου διοίκησης, που ’ναι συνάμα και πιστό αντίγραφο της πολιτικής που χρεοκόπησε τη χώρα.
Είμαστε ενωμένοι υπό την αιγίδα της εντιμότητας κι αποφασισμένοι να τα βάλουμε με τις δυνάμεις της αρπαχτής, να ξεμπερδέψουμε μια κι έξω με όσα μας κρατάνε δέσμιους ενός αμαρτωλού χθες.
Με τόλμη θα προχωρήσουμε στο να τα αλλάξουμε όλα. Δεσμεύομαι και προσωπικά για την εκπλήρωση της ρητής σας, τούτης εντολής.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τα πράγματα είναι δύσκολα αναντίρρητα, το δικαίωμα όμως στο όνειρο ουδείς μπορεί να μας το στερήσει και όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να ξεκολλήσουν τη ρόδα από τη λάσπη..
Οφείλουμε να είμαστε εντάξει με τους εαυτούς μας. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε υποχρέωση να αφήσουμε όσο φως υπάρχει μέσα μας να λάμψει. Δεν είναι σίγουρο ότι οι λύσεις που θα δώσουμε θα είναι οι βέλτιστες, θα έχουμε εργαστεί όμως με εντιμότητα, με καθαρή καρδιά και με το βλέμμα στραμμένο στο συνάνθρωπο.

Χρειάζεται μια νέα συμφωνία με τους πολίτες

Να χρησιμοποιήσουμε τα λεφτά του πολίτη όχι για να χτίζουμε προσωπικούς μηχανισμούς, να καλλιεργούμε «σχέσεις» με τα media, να συντηρούμε δοσοληψίες με οικονομικούς παράγοντες, να αποδιοργανώνουμε το κοινωνικό κράτος και να ξοδεύουμε τα λεφτά του πολίτη σε υπερτιμολογημένα έργα.
Να αποκτήσουμε τις δομές και τους θεσμούς που άλλες χώρες έχουν αποκτήσει από τη βιομηχανική επανάσταση ακόμη.
Να μην δώσουμε εντέλει σε κανέναν τη χαρά να μας δει να τσακιζόμαστε ηθικά και πνευματικά, να τους αποστομώσουμε προτάσσοντας σθένος κι αναδεικνύοντας τα προτερήματά μας. Ή θα οργανωθούμε και θα νοικοκυρευτούμε η θα βουλιάξουμε κι άλλο. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.
Η χώρα χρειάζεται να αποκτήσει σύγχρονους ελεγκτικούς μηχανισμούς, να σταματήσει η διαφθορά στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να βρεθεί μια λύση ώστε οι αγρότες να πληρώνονται δίκαιες τιμές, να σταματήσει ο κατώτατος μισθός να είναι 520 ευρώ, να σταματήσει το ΙΚΑ να είναι συνώνυμο με την ταλαιπωρία… να…

Το κοινωνικό κράτος έχει νέα καθήκοντα

Η οικονομική κρίση δημιουργεί νέες ανάγκες κι επακόλουθα νέα καθήκοντα στο κοινωνικό κράτος. Το κενό που θα προκύψει εξαιτίας των αδυναμιών ανταπόκρισής του πρέπει να το καλύψει η συντονισμένη δράση της Κοινωνίας των Πολιτών, ο Δήμος, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, η Εκκλησία, οι σύλλογοι της πόλης, η γειτονιά, οι εθελοντές, όλοι οι ενεργοί πολίτες. Θα συνεργαστούμε με όλους. Η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά είναι τα όπλα μας για να μην δούμε και στους δρόμους της πόλης μας τις εικόνες ντροπής της αλλοδαπής που το «χαζοκούτι» μπάζει στο σαλόνι μας.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε.